Ontering [Flikken Maastricht]

18.

Het was midden op de avond toen Wolfs ineens tot de ontdekking kwam dat hij zijn dvd bij Eva thuis had laten liggen. Eva had het schijnbaar zelf ook niet door gehad, ze had er immers niets van gezegd.
Rond tienen besloot Wolfs plots om het bij haar op te halen. Stiekem ging het hem natuurlijk niet om die dvd. Hij wilde háár zien. De hele dag had hij aan haar gedacht. Als hij naar haar keek zag hij haar loshangende haren en haar perfecte lichaam verscholen onder het strakke hemdje. En wanneer hij haar kort aanraakte, voelde hij haar lippen weer op de zijne. Hij wilde haar zien. Gewoon even zien. Misschien kon hij zich dan inhouden, misschien ook niet. Hij dacht er niet over na. Hij wilde haar stralende glimlach bewonderen, want die had hij maandenlang niet meer mogen zien. Nu hij die weer had gezien wist hij plots waarom hij toentertijd voor haar gevallen was.
Met dubbele gevoelens stond hij voor de voordeur, licht trillend op zijn benen. Kort drukte hij op de deurbel. Ongeduldig wachtte hij tot de deur geopend werd. Met zijn hak tikte hij ritmisch op de harde ondergrond.
Niet veel later opende Eva de deur. Eerst op een kiertje, maar toen ze zag dat hij het was opende ze hem verder. Ze begroette hem verbaasd.
Wolfs liet zijn blik over haar lichaam glijden. Zijn adem stokte. Daar stond ze, met haar blote voeten op de koude tegels. Gehuld in een zwarte slip en een zwart hemdje. Weer hingen haar bruine lokken over haar schouders. Zijn starende blik liet haar beseffen dat ze geen broek aan had, eerder had ze er niet bij stil gestaan. Maar op het moment dat ze zich wilde verontschuldigen en naar boven wilde vluchten om zich wat meer te bedekken, deed Wolfs een stap naar binnen en gooide de deur achter zich dicht. Hij legde zijn handen op haar heupen, hun hoofden dicht bij elkaar. Zijn adem stokte in zijn keel  en de vlinders gierden door zijn lichaam.
"Ik denk de hele tijd aan je", ademde hij zacht tegen haar lippen.
Het kon hem niets meer schelen. Hij verbond hun lippen in een milliseconde met elkaar en drukte haar lichaam hardhandig tegen de muur.
Er ontsnapte haar een kreun; een kreun van verlangen. De ruwe kus veranderde in een intense zoen. Ze sloeg haar benen om zijn heupen en voelde hem tegen haar kruis drukken. Het wond haar op, ontzettend. Maar het mocht niet en ook dat had ze maar al te goed door. Het zou alleen maar voor problemen zorgen en dat wilde ze niet; niet nu het net weer goed ging tussen hen.
Ze beet op haar onderlip toen Wolfs haar nek kuste en net iets te lang zoog.
"Dit moeten we niet doen", lispelde ze. Haar ogen nog steeds gesloten, genietend van het intieme moment. Ze kon er niets aan doen.
Wolfs gaf geen gehoor aan haar woorden. Hij hijgde in haar nek en masseerde haar rechterborst. Met zijn andere hand steunde hij tegen de muur.
Hoewel Eva ontzettend genoot en ze steeds liever de kleding van zijn lijf wilde rukken, bleef ze de opwinding de baas. Het was niet slim; ontzettend dom beter gezegd.
"Wolfs", zuchtte ze met tegenzin. Ze duwde zijn hoofd uit haar nek.
De man in kwestie slikte hoorbaar.
"Sorry, je hebt gelijk", zei hij, nog steeds lichtjes hijgend. Hij liet haar terug op eigen benen staan. Zijn blik viel op het dressoir dat tegen de muur stond. De dvd lag in een hoek, wachtend op hem.
"Die was je vergeten", verklaarde Eva.
Wolfs knikte. "Ja, ik kwam hem al halen." Zijn stem klonk schor en haperde licht. Hij wist niet hoe snel hij de dvd van het kastje moest grissen en het huis van zijn partner weer moest verlaten.