Onbewoond Eiland

Hoofdstuk 2

De sprong

Dit is toch niet weer een droom? Ik druk snel op de nood-knop. Er komt iemand naar mij toe gelopen. ‘Is er iets, mevrouw? Kunnen we u helpen? Heeft u een vr-’ ‘Kijk naar buiten! Is dit normaal?’, vraag ik. Ik zie dat de man begint te panikeren. ‘Nee dit is niet normaal. Bedankt om dit te melden!’ De man loopt snel weg, ik denk naar de piloten.

‘Beste passagiers, luister, ik heb een erg belangrijke boodschap voor jullie’, vertelt een vrouwenstem. ‘Ons vliegtuig gaat dadelijk neerstorten, dus doe onmiddellijk uw reddingsvest aan. Rechtsboven u bevindt zich een vakje. Dit moet u openen door op het knopje daarboven te duwen. Daarin zit uw reddingsvest. Bovenaan in het midden zitten er twee parachutes. Één voor u, en één voor de persoon naast u. Blijf vooral kalm, er is geen reden voor paniek. Over één minuut opent de deur. Ik wil dat u dan kalm in één rij gaat staan. De voorste springt telkens. U moet aan het rode touwtje trekken om uw parachute te openen. Ik herhaal: Ons vliegtuig gaat dadelijk neerstorten, dus doe onmiddellijk uw reddingsvest aan. Rechtsboven u bevindt zich een vakje. Dit moet u openen door op het knopje daarboven te duwen. Daarin zit uw reddingsvest. Bovenaan in het midden zitten er twee parachutes. Één voor u, en één voor de persoon naast u. Blijf vooral kalm, er is geen reden voor paniek. Over een halve minuut opent de deur. Ik wil dat u dan kalm in één rij gaat staan. De voorste springt telkens. U moet aan het rode touwtje trekken om uw parachute te openen.’

Iedereen heeft al zijn reddingsvest aan en parachute vastgemaakt. Er staan al een paar mensen in de rij. Maar een klein aantal mensen panikeren, maar de rest is tamelijk kalm. Ik sta helemaal vooraan in de rij. Ik had mijn reddingsvest namelijk al klaar genomen toen de rest nog niet eens wist dat we gingen neerstorten. ‘Nog tien seconden en de deur gaat open’, hoor ik de vrouwenstem weer zeggen. De deur gaat open. Ik vestig nog een laatste blik op de man die naast me zat, en spring.