One Change!✔

~Bölüm 1~

"Mutluluk standartlarının bile paraya dayandığı bu dünyada ;
  Hayallerim ne kadar eder?!" ~G-dragon

***

"Canımı acıtıyorsun bırak saçlarımı!" diye çıkıştım.

Artık alışmıştım bu kadının eziyetlerine.Ne kadar kurtulmaya çalışırsam çalışayım olmuyordu.1 yıldır dayak yiyordum bu kadından.Babama ne kadar anlatırsam anlatayım inanmıyordu bana.Babam da o kadın da beni sorumlu tutuyordu üvey kardeşimin ölümünden.Dayanacak gücüm kalmamıştı artık.

"Meleğim ne olur yardım et!" diye geçirdim içimden.

Nihayet saçlarımı bıraktığında birden yanağımda bir acı hissettim.Sonrası karanlık..Uyandığımda yerde yığılıp kalmıştım.Tokat atmıştı bana.Aşırı şiddet gördüğümde yada canım çok acıdığında hemen bayılıveriyordum.Ama o kadın beni dövüp öylece bırakıp gitmişti.Bu kadar mı nefret ediyordu benden?Ne yapmıştım ki ben ona?Çabucak ayağa kalktım.Koşarak merdivenlerden üvey annemin odasına gittim.Kapıyı tıklatıp içeri girdiğimde hemen ayağa fırladı.

"Yediğin dayak yetmedi herhalde!"

Çarpık bir gülüş yerleştirdi yüzüne.

"Ne istiyorsun benden ha?Ne yapmalıyım size kendimi inandırmak için söyle?Artık beni dövmemen için...Babamın bana güvenebilmesi için ne yapmalıyım!?"

Bunu beklemediği belliydi. İlk defa böylesine bağırmıştım ona.Artık sabrım taşmıştı..

"Senden ne istiyorum ha?" dedi küçümseyici bir bakışla.

"Madem kızımı o zıkkıma sen alıştırmadın ispatla bunu bana.Kimdi kızıma o zıkkımı verenler?Kimdi o uyuşturucu bağımlısı it arkadaşları bul.Yalnız bunun yanında senden istediğimi de yapacaksın!"

"Peki bunu sana ispatlayacağım bulacağım onları.Ne pahasına olursa olsun!Peki ya sen!Benden ne istiyosun?!"

Sakince konuşmaya başladı.O taş kalpli kadının bile Ri ta hakkında konuşurken gözleri doluyordu.Kızıydı sonuçta..!

"Ri ta 2 yıl önce YG Entertainment seçmelerine katıldı birkaç ay stajyerlik yaptı biliyorsun her gün heyecanla eve gelirdi ama o lanet yüzünden hem kariyerinden hemde hayatından oldu ve stajı son buldu.Onun tek hayaliydi bu.Senden bunu istiyorum onun bu hayalini sen gerçekleştir.YG elemelerine katıl ve kazan."

Biliyordum şarkı söylemeyi çok seviyordu.O da ben de!Beraber sık sık karaoke yapardık.İkimizinde çok hoşuna giderdi şarkı söylemek.Ama benim önceliklerim vardı;annem gibi! Tam da o sırada yaşlar gözümden dökülüvermişti.

"Olmaz! Yapamam benim de yapmak istediğim bir meslek var." dedim sakince.Aslında şarkı söylemeyi seviyordum.Yapabilirdim!Ama annem..!

"Neden ha neden onun için bunu yapsan olmazmı?Neden bu kadar bağlandın o mesleğe söylesene!?"

Artık söylemeliydim her ne kadar bana vuracağını bilsem de söylemek istedim.Annemle ilgili ne zaman birşey söylesem beni dövüyordu.Ama artık susmayacaktım!Aniden saçımdan sürüklemeye başladı.Daha da sinirlenmişti.

"Yapacaksın! Bunu ona borçlusun."

Bunu neden istediğini çok iyi biliyordum.Sadece para için.Benim sayemde tanınmış bir kişi olacaktı aklınca.Ri ta'yı da bunun için desteklemişti.Onun için önemli olan buydu.Para para para!

"Annem!" dediğimde duraksadı ve yüzüme iğrenir gibi baktı.Devam ettim.

"Bu mesleği yapmamı annem istemişti sadece onun için bunu yapmak istedim.Her ne kadar bana vuracak olsanda bunu söylemek istedim.Artık senden korkmuyorum çünkü!"

Elini saçlarımdan hışımla çektim.Hala yüzüme iğrenir gibi bakıyordu.Vereceği tepkiyi dikkatle izledim.

"Hala anne diyor ya!Artık ben varım.O sürtük karı yok!"

Dediği şeyi duyunca sinirden kıpkırmızı olmuştum.Bir anlık sinirle tokatı yapıştırdım.

