Een traan stroomde langs m’n gezicht.
‘Ga nu toch niet weg, mijn dochter’, smeekte ik haar nog.
‘Mam, huil nu toch niet. Ik zal snel terug zijn.’ Ze glimlachte kort. Een glimlach waarvan ik nooit gedacht had dat het de laatste ging zijn.
‘Beloof je me dat je voorzichtig gaat zijn, flinke meid?’
‘Ik beloof het.’
Ze gaf me nog één laatste knuffel, waardoor ik weer bijna begon te huilen.
Ze stapte het vliegtuig in. Ik bleef kijken hoe het opsteeg. Daar ging m’n flinke meid dan, helemaal alleen met het vliegtuig naar haar vader in Amerika.
Toen ik terug thuis was, deed ik een pizza in de oven, geen zin om te koken voor mij alleen. Ik zette me in de zetel en deed de televisie aan. Een rampbericht, god toch, alweer iets ergs gebeurd. De stem van de nieuwslezer liet mijn hart bevriezen. De telefoon begon te rinkelen, er werd hysterisch op de deur geklopt, waarschijnlijk door de buren. Maar er was maar één ding waar ik aan dacht: niet mijn dochter, niet Grace.
JE LEEST
Onbewoond Eiland
FanfictionWanneer Grace in het vliegtuig zit om naar New York te gaan, gebeurt er iets verschrikkelijks: haar vliegtuig botst tegen een ander en stort daardoor neer. Grace kan het overleven, als enige van het vliegtuig. Uit het andere vliegtuig kunnen er meer...
