'SON EMANET'🌷

17.Bölüm

Yaralarım acıyor yaradan çok kalbim acıyor.Böyle birşey nasıl olur?
Yağmurda yağmaya başlamıştı,yavaşca ayağa kalktım evden içeriye girdim.Burak ve Aras televizyon izliyorlardı."Aras,1 dakika bakabilir misin?"
Birşey demeden yerinden kalktı biraz uzaklaştık,"Bana Burak'ın benim kardeşim olmadağını kanıtla."

"Kanıtlarsam gideceksin ama."Dedi çarpık bir gülüşle,kafamı salladım.
"Bekle burada!"Birşey demedim.

5 Dakika sonra bir dosya ile yanıma geldi.Elinden hızlıca alıp bakmaya başladım.Olamaz ya olamaz.Ağlamaya başladım,Aras'ında kahkahalarını duydum.Mutsuzluğumla mutlu oluyor.Gözyaşlarımı sildim ve Burak'ın yanına gittim.Ona sıkıca sarıldım,kokusunu içine çektim.Biyolojik olarak ablası olmasamda bu yaşına kadar benim yanımdaydı.Aras haklı buralardan gitsem iyi olur.Yarınımı sadece Burak'a ayıracağım...Saat 22.37.
"Burak uyku vaktin geldi ablacım."
"Tamam Aslı."Elimi uzattım,elimi tuttu ve odasına çıktık.
Onu yatırıp bende yanına yattım ona sıkıca sarıldım...

Burak'ın sesleriyle uayndım,uyanmam için herşeyi yapıyordu.Özleyeceğim seni.
Kendimi toparlayarak gözümü açtım.
"Burakk,bugün bişeyler yapalım seninle."
Ellerini birbirine çarparak"Çookk güzel olur Aslı.Hem bana dondurmada alırsın."
"Alırım tabii." Alırım da hangi parayla?Tek çözüm Aras.Burak'ı yatakta bırakığ aşağıya indim,Aras burda olabilirdi.Ama yoktu tam onun odasına gidecektim ki bahçede telefonu ile uğraştığını gördüm.
Yanına giderek,"Konuşabilir miyiz?"
Kafasını salladı,eliyle 1 dakika yaptı.
Salona geri döndüm hemen sonra oda geldi."Dediğini yapacağım ama bugünümü sadece ona ayırmak istiyorum.Yalnız para lazım."

"Tamam parayı sıkıntı etme.Şimdi hep birlikte kahvaltı yapmaya gidelim sonra ayrılırız,tabii şimdi sana bilet ayarlamalıyız.Öncelikle hangi ülkeye gitmek istersin?"

"İngiltere olabilir."

"Tamam.Bu geceye alırım biletini."
Başımı salladım.Burak'ın yanına çıktım...Burak'ı hazırladım.
Aras gelip Burak'a,"Hazır mısın abicim?"Dedi.Gözlerimin dolduğunu hissettim arkamı dönüp gözlerimi ovuşturdum.Hep birlikte arabaya geçtik...

Güzel bir yere gelmiştik.Birşey konuşmadan hızlıca kahvaltı ettik..
Sonrada bizi lunaparka bıraktı.Bir miktar para sıkıştırıp'üstü kalsın'dedi.Zorunda olmazsam almazdım o parayı.Zaten para artarsada Aras'a geri verecektim.
"Ee Burak'cım ne yapalım?"
"Hmm dönme dolaba binelimm."
"Olur,hadi gell."

Dönme dolaptan iniştik.Adam Burak'ın yaşı tutmadığı için izim vermesede zorla binmiştik.
Dondurmacı gördüm bugünde Burak dondurma istemişti,dondurmacıya doğru yürümeye başladım.Havalsr bir iyi bir kötü oluyordu.Allah'tan hava bugün iyi.Dondurmalarımızı aldıktan sonra bir banka geçip oturduk...

Saat 20.06.
Çarpışan arabalara,atlı karıncaya binmiştik.Burak bir ayıcık gördümüştü o ayıcığı kazanmak içinde küçük topları basket atmamız lazımdı,zar zor o ayıcığı Burak'a almıştım.Şimdi ikimizinde elinde çikolata vardı.Aras'ın bizi almasını bekliyorduk...

