Sevgiyi ne engelleyebilirdi ki ün mü?Yoksa insanlar mı?Daha da doğrusu bir varlık mı?
Min hee yavaşça ayağa kalktı.Güldü.Ama hoşuna gittiği falan yoktu.Aksine daha bir tuhaftı.
"Hayır!" dediğinde hızla yerine oturdu.
Seungri de güldü.Beklemiyordu bunu.
"Pekala başka kim-" derken bir anda Seungri sözümü kesti.
"O yapacak." dedi.
Ji yong hemen karşımdaydı.Bana döndü.Kaç göz işaretleri yapmaya başladığında duraksadım.Anlamıyordum.En sonunda anlamadığımı belirten bir işaret yaptım.Gülmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir dakika dikkatimi toplayamıyorum ama!Gülersen bakamam ki.
Nihayet başımı Min hee'ye çevirdiğimde gülümsedim.İçki bardaklarını beşer beşer bölüşmüşlerdi.Min hee sinirle elini doladı ve Seungri'ye bakarak içmeye başladı.
Üçüncü bardaktan sonra Min hee'yi kaybetmiştik.Herkes heyecanla onları izlerken iç geçirdim.Min hee'yi eve nasıl taşıyacağımızı düşünmeye başladım.Yok,imkanı yok çıkaramayız!
Seungri Min hee'nin artık gitti gidecek durumda olduğunu gördüğünde elindeki bardağı alıp kendisi içti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
One Change!✔
Fanfiction"Ama onun hayalleri vardı!" dedi bağırarak üvey annem.. "Sadece gerçekleştiremediği hayalleri.Onun için yapamaz mısın?" "Benim de hayallerim var!" dedim fısıldayarak..! "Sadece gerçekleştirmek istediğim hayallerim..!" ~Galiba bu benim tek...