"Sakın bidaha annem hakkında böyle konuşma!Sürtük sana derler.Babamla sadece parası için evlendiğini ikimizde biliyoruz.Sen sadece kendini düşünen adi sürtüğün tekisin.Ama benim annem bir melekti."

Sinirle kapıya doğru yöneldim.

"Peki o zaman.." dediğinde olduğum yerde kaldım ve söyleyeceklerini dinledim.

"Git bu evden!Madem istediğimi yapmıyorsun git!Biliyorsun babanı ikna etmem iki dakikamı alır!Gidemezsin çünkü sende babanın parasını yiyorsun!Öyle değil mi Hwa young?"

Olduğum yerde çakılıp kalmıştım.Bu söyledikleri doğru değildi.Bir an Ri ta geldi gözümün önüne.

"Yapacağım!Ama tehditlerin için değil sadece Ri ta için!Şirkete girebilirsem eğer yurtta kalacağız zaten.En azından senin o lanet yüzünü görmek zorunda kalmayacağım!"

Susmuştu.Söyleyecek söz kalmamıştı!Aniden kapıyı aralayıp odadan çıktım.Söylediklerini düşündüm de keşke para için bu kadar paralamasaymış babam kendini!Annem ve ben ondan bunu istememiştik çünkü.Sadece bizi sevse yeterdi!Seviyordu da!Ama Annemin ölümü onun bizi sevmesine engel olmuştu.Annem doktordu.Sadece işini çok severek yapan yardımsever bir melekti!Ama kanserden kurtulamamıştı.Hiçbir zaman kendini düşünen bir insan olmamıştı.O benim koruyucu meleğimdi..!O yanımdayken mutluydum.Ama o artık yoktu.Gitmişti.Her gün ona olan özlemim artıyordu.

Hwa young!Sonsuz mutluluk demekti.Sadece sonsuza dek mutlu olmamı istemişti.Bana bu adı o koymuştu..!Ama ben onun tek isteğini dahi gerçekleştiremedim.Bu adı haketmiyordum!Sonsuz mutluluğu haketmiyordum!"Acaba sonsuza dek mutlu olabilecek miyim cidden?" diye geçirdim içimden.

Ağladığımı yeni farketmiştim.Çabucak odama gittim.YG şirketi hakkında pek bilgim yoktu.Ri ta çoğunlukla anlatırdı şirketin ne kadar muhteşem bir okadar da zor olduğunu!Yapabilirdim bunu!Sadece içimden geldiği gibi söylemeliydim şarkıyı.Evet!Hemen şimdi başvurmalıyım.Gözüm odamdaki üniversite diplomama takılmıştı.Neler hayal etmiştim meğerse!

Hemen kıyafet dolabımın kapağını açtım.Siyah yırtık paça bir pantolon üstüne de beyaz bir tişort giydim.Beyaz spor ayakkabılarımı giydim ve siyah bir çanta aldım.Saçlarım her ne kadar düz de olsa tekrar düzleştirdim ve kafama siyah bir bere taktım.Şapka ya da bere takmayı severdim.Rahat şeyler tercih ederdim.Her ne kadar babam zengin olsa da bunu göstermeyi sevmezdim.Abartılı giyinmezdim.Aslında şirkete alınırsam kıyafete çokça ihtiyacım olacaktı.Başvuruyu yaptıktan sonra alışveriş yapsam hiç de fena olmazdı.Hemen dolabımdan biriktirdiğim paramı çıkarıp çantama koydum.Bu para bana fazlasıyla yeterdi!Babamdan isteyemeyecek kadar gururluydum.Artık 23 yaşında olmuştum ve kendi ayaklarımın üzerinde durabilirdim!

Çabucak merdivenlerden indim ve mutfağa yöneldim.Sabah kahvaltısına inmemiştim bu yüzden acıkmıştım.Hemen kendime sandviç hazırladım ve yedim.Çıkarken ayna da kendime son kez baktım.Tıpkı anneme benziyordum.Her zaman güzel olduğumu söylese de ona benzediğim ortadaydı.

Hemen düşüncelerimden arındım.Çabucak kapıya çıktım ve yoldan bir taksi çevirdim.

"YG Entertainment'e lütfen!"

Yolda sürekli sesimi ayarlamaya çalışıyordum.Hangi şarkıyı söyleyeceğimi çok iyi biliyordum.Kendimi motive etmeye çalışırken birden geldiğimizi farkettim ve hemen taksiden indim.

İşte karşımdaydı "YG Entertainment"! Bu kadar büyüleyici olacağını düşünmemiştim.Her ne olursa olsun heyecanlıydım.Tam da o an anladım ki bende istiyordum!Bu şirkette çalışıp şarkı söylemeyi cidden ben de istiyordum!Ri ta haklıydı ne kadar zor olursa olsun işin ucunda bir zafer vardı! Ve ben başarmalıydım..!