  Eve geleli 1 saat olmuştu.Şuan Burak ile televizyon izliyorduk ve meyve yiyorduk.Aras işim var diyip eve girmeden geri gitti.Umrumda değil.
Aklıma Serkan geldi.Mesaj dahi atmadı.Kesin bir işler çeviriyor hadi hayırlısı...Uçağım 24.00da kalkacaktı.
Şuan saat 22.30
"Burak?"
"Efendim?
"Ben gidiyorum."
"Nereye gitceksin ki?"
"Bir süre başka biryerde kalacağım.Ama tekrardan döneceğim,eminim Aras abin sana çok iyi bakacaktır."Diyip onu öptüm.
Ağlamaya başladı,kıyamam lan.
Oturduğumuz kanepeye uzandık.Bende ona sarıldım ikimizde ağlıyorduk,ikimizde çaresizdik,ikimizde bunu istemiyorduk.Ama ikimizde zorunlu olduğumu biliyorduk.Yavaş yavaş ağlaması dinmişti.Sonrada uykuya daldı..Sarılabildiğim kadar dahada sarıldım.Gözyaşlarım dinmiyordu..

30 Dakika Sonra;

Evett,gitme zamanım geldi.Yanımda uyuyan Burak'a baktım.Uyandırsam iyi olur."Burakk,ablacımm.Uyan hadi.Gidiyorum ben." 'Gidiyorum' kelimesini duyunca hemen kalktı yanıma geldi ve sarıldı.Sıkıca ona sarıldım."Üzme kendini.Aras abin yanında olacak,korktuğun zaman yanına çağır veya beraber uyuyun.Onun sözünden çıkma.Ben en kısa sürede geleceğim."Ağlayarak başını salladı.O sırada Aras merdivenlerden iniyordu.
"Hazır mısın?"
" Evet."
Kafasını salladı,Burak'ın elinden tutup önden yürümeye başladı.
Arka koltuğa Burak'ın yanına oturduğum sırada Aras'da sürücü koltuğuna geçti sonra bana döndü.
"Al bunu.Lazım olur oralarda."

"Gerek yok.Senin paranı alacak değilim."
"Bugün aldın,hatta sen istedin.
"Bugünü karıştırma.Verdiğin paranın lafını yapacaksan,elbet buraya tekrar döneceğim o zaman öderim."
Birşey demedi.Burak'a sarılmış,gözlerimi kapattığım anda gözyaşlarım akmaya başladı Burak ağladığımı anlamışcasına daha çok sokuldu.Sessizce 'Gitme'dedi.Çok farklıydı.Çaresizlik,hüzün,sevgi...
Havaalanına gelmiştik.Saat 23.45.
15 dakika sonra yanında olamayacağım.Burak'a sarıldım.
Telefonuma bir mesaj geldi.
Serkan'dan,"Güzelim,affet 2 oldu bu.Çok üzgünüm." 2 oland neydi?
Yoksa yoksa tekrardan mı?
Yapmaz,yapmamalı."Seni hiçbir zaman affetmeyeceğim.
SERKAN ÖZDEMİR!"
Acım 2ye katlanmıştı.
Burak'ın heryerinden öptüm,sarıldım.
Kendisini üzmemesi için birşeyler mırıldandım.Onun beni öpmesine,sa-
rılmasına izin verdim.Gözyaşlarını sildim.Güldüm,Güldü.Mutluluğum...
Uçağa binmiştim cam kenarına oturdum.Burak'a el salladım,gözyaşlarımı tutma,gülmeye çalışıyordum.Burak daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladı.
O an sarılasım,yanında olasım geldi.
Ama olamadım..Aras keyifliydi sadece Burak'a üzülüyordu.Uçak hareket etti bende hâla el sallamaya devam ediyordum.Son gördüğüm şey ise,
Burak'ın gözyaşısı.Tutmaya çalıştığım gözyaşlarımı bıraktım,gözlerimi yumdum.Yanımdaki teyze bana bakıp iç çekiyordu,hiçbir tepki vermedim.
Acınası bir şekilde görüldüğümü biliyordum..

Oylamayı ve takip etmeyi unutmayın..⭐👍 +15de yeni bölüm.
Bölüm 22ye kadar oylamalar ve okunmalar yükselmezse final yapacağım.Yazım hatalarından dolayı kusura bakmayın.
Sizleri seviyorum..😘😘
-İnşallah beğenirsiniz..🙋🙋