*Chapter 8: The Evidence

1.4K 14 1
                                    


HATING-GABI NA NANG makauwi si Leslie sa apartelle. Papalapit na siya sa pintuan nang may naaninag siyang tao na nakaupo sa tabi ng pinto. Bigla siyang kinabahan...

"L-leslie? Ikaw na ba 'yan?" tawang ng boses sa kanya.

Familiar sa kanya ang boses na 'yon, biglang lumundag sa tuwa ang kanyang puso. Si Joshua!

"Where have you been? Two hours na akong naghihintay sayo dito. Nauubos na ang dugo ko sa mga kagat ng lamok, baka ma-dengue pa ako," reklamo nito.

"You should have texted or call me first para makauwi ako ng maaaga," binuksan ng dalaga ng pintuan at kasunod namang pumasok sa room ang binata.

"Gusto kitang sorpresahin," sabay halik sa kanyang pisngi.

"Yan ang napala mo kagat ng lamok!" aniyang nakangiti. Teka muna, di ba hindi pa tapos ang one week nating napagkasunduan? Why are you here?" Nakapameywang niyang tanong dito.

"My love...my darling...my sweetheart...I miss you so much na! Di ko na talaga kayang tiisin ang pangungulila ko sayo, kaya sorry, sinira ko ang usapan natin. Here, flowers for you..." sabay kindat sa kanya.

Napangiti ang dalaga nang makita ang mga bulaklak, may rosas at sunflower pa! Yellow and red, what a perfect combination! lol

Inabot ng binata ang mga bulaklak sa mga kamay ng dalaga sabay halik sa pinsngi nito. "I love you!" malambing nitong bulong sa kanyang taenga.

Sa kagalakan napayakap bigla sa binata ang dalaga. How romantic! Shout out ng puso niya.

Pagkatapos maayos sa plorera ang mga bulaklak. Tinabihan ng dalaga ang binata sa kinauupuan nitong sofa bed kaharap ng telebisyon.

"Where have you been all day long?" pagkuwa'y sita ng binata sa kanya.

"Nag-shopping kami ng mga kaibigan ko, one day ipakilala kita sa kanila," paliwanag niya.

"So how's your days with out me?" anang lalaki.

Hindi nagsalita ang dalaga, isang matamis na ngiti lang ang kanyang isinagot dito.

"How about you? How's your days with out me?" ibinalik niya ang tanong nito.

"...empty...sad...bored and lonely. Everyday all I can think is when can I see you again. I wanted to hold and kiss you. I wanted to hear your voice. That is why am here at your mercy..." Madamdaming pahayag nito.

Sumilay ang ngiti sa mga labi ng dalaga. She like what she heard. Masarap pakinggan, nakapagpataba ng puso ang mga salitang binitiwan ng lalaki. Mahal nga siyang talaga ni Joshua. 

She embrace him tight knowing their days together are numbered.

"Hows Cecille? Totoo bang may nangyari sa inyong dalawa? She called me through your fone the other day," bigla niyang untag dito ng maalala ang babae.

"Cecille is crazy! Don't believe her lies. Loka-loka ang babaeng  iyon! We were dining with our friends and she borrowed my celfone all of sudden may tatawagan lang daw siya, yun pala she uses my celfone to call you!" Naiinis na litanya ng binata.

"I think she is obsessed with you Josh, di pa siya nakapag-move on." Naiiling na lang niyang sabi dito.

"Next time sweetheart, wag kang maniwala sa lahat ng mga sasabihin niya sa'yo." Paalala nito sa kanya.

"I know, Josh. I don't believe her a bit." Bigla niyang naalala si Brenda. She fought hard with her conscience not to reveal anything yet to Joshua. It's like a ton of bricks weighting on her conscience. 

Kapantay Mo Ay Langit (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon