'SON EMANET'🌷

6.Bölüm✔

✔Düzenlendi.

Hayır biz ne yapardık evsiz barksız."Hayır böyle birşey olmaz olamaz."
"İstesende istemesende olacak Aslı!"
Off ne yapacaktım ben şimdi?
'Olamaz'diyerek Burak'ın kolundan tutarak yukarı kata çıktık.
"Abla biz şimdi evsizmi kaldık?"
Şaşırmıştım ne diyecektim ben şimdi?
"Hayır ablam öyle birşey olmayacak."
Burak kafasını sallayarak yatağa uzandı.Bende yanına kıvrıldım..

Ne oluyor lan? Ben neden sallanıyorum? Gözlerimi neden açamıyorum?Burak nerede?
Offf kafayı yicem arkadaş!
Durduğumu ve gözlerim açılmaya başladı.Etrafa baktığımda kimse yoktu,bir eve getirilmiştim.Ne düşüneceğimide bilmiyorum.
Bağırmaya başladım"Kimse yokmuu?"oda kapısı açıldı odaya birisi girdi.Bana tip tip baktı ve güldü.
"Ne bakıyosun be!" Ve tabii ki cevap vermedi.Sonra gitti zaten.Benim burda ne işim var?Çocuklarda ben aramadıktan sonra beni de aramazlar ki,Burak ve dayım ne yapıyolar acaba? Ben bunları düşünürken kapı açıldı gördüğüm kişi ile gözlerim şaşkınca açıldı.Aras Toprak!Aras burada.Ne işi olabilirki benimle?
Oda kaşlarını çatmış,bana bakakalmıştı.Yanıma biraz daha yaklaştı.Bende,"Ne oluyor Aras burada?"
"Ödemediğiniz miktar için buradasın."Sesi çok sert ama sakin çıkmıştı.Ne diyeceiğimi bilmiyordum.Cevap vermeyeceğimi anlayınca"Sedat Gündoğdu diye birisini tanıyor musun?"Tabiki de"Kendisi dayım olur."Çatık olan kaşlarını çatabildiğince çattı."Sever misin onu?" "Günahımı daha çok severim."Alayla güldü."Senin için zor olmayacak o zaman."durakladı "Aslında senin içinde zor olacak."Bunu demesi ile kaşlarmı çattım."Evsiz kalacaksın o bücür kardeşinle" Off bir bok anlamadım.Gözlerimi kapattım ve sakin olmaya çalıştım.