ZEHR-İ VİRAN

❦6❦ ↑AFFET BENİ ARAP KIZI..↓

6. BÖLÜM:

"Samira!"

Araz’ ın peçeyi açacağı sıra ıssız bahçe de yankı bulan sesle irkilirken aniden geri çekildi kız.

"Hemen odana!"

Gözleri gece karası gözlerle buluşunca içi ürperdi Samira' nın. Karşısında ki adam Cesar' dan başkası değildi. Arada kalmıştı genç kız. Bir yanda kocası olacak adam varken diğer yandan Cesar sürekli çıkıyordu karşısına.

Gölgesi ışıklar sayesinde üzerine düşerken sinirden çatılmış kaşlarına çıktı bakışları. Kendisine emir verme yetkisini kimden alıyordu acaba?

"Kim olduğunu sanıyorsun sen? Bana emir verme haddini nasıl buluyorsun kendin de?"

Gecenin karanlığında can bulan sakin ses tonunun, aksine öfke akan bir şekilde sormuştu. Cesar cevap vermeden ilerleyerek Samira' nın karşısında durdu.

Araz hala ne olduğunu anlayamamış şekilde olanları izliyordu. Dostu neden her an karısının peşinde dolanıyordu?

"Onun gibi seni kırmak istemiyorum. Eğer hemen odana gitmezsen bu durum baban tarafından duyulur."

Öfke tüm bedenini ele geçirirken sinirle gözlerini kapattı. Araz yetmiyormuş gibi bir de bu çıkmıştı karşısına. İçinde dizginleyemediği bir fırtına baş gösterirken dişlerini bir birine geçirmiş kırmak istercesine sıkıyordu.

Gözlerini çerçeveleyen kirpikleri kırpıştırılarak açıldığı sıra doğrudan Cesar’ a odaklandı bakışları.

"Biliyor musun? İkiniz de iğrenç adamlarsınız!"

Göz ucuyla Araz' ın suratına baktı. Büyük ihtimalle aralarını düzelttiklerini düşündüğünden bu tavırlarına bir anlam veremiyordu.

"Bencil heriflerin tekisiniz! Nefret ediyorum sizden! Tehdit ediyor bir de!"

Samira orayı terk ederken Cesar arkasından bakarakistemsizce gülümsedi. Onun bu alışkın olunmadık hırçınlıkları hoşuna gidiyordu adamın.

"Cesar!"

Yoğun bir erkeksi ses ortamı iyice gererken Cesar tehlikeli bir şekilde Araz' a döndü. Bu adama sırf yıllardır olan aralarındaki bağ yüzünden sesini çıkarmamıştı fakat Araz haddini iyice aşıyordu.

"Sen kendine gelmezsen ben getirmesini çok iyi bilirim SANCHEZ. Kime sesini yükselttiğine dikkat et."

Araz gözlerini kıstı. Orta da bir şeyler dönüyordu dönmesine ama Araz oyun dışı bırakılıyordu. Her şeyin farkındaydı zira.

"Önce Kanada, şimdi bura. Neden karım ve benim etrafımdasın sürekli?"

Cesar dilini alt durağında gezdirirken hafif bir şekilde tebessüm etti. Bu bakışlar hayra alamet değildi.

"Ne o Araz. Karını benden kıskanıyor musun yoksa?"

Araz' ın bakışları dondu bir anlığına. Ona bu şekilde düşündürdüğünün farkında değildi. Sadece sürekli etrafında dolanması kafasını karıştırmıştı.

"Dostum. Kıskandığım falan yok. Sadece amacını öğrenmek istiyorum. Arap Şeyhimizin işi mi bu?"

"Araz. Sence de bir kontrole gitmenin vakti gelmedi mi? Böyle daha fazla inciteceksiniz bir birinizi."