~Bölüm 31~

418 17 12
                                    

Sanırım benim gerçekten bir kardeşim var!Ama neden şimdi karşıma çıktı ki birden bire?

"Baba!Ciddi olamazsın?" dedim sesim titrerken.

Ji yong kolumdan tutup yerime oturttu.

"Sana her şeyi anlatacağım.Lütfen sadece dinle!" dedi babam diğer kolumdan tutarken.

"Özür dilerim.Sadece bana biraz zaman verin.Sadece zaman.." dediğimde babamdan kolumu çektim.Ji yong babama güvende bakışları atarken başımı kaldırdım.Tam karşıma duran çocuğa baktım.

"Bak!Bu benim suçum değil.Sadece bu kadar hazırlık yapmışken hediyelerimizi kabul et bari!"

Koca bir paket hediyeyi elime tutuşturan çocuğa baktım.Paketi özenle süslenmişti.

"Adın ne?" dedim fısıldayarak.

"Min Wook!" dediğinde duraksadım.Bir gözümün altına gitti elim.

"Adını ben koydum biliyor musun?" dedim birden ağlamaya başlarken.Sesim kısılmıştı sanki.Aniden o da ağlamaya başladı.Sarıldım birden ona.Kulağına fısıldadım.

"Hayat hikayeni daha sonra dinleyeceğim.Anneme benzediğin için teşekkürler,bana onu anımsatıyorsun."

Hızla geri çekildim.Pastaya doğru döndüm.Kocamandı.Yazık olmuştu.Parmağımı koca pastaya daldırıp krem şantiden ağzıma attım.Bir yandan gözümdeki yaşlardan kurtuldum.Bir yandan da elbisemi tuttum.Babamın elinden hediyeyi aldım.

"Zaman baba,zaman..!" dediğimde kısa bir an sarılıp Ji yong'un elinden tuttum.Hızla mekandan çıktık.

One Change!✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin