'SON EMANET'🌷

11.Bölüm✔

✔Düzenlendi.

"Ben zaten sana karışmıyorum Gamze Gündoğdu."
Bide karışmıyorum diyor ya.
"Bana karışmıyorsan o zaman Burak benim yanımda kalacak."
"Öyle birşey olmayacak.Beni deli etme yat zıbar"Alla alla zıbarmıyorum lan,tabikide bunu içimden söyledim.
Ona cevap vermeyerek yatağıma uzandım oda kısa süre sonra odadan çıktı.Acaba şimdi ne olacaktı? Neden Burak'ın üstüne düştü bu kadar?
Allah'ım sen bana yardım et...
Kapı sesiyle gözlerimi açtım.Görüş açıma Aras girdi.Acaba bu sefer neden geldi?
"Gidebilirsin!"
"Gidebiliriz!" Ya Burak'la yada Burak'la çıkacaktım bu evden.
"Hayır gidebilirsin dedim Aslı,beni zor kullandırma."Kabul etsemmi ki acaba?Sonuçta Burak'ın iyiliği için ama sorun şu ki Aras bakabilir ni? Bu soruyu ona sormaktan zarar gelmezdi galiba."Burak'a iyi bakabilir misin?"
Yüzünde bir tebessüm oluştu.
"Emin ol kardeşim gibi bakabilirim."
"Erkek adam sözümü lan?"
Oda beni taklit ederek,"Erkek adam sözü lan!"dedi.
"İstediğim zaman görebilcek miyim onu?"
"Evet." Çok olmasada içim rahatlamıştı.Ama benim telefonum yoktu ki?
"Benim telefonum yok?"
"Ayarladım ben herşeyini."Sırıttı."Yalnız kalacak bir evin ve burdakiler dışında giyecek bir kıyafetlerin yok.Orası beni ilgilendirmez.Ne bok yersen ye!"
Kafamı sallamakla yetindim."Ne zaman ayrılcam bu evden?"
"Hazırlan şimdi Burak'la da vedalaş.Siktirgit!"
Kafayı yemek üzereyim.En önemlisi de bunu Burak'a nasıl söyleyecektim.
Acaba annem olsaydı böyle olurmuydu?Bize sahip çıkardı kesin,bırakmazdı bizi.Çok özledim annemi ve kardeşimi..
..Kıyafetlerimi Aras'ın verdiği sırt çantasına koydum.Sıra geldi Burak'la vedalaşmaya.Yanına gittim ve,"Burakk,Burakk.Ablacımm uyan hadi."
'Hıı'diye mızmızlandı.
"Ablacım kalk hadi seninle konuşmam gereken önemli bir konu var."
"Ne varya?Başımda ötüp durma."
Ay büyümüşte küçülmüş.Dayanamayarak,"Bebe kalk dedim!"Oturur pozisyona geçti,konuşmam için gözlerimin içine baktı."Ben gidiyorum."Burak gülerek,"Gerçekten mi? Kurtulcakmıyız bu evden.Oleeyyy.."
Onun bu mutluluğunu hiç bozmak istemedim ama yapabileceğim birşey yok,hava soğuk,paramız yok,evimiz yok.Bakamam.
"Ablacım maalesef,ben gidiyorum.Sen burda kalıyorsun ve sana Aras abin bakıyor."Yüzü asıldı,"Ama Aslı,ben senin yanında durmak istiyorum."Ah be Burak bende bunu çok istiyorum ama imkansız..
"Ablacım hergün görüşür ve konuşuruz.Sen merak etme tamammı?Aras abin sana çok iyi bakacak."Dedim ve sarıldım,ağladığını anladım.Sarılabildiğim kadar çok sarıldım.Kapı açıldı Aras'ın girdiğini görünce yanaklarından öptüm,"Allah' a emanet ol.Seni çok seviyorum bunu sakın unutma.Geceleri de korkarsan Aras abini yanına çağır."Bunu derken Aras'a baktım.Yüzünde hiçbir duygu yoktu.Ayağa kalktım ve gözyaşlarımı sildim ardından da Burak'a el salladım.Son kez bakarak odadan çıktım..