Onbewoond Eiland

Hoofdstuk 9

Dag 4

Kristen en ik zitten hier nu al een erg lange tijd. We hebben nog steeds niks gehoord van Katy Perry. We wachten zenuwachtig af tot ze eindelijk uit die tent komt.

'Ik had echt niet gedacht dat ik ooit in m'n leven met Katy Perry, Zayn Malik, Kristen Stewart en Rihanna op een eiland ging zitten!', zeg ik, terwijl ik wat warm zand in m'n handen neem.

Kristen grijnst kort. 'Ja, ik had ook niet echt verwacht dat ik ooit in m'n leven in een vliegtuig zou zitten dat zou neerstorten. Ik... Ik dacht dat ik oud zou worden met...' Kristen begint te snikken. Ik wrijf over haar rug. 'Het komt wel goed...', mompel ik. 'Nee, het komt niet goed!', spreekt ze me tegen. 'Het komt nooit goed! Je kan Robert niet zomaar weer levend maken!' Kristen begint nu nog harder te huilen. Ik zucht. Ze heeft gelijk, ik kan hem niet terug levend toveren.

Maar plots komt een oude vrouw uit de tent. Ik kijk haar nieuwsgierig aan. Ze loopt naar ons toe.

'En? Hoe stelt ze het?', vraag ik haar onmiddellijk.

Kristen stelt zich recht, waardoor het opvalt dat de vrouw erg klein is.

'Ja, hoe stelt ze het?', vraagt ze, even nieuwsgierig als ik.

'Niet goed...', antwoordt de vrouw met opgetrokken wenkbrauwen.

Ik hou m'n hart vast. Ze gaat toch niet... dood?

'Maar, ze gaat toch niet dood, hé?', vraag ik bezorgd aan de vrouw.

'Ik... Ik weet het niet... Ik moest jullie gewoon komen melden dat het niet goed met haar gaat, dat is het.'

Ik stel me recht en loop naar de tent. Ik heb lang genoeg gewacht. Ik wil nu meteen weten hoe Katy het stelt. Ik loop binnen en zie haar op een helemaal bebloed deken liggen. Deze keer niet van andere mensen, maar van haar. Ze is echt heel veel bloed verloren. Een vrouw stapt naar me toe.

'Je mag hier niet binnen!', sist ze. Ik zucht.

'Nee. Maar ik wou gewoon weten hoe-' Voor ik mijn zin kan afmaken, wordt ik al naar buiten geduwd. Geweldig.

Kristen keek met een kleine glimlach naar me. Haar tranen zijn al wat opgedroogd. 'En?'

'Ze is veel bloed verloren...', mompel ik.

De vrouw van daarnet komt alweer naar ons toe gelopen. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. Gaat ze me nu een preek geven over daarnet, toch?

'Jullie mogen daar echt niet meer binnen', zegt ze hijgend. Ah, dus toch een preek.

'En waarom niet?', vraagt Kristen.

'Omdat...', ze kijkt om haar heen, en vertelt dan verder. 'Omdat ze tussen leven en dood schommelt...'