~Bölüm 21~

600 39 25
                                    

Bana doğru yaklaşıyordu.O yaklaştıkça kalbimin atışlarını yavaşlatamıyordum.Bu haline alışık değildim.Oldukça romantikti.

En sonunda yanıma gelip elindeki tepsiyi masaya bıraktığında bu haline güldüm.

Kollarım ile dikleştiğimde saçlarımın dağınıklığını hissediyordum.Önüme gelen saçları geriye doğru itip yüzümü kapattım.

"Bu halimle iken gelmemeliydin." dediğimde ses seda yoktu.

Biraz bekledim ses vermesi için,ama tam parmaklarımı araladığım sırada yüzümün hizasındaydı.Bana bakarak gülüyordu.

"Makyajsız çirkinsin." dediğinde dil uzattım ve konuşmaya başladım.

"Bikere ben normalde de makyaj yapmıyorum.Çünkü.." derken tepsiden aldığı çatalla ağzıma bir yemek tıkıştırdı.

Bir anda sesim kesilmişti.Öylece bakakaldığımda gülüyordu.

"Bence sessiz durunca daha güzel gözüküyorsun." dediğinde koluna yavaşça vurdum.

Kahvaltı tepsisini yavaşça önüme koydu.Ben yemeye devam ederken arada onun da ağzına doğru uzatıyordum.O ise gülümseyerek yiyordu.Beni dikkatle izliyordu.

"Neden beni izliyorsun?" dedim ona bakmadan.

O ise bir süre sustu.Hala bana baktığını hissedebiliyordum.

"Çünkü seni seviyorum." dedi fısıldayarak.

Ne demişti o?Seni seviyorum mu?Cidden beni öldürmek falan mı istiyor?

Düşüncelerimi dağıtmaya çalışırken az daha boğuluyordum.Elimle sol yanıma vurmaya başladım.Yoksa boğulacaktım.

Başımı kaldırdım ve ona baktım.

"Ben daha çok seviyorum." dedim ve güldüm.Yanaklarımın domates gibi olduğuna emindim.Başımı çabucak aşağıya eğdim.Utanmıyordum aslında.Yok hayır kesinlikle utanıyordum! Ama o normal biri değil.O G dragon!

Hoşuna gittiğine emindim.Sırf yüzündeki ifadeyi görebilmek için çatalla aldığım yemeği ona doğru uzattım.Ama yüzümü ona doğru kaldırmamıştım.Birden çatalda dudaklarını hissettim.Aldığını düşünerek çatalı çeksem de ağzından çatalı bırakmıyordu.Çektim,çektim ve çektim.

"Ays!Cidden oyun mu oynuyoruz?" diye kızıp başımı kaldırdığımda çatalı çektim.

Burnu kanıyordu.Masadan aldığı bir peçete ile burnunu sildi.

Neden durduk yere kanamıştı ki?

Birden ayağa kalkıp içeriye gittiğinde arkasından bakakaldım.

Ne olmuştu birden bire?Hasta falan mıydı acaba?

Çabucak tek ayak tekerlekli sandelyeme binmeye çalıştım.Peşinden gittim.Lavaboda yüzünü yıkıyordu.Başımı kapının aralığına yasladım ve onu izledim.

Havluyla yüzünü kuruladığında beni farketti.

Bakışlarıyla anlatmıştı herşeyi.

"Çok yoruluyorsun." dedim ona uzunca bakarak.

"Yeni şarkılarınız için çalışıyorsun,fan buluşmalarına gidiyorsun,grup üyeleriyle uğraşıyorsun bir de benimle ilgileniyorsun.Üzgünüm,sana yük olduğum için." dedim başımı eğerek.

Bana doğru yaklaştı.Derin bir nefes alıp verdi.Haklı olduğumu o da biliyordu.Aniden beni kucaklayınca şaşırmıştım.Ellerimi boynuna sardığımda sustum.

One Change!✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin