Kollarımın arasında kalan küçük kıza son kez baktım.İçime içime sokuyordum onu.O ise ağlamaya başladı.
Ve o büyük gürültü.GÜM!
***
-Ji yong-
"Gitmiyor muyuz?" dediğinde Seungri'ye döndüm.
"Nereye?" dedim yorgunlukla.
"Hadi ama hyung!Yemeğe gidecektik.Söz verdin."
Saat oldukça geçmişti.Her ne kadar Hwa young'un yanına gitmek istesem de üyeler ile sözleşmiştik.
İstemsiz gözükmemeye çalışarak konuştum.
"Pekala gidelim."
Aniden telefonum çaldı.Ekranda menajer Soonho yazıyordu.Soonho benim menajerim idi.Bir nevi yakın arkadaş denilebilirdi.Aceleyle açtım.
"Ji yong!Konser bitti değil mi?"
Sesi tedirgindi.
"Evet.Birşey mi oldu?" dediğimde bir an sessizlik oldu ve konuştu.
"Şey..Şirketin asansörü bozuldu."
Güldüm.
"Ee!Ne var bunda?"
Devam etti.
"Yani tamamen asansör ve tüm elektrik.."
Lafı geveliyordu.Bir iç çektiğimde söyledi.
"Asansör düştü ve doluydu da.İçinde bir stajyer ve Haru'nun olduğu söyleniyor.Olay siz yokken olmuş."
Haru dediğinde kalbimden bir parça
kopmuştu.Haru daha küçücüktü.
"Neredeler?Hastanede mi?" dedim şaşkınlıkla.
Hastanenin adını söylediğinde konuşmaya devam etti.Ama ben yüzüne kapatarak hızla yola koyuldum.
Diğerlerine haber verdim.Hayranlardan kurtulmak kolay olmamıştı.
Ama şuan tek umurumda olan Haru'ydu.Hastanenin önüne geldiğimizde hızla arabadan indik.
Maskeleri taktık.Hastanenin önü kalabalıktı.Nasıl bu kadar çabuk duyulmuştu.Korumalar ile sekreterden öğrendiğimiz kata çıktık.Odaya ilk giren ben oldum.
Haru uyanıktı.Babası Tablo ile gülüşüyorlardı.Başındaki küçük yara bandı dikkatimi çekmişti.
"Ah!Tanrım.İyisin." dedim ona sarılarak.
Peşimden diğerleri geldiğinde Tablo ile selamlaştılar.Kısa bir konuşmanın ardından sustular.
Boş sandalyelere oturduğumuzda Haru'yu Seungri'nin kucağına verdim.
Sessizliği bozan ilk ben oldum.
"Olay nasıl oldu?" dediğimde anlatmaya başladı.
"Haru stajyerlerin olduğu kata inmiş.Her zaman ki gibi şirkette oynuyordu.Bir stajyer ile asansöre binmiş.Ve asansörün devreleri yanmış.Daha sonra kablo bağlantıları yüzünden tüm şirkette elektrikler kesildi.Herkes ne olduğunu anlamaya çalışırken ambulans geldi."
Duraksadı.Derin bir nefes alıp kalbini tuttu.
"Ah!O kadar korktum ki." dediğinde Haru'ya baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
One Change!✔
Fiksi Penggemar"Ama onun hayalleri vardı!" dedi bağırarak üvey annem.. "Sadece gerçekleştiremediği hayalleri.Onun için yapamaz mısın?" "Benim de hayallerim var!" dedim fısıldayarak..! "Sadece gerçekleştirmek istediğim hayallerim..!" ~Galiba bu benim tek...
