Mr. Arrogant & Mvr. Diva

Hoofdstuk 11

Ik word wakker met Mckenzy in mijn armen. Ze ziet er prachtig uit. Bloedmooi. Ik kan niet stoppen met nadenken over wat er allemaal gisteravond slash vanochtend is gebeurd. Het is teveel , en, als ik er te lang bij stil sta, maak ik mezelf knetter, absoluut fucking knetter.

Ik sluit mijn ogen weer, fuck school, fuck leren, fuck m'n ouders en fuck het leven, niet vandaag. Vandaag blijven Mckenzy en ik in onze bubbel in mijn kamer, op mijn bed. Daar blijven we.

En we doen het ook nog. Mckenzy blijft slapen. En ik blijf haar vast houden. Pas rond twee uur wordt ze wakker, verdwaasd en schrikt ze als ze mij ziet.

"Oh Jezus, ik dacht dat ik in mijn eigen bed lag." "Dan ligt jouw bed wel erg comfortabel, misschien moet ik maar eens blijven logeren.'' Haar mondhoeken krullen omhoog, ik veeg een lok uit haar gezicht. Ze knippert verbaast met haar ogen.

"Wat ben je in godsnaam aan het doen?" "Je haar-" "zit het niet goed?" Ze kijkt me verward aan. "Nee, het zit prima, perfect, werkelijk, heel knap dat het er zo uit kan zien als je net wakker bent geworden." Ik ratel door en bid tot iemand daarboven of hij alsjeblieft er voor kan zorgen dat ik m'n bek dicht houd.

Hulp komt er helaas niet. "Zie je, want hoe die ene lok samen valt met die andere, da's een kunst, echt, ik meen het, zo krijg je het niet makkelijk." Haar ogen vernauwen zich tot spleetjes.

"Wat probeer je nou te zeggen, Nathan?" "Dat ik van je haar hou, dat ik van de manier hoe het je gezicht omringt hou, dat ik van je wenkbrauwen die je ogen opleuken hou en dat ik vooral veel van jo-" ik krijg een kussen tegen m'n gezicht aan, ik stuur een bedankje aan de man daarboven, anders had ik me nu echt verluld. "Jij bent echt geschift." Ik glimlach schaapachtig. Haar maag knort. "Ik kan iets te eten voor je maken?" Ik bied het haar aan, hopend dat ze ja zegt zodat ik meer tijd met haar kan doorbrengen, ze kijkt me schattend aan.

"Zodat je het brood de dood in kan lullen over hoe perfect de plak kaas op het broodje zelf ligt? Dat het gat precies daar een wereld van verschil geeft? Nee wacht, niks zeggen, dat het brood perfect symmetrisch is gesneden en dat je het Louvre op zou moeten bellen zodat je dat kunstwerk kan inlijsten?" "Wa-wat?" Ik sta er versuft bij. Maakte ze nou net een grapje?

Haar mondhoeken krullen omhoog en dat exacte moment is het moment waarop ik besluit dat ik voor de rest van m'n verdere leven haar die krul glimlach wil bezorgen.

Oftewel, De Krul.

De Krul siert haar gezicht, brengt een kuiltje in haar wangen tevoorschijn die ze anders niet heeft.

Ze kijkt weg. Ik laat mezelf uit bed vallen en loop naar de deur. "Blijf daar, ik kom terug." "Als er ook maar iets symmetrisch is aan die lunch, douw ik het je je eigen strot in en dan mag je het ding er via je anus weer uithalen, begrepen?" "Één broodje complete kutzooi, komt eraan, mevrouw Fiori." Ik buig, De Krul verschijnt en ik grijns breed terug. Ze trekt een wenkbrauw omhoog. Ik sluit de deur achter me en storm de trap af, ik loop de keuken in, zet het fornuis aan, zet de pan op het vuur, niet in die volgorde, breek twee eieren tegen de rand van de pan en giet de inhoud in de pan. Ik giet er melk bij en begin te roeren. Dan smeer ik vier boterhammen en zet ik twee koppen koffie.

Het ei is klaar en ik verdeel het over de vier sneden brood. Dan loop ik de trap op, de borden balanceren gevaarlijk op mijn hoofd en duw met mijn heup de deur open. Mckenzy begint keihard te schatteren als ze mij zo ziet. Ik zet de koppen neer en geef haar haar brood. Ze bedankt me en neemt wijfelend een hap.

"Wat is er?" "Ik had niet gedacht dat jij kon koken." "Het is maar een ei, hoor." "Toch, ik kan het niet." Daar valt mijn mond van open. "Je kan niet koken?" "Echt wel, als de beste." "Nou, waarom kan je dan geen ei koken?" "Dat heeft bepaalde redenen die ik je niet ga vertellen." Oh.

"Nou, wat vind je van m'n eieren?" "Weet je, in het Duits zijn je ballen Eiern. Dus, vraag je het op de Duitse manier, of gewoon als eieren?" De slok koffie die ik net wilde doorslikken, verslik ik me in.

Ik kuch, en Mckenzy grijnst zelfvoldaan naar me.

"Nou?" "Op welke manier, mag jij zelf bepalen." "Dan zijn ze wel lekker, niet doorbakken ofzo." "Mooi zo."

Ik werp haar een schuwe blik, het haar wat ik normaal in een knotje op mijn hoofd heb, de lange plukken zwiepen nu voor mijn ogen. Het komt tot mijn schouders, maar ik heb momenteel niet het geld over om het te laten knippen.

Ik woon hier ook nog niet lang genoeg om al echt naar een baantje te hebben gezocht. Ik sluit mijn ogen even en probeer niet te denken aan de reden waarom we hier naartoe zijn verhuisd.

Mijn vader gaat al jaren vreemd, echt al jaren, en hij heeft een bullshit excuus opgehangen over hoe hij een promotie heeft gekregen en dat we daarom hier moesten gaan wonen zodat hij dichter bij werk zat. Surprise surprise, hij heeft één van de vrouwen waar hij iets mee had, per ongeluk bezwangerd, maar wilt mijn moeder niet verlaten, bang dat zij zijn reputatie op het spel zet en is daarom vaak bij haar, om haar te assisteren, in wat, wil ik niet weten.

Een slanke en tengere hand strijkt het haar voor mijn gezicht weg. Ze duwt het achter mijn oren.

Ik open mijn ogen en ze kijkt schuw weg, ik pak haar hand vast en druk die tegen mijn wang aan, ik draai mijn gezicht en druk een kus op de binnenkant van haar pols.

Ze schuift nog wat dichterbij en neemt mijn gezicht in haar handen, ze drukt teder een kus op mijn lippen. Ik sluit mijn ogen en kus haar terug. Ik voel De Krul tegen mijn lippