ေမွာင္ေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္..ခံုတန္းေပၚမွာ
ထိုင္ကာ Yoona အလာကို..ေစာင့္ေနဆဲ။
သူမ လက္က နာရီကို ၾကည့္ကာ..
စိတ္ပူလာသည္။..
ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း..စက္ပိတ္ထားတယ္ဆိုေတာ့..
Yul - ေမ့ေနတာလားမသိဘူး..
သူမ ခ်က္ခ်င္း Yoona အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္သည္။..
Yoona..ျပန္မေရာက္ေသးဘူးတဲ့..
Yuri စိတ္ေတြ႐ႈပ္လာကာ..
ခံုေပၚမွ ..ထရပ္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ျပန္ထိုင္လိုက္ကာ..
Yuri - မဟုတ္ေသးပါဘူး..ခနေန သူေရာက္လာရင္ ငါ့ကို မေတြ႔လို႔
စိတ္ဆိုးေနဦးမယ္..
ေလကလည္း တျဖဴးျဖဴး တိုက္ေနကာ
မၾကာခင္မွာပဲ မိုးရြာေတာ့မယ့္ လကၡဏာ
ျပလာသည္။..သူမ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့
၇း၀၀ နာ႐ီ...
Yuri - Yoona ..နင္..ဘယ္မွာလဲ..
Ring~~
Yul - Hello?
...............................
ေ၀ွ့ခနဲ တိုး၀င္လာတဲ့ ...ေလေအးေအးေလးက...အစတည္းက
ခ်မ္းေနတဲ့ သူမကိုယ္ေလးကို ..ပိုၿပီး
က်ံဳ႕သြားေစသည္။
ဒီထဲမွာ ပိတ္မိေနတာ..အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္႐ွိၿပီလဲ..သူမ မမွတ္မိပါ..႐ုတ္တရတ္ ေခါင္းေတြ အရမ္းကိုက္လာကာ..သူမ သတိလစ္သလိုေတာင္ ျဖစ္ခ်င္သြားသည္။
သူမ တညလံုး ဒီထဲမွာပင္ ကုန္ဆံုးရေတာ့မည္ထင္ပါသည္။.
ငိုရလြန္းလို႔လည္း ပင္ပန္းေနၿပီ။
သူမ ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိေတာ့၍
ၾကမ္းေပၚ လွဲခ်လိုက္သည္။
မ်က္လံုးကိုလည္းမွိတ္ထားလိုက္သည္။
ကြၽီ>>>
တံခါးဖြင့္သံ ..
လူတစ္ေယာက္ ေျပးလာတယ္..
သူမ ျပံဳးလိုက္ၿပီး စိတ္ေလ်ာ့ကာ....
အေမွာင္ကမၻာဆီကို..ေနာက္တစ္ႀကိမ္...
..................................
ေဆးရံုထဲကို အေလာတႀကီး ေျပး၀င္လာတဲ့ Yuri တစ္ေယာက္
သူ႔ကို ထူးဆန္းတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္
ေနၾကတဲ့ သူေတြကို သူမ ဂ႐ုမျပဳအား..
အနီးစပ္ဆံုး ေကာင္တာဆီ ေျပးသြားၿပီး
အသက္ကို မ၀တ၀႐ွဴရင္း
တရစပ္ေမးလိုက္သည္။
Yul - ဒီ..ဒီမွာ႐ွင့္..Yoo..Yoonaဆိုတဲ့..
လူနာ..အခန္းကို..တ..တစိတ္ေလာက္..
