"Açılııııın ben doktorum"
"Ne bağırıyorsun öyle ? Sanki film çekiyoruz burada!"
"Ama her zaman bunu yapmak istemişimdir . Kusura bakmayın!"
Bir doktorun komik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kar taneleri havada ahenkle dans ederken , rüzgar da onların bu dansına eşlik ediyordu. Hava git gide soğuyordu , sokaktaki insanlar da ısınmak için boş bir ev , kendini soğuktan koruyacak etrafı duvarlarla çevrili korunaklı bir yer arıyorlardı. Karınları acıktığında ise yiyecek bir lokma bir şey bulmak için markete giriyorlardı yada başka bir yere...
Bu sayede kentte suç oranları da artıyordu.
Kapıyı açtığımda gördüğüm manzara beni bir hayli şaşırtmaya yetmişti . Kalbim her zamankinden hızlı atıyordu , ellerim ise terleyip sırılsıklam olmuştu bile. Bedenim kendinden bağımsız hareketler sergilemeye başlamıştı.
"Bayan Gölge ?"
Söylediğim kelime karşısında şaşkınca bakan kız , önce gülümseyecek gibi oldu sonra ise hızlıca toparlanıp ;
"Bayan Gölge kim ?"
"Ben bir arkadaşımı bekliyordum da sizi o zannettim kusura bakmayın"
Şu an yerin yarılması için dua etmeye başlamıştım bile.
"Yok sorun değil, ben size şey diyecektim"
"Ne diyecektin ?"
"Arkadaşım biraz fenalaştı da ona bakmanızı rica edecektim "
"Tamam o halde ne duruyoruz hadi gidelim"
Kapının kenarında vestiyerde duran anahtarı alıp kapıyı kapattıktan sonra önden giden kızı takip etmeye başladım. Bana pek de ciddi bir durummuş gibi gelmese de doktordum sonuçta yardım etmem gerekiyordu.
İki kat indikten sonra siyah renkte bir çelik kapının önüne geldik.
"Burası mı ?"
"Evet burası hemen içeri geçelim "
Kızın tavırlarından bir şeyler sezinlesem de peşinden içeri girdim ve kapıyı kapattım. Büyükçe ve her tarafı kırıntı dolu olan holü yavaş yavaş geçtikten sonra , bembeyaz renkte olan oturma odası göründü karşımda. Etrafı inceleme fırsatı bulamadan öksürük sesleri doldurdu odayı . Köşede koltuğun üzerinde uzanan sarı saçlı kıza kaydı gözlerim.
Yavaş yavaş yürüyerek yanına gittim . Aslında pek de hasta gibi durmayan kız zor da olsa öksürmeye çalışıyordu.
"Neyin var ?"
Önce bana baktı sonra ise hafiften burukça gülümsedi . Yüzü çok saf ,çok duruydu. Mavi olan gözleri sarı saçlarına çok yakışmıştı.Boya da olsa o güzelim saçlarının omzuna dökülüşü çok güzeldi.
"Boğazım acıyor, midem bulanıyor , başım dönüyor ..." Sözlerini bitiremeden hafifçe kıkırdadı ve devam etti ; "Ateşim de var galiba."
"Hmm senin hastalığını şıp diye anladım "
Kız , pek bir heyecanlanarak "Gerçekten anladın mı doktorcuğum ?"
