*ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္..Yoona..*
Yoona အံ့ျသစြာ Yuri ကို လွည့္ုၾကည့္လိုက္မိသည္။
Yuri ကေတာ့သူမကို ၾကည့္မေနပါ။
Yoon - ဘာ..ဘာေျပာလိုက္တယ္..
Yuri - ငါ ...နင့္ကို ခ်စ္တယ္....
Yoona တစ္ေယာက္..သူမရဲ႕ ႏွလံုးသားက ခုန္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္ေတာင္
ျမန္ေနလဲဆိုတာ ေ၀ခြဲမရေတာ့။
သူ..ဘာလို႔ ဒီလို စကားမ်ိဳးကို
လြယ္လြယ္ေျပာႏိုင္ရတာလဲ..
ထိုအခ်ိန္မွာ...Yuri မွာလည္း..
Yoona နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႔..
သတၱိမ႐ွိ။
ဒါေပမဲ့..
ျပန္႐ုတ္သိမ္းလို႔မရေတာ့တဲ့
စကားကို ေျပာမိခဲ့ၿပီမလား။
Yuri အားတင္းကာ မတ္တတ္ရပ္လိုက္ၿပီး
Yoona ဆီကို ေလ်ွာက္လာသည္။
Yuri - Yoona..ငါ-
Yoon - ေတာ္ပါေတာ့...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး..
Yoona ..Yuri ေ႐ွ႕ဆက္မတိုးလာခင္
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကာလိုက္ၿပီး..
Yoon - မေျပာပါနဲ႔ေတာ့..
Yul - Yoon-
Yuri ဘာမွမေျပာႏိုင္ခင္
Yoona ေျပးထြက္လာသည္။
ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ အေတြးေတြကေတာ့
႐ႈပ္ေထြးေနဆဲ။
Yuri တေယာက္ စိတ္႐ႈပ္လြန္းကာ
ေျခေထာက္ပင္ မခိုင္ေတာ့ဘဲ..
ေနရာမွတင္ လဲက်သြားသည္၊
သူမ Yoona ကို အျပစ္မတင္ပါဘူး..
ၿပီးေတာ့ ခုလိုမ်ိဳး ဖြင့္ေျပာလိုက္ရလို႔လည္း
ေနာင္တလံုး၀ မရပါဘူး..
ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာ သူမ စိတ္ကို
စိုးမိုးထားတာကေတာ့ Yoona
ပဲ ျဖစ္တာေၾကာင့္..
Yoona .သူမ အခန္းထဲ ကို၀င္လာေတာ့
မြန္းက်ပ္ေနတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔..
အသက္႐ႈ သံေတြက ျပင္းထန္ေနတုန္းပဲ။
ဒါကလဲ Yuri ရဲ႕ေနာက္စကားသံေတြကို
ၾကားရမွာ ေၾကာက္လို႔ မရပ္မနားဘဲ
ေျပးခဲ့တာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။
သူမ ခံုအစြန္းကို အားျပဳၿပီး
ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ေခါင္းအံုးကို ရင္ခြင္ထဲ ပိုက္ၿပီး..
Yoon*ဘာလို႔ ငါတို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆက္ဆံေရးကို ပ်က္စီးေအာင္
လုပ္ရတာလဲ..နင္ ဒီလို စကားမ်ိဳးကို မေျပာခဲ့သင့္ဘူး..
Yuri ah..*
