Onbewoond Eiland

Hoofdstuk 10

Dag 4

'Nee... Nee! Ze mag niet dood, oké? Je zorgt er voor dat ze niet sterft!', roep ik overstuur. Een traan rolt over mijn wang.

'We doen wat we kunnen... Maar ik kan niks beloven.'

'Nee, je gaat meer doen dan wat je kan!'

'We doen ons best, zoals ik al zei.'

Net als ik bij Katy wil gaan kijken, ook al mag dat niet, hoor ik twee mensen onze namen roepen.

'Kristen, Grace! Hier zijn jullie!' Hijgend stoppen Zayn Malik en Rihanna met lopen.

Voor we iets kunnen zeggen worden we omhelsd door hen. 'Waar waren jullie?', vraag ik, nog steeds huilend om het feit dat Katy dit misschien niet gaat overleven.

'Ahw, heb je ons zo gemist?', vraagt Rihanna met een grijns. 'Maar goed. We waren teruggekeerd naar onze hut, we dachten dat Kristen en Katy daar gingen zijn, maar dat was niet zo. We dachten ook dat jij ons volgde, maar we moeten elkaar kwijtgespeeld zijn in het donker. Maar waar is Katy eigenlijk?'

Mijn kleine glimlach verdwijnt als water voor de zon. Katy.

'Ze...', brengt Kristen stamelend uit.

'Ze wat?', vraagt Zayn nieuwsgierig.

'Ik heb per ongeluk iets scherps naar Katy gegooid, omdat ik dacht dat het een wild dier was', zegt ze snel. 'En nu schommelt ze tussen leven en dood...', vervolg ik haar met een bibberende stem.

'Wat? Dat kan niet waar zijn. Je houdt ons voor de gek.'

'Het is echt.' Ik barst in huilen uit. 'Die mensen zijn aan het proberen haar te genezen.'

'Kom, we gaan haar eens bezoeken.'