Pagkarating nila sa St.Mary's Private Hospital. Maluha-luha ang dalaga sa nakitang kalagayan ng binata. Nakahiga ito sa hospital bed, walang malay at may nakakabit na mga tube sa iba't ibang bahagi ng katawan nito. They are called life support apparatus, paliwanag sa kanya ng nurse on duty. May naka-assign na 3 private nurse si Joshua, round the clock silang nakabantay sa binata.
Ang silid na kinaroroonan ni Joshua ay parang hotel rom sa laki. Mas malaki pa sa bahay nila sa probinsiya. May sarili itong shower bath, living room, mayroon ding maliit na kitchenette at isang maliit na silid tulugan. This hospital only cater for the rich, aniya sa sarili.
Nang makausap niya ang doctor , sabi nito more than one month ng comatose si Joshua. All his vital signs were okay, except that his mind refuse to wake up. He could wake up anytime, next week or next month, next year...or worst... eventually his body will succumb to infection and die.
The doctor said they have done their best, only God's will or Joshua's will to live can bring him back alive.
Nang umalis na ang nurse ni Joshua for a dinner break, di na talaga pinigilan ng dalaga ang umiyak, napahagulhol siya, hawak-hawak ang kamay ng binata. She look at his face lovingly. She does not want to see Joshua like this...she want to see the old Joshua alive and healthy, full of life.
"Hi Josh, am here na," aniya sa garalgal na boses. "Am so sorry dalawang taon akong nawala. But am here now, hindi na kita iiwan pang muli."
She let her tears fall freely down her face. The agony of seeing him like this, almost like a dead person is so unbearable, an emotional torture like no other.
"I miss you so much Josh! I love you. I bore you a son...that looks just exactly like you. I named him after you," she said softly.
Naubos na yata ang luha niya pero hindi pa rin nagising ang binata. "Don't worry, I will bring baby Josh here para madalaw at makita ka niya. Josh, please wake up, kailangan ka naming dalawa ng anak mo," impit niyang iyak.
After 15 minutes, bumalik na ang nurse on duty, napilitang huminto si Leslie sa pag-iyak. Pumasok na siya sa sleeping room at doon natulog. Habilin niya sa nurse na siya'y gisingin kapag biglang nagising ang binata.
Kinabukasan dumalaw ang ama ni Joshua sa hospital. Nag-usap sila. Nalaman niyang ipinagtapat ni Mike sa mag-ama ang mga pangyayari two years ago. Napatawad na nila si Mike.
Nalaman din niyang pumunta sa Amerika ang ama ng binata para magpagamot, kaya maayos na ang pananalita nito at nakakalakad na itong muli sa tulong ng crutches.
"Am so glad you are back, Hija. Welcome back! Bigla ka na lang nawala na parang bula. Buti na lang Mike told us everything," masiglang bati nito sa kanya.
"Am so sorry po, bigla na lang akong nawala na hindi man lang nakapag-paalam sa inyo." Paghingi niya ng paumanhin.
"Ah, let's forget the past. Let's focus on the future, let's focus on Joshua first," anang matanda.
"Yes po, I will try my best Tito, para magising na si Joshua."
"You do that, Hija. From now on, don't call me Tito anymore, okay? Just call me Dad, if magising na si Joshua sa simbahan rin naman ang uwi niyo diba-" anitong nakangiti.
"Thank you po D-dad... sa pagtanggap niyong muli sa akin," nahihiyang sabi ng dalaga.
"Wag ka ng mahiya sa akin, I already consider you as my daughter in law-kahit noon pa man. It's indeed a good thing na bumalik ka na dahil matagal ka ng hinanap ni Joshua. Matagal na siyang naghintay na bumalik ka na sa kanya," patuloy na paliwanag nito.
Nakaramdam ng saya ang puso ng dalaga, kahit papaano hinanap siya ni Joshua. "Salamat po Dad"
"By the way, I want to see my apo...kelan mo siya ipakilala sa akin?" excited na tanong nito.
"As soon as possible po, Dad. Kapag makauwi na ako sa amin, dadalhin ko siya sa pagbalik ko dito." Paninigurado niya.
"Okay, aasahan ko 'yan. Ikaw na muna ang bahala kay Joshua dito."
"Don't worry po, ako na ang bahala kay Joshua," sagot ng dalaga.
Maya-maya pa, nagpaalam na ang ama ni Joshua. Nag-iwan ito ng credit card sa dalaga para may pangastos siya, at pambili ng mga pangangailangan ni Joshua. Bagamat nahihiya, tinanggap na rin ito ng dalaga kasi nagpumilit ang matanda, ayaw naman niyang magtampo pa ito sa kanya.
BINABASA MO ANG
Kapantay Mo Ay Langit (On Going)
RomanceTulak ng mapaglarong tadhana, napabilang si Leslie sa mga babaeng for hire. Sila ang uri ng mga babaeng tumatanggap ng malaking halaga ng pera para gawin ang ilang maseselang misyon. Bilang neophyte sa bagong mundong pinasukan, isang simpleng misy...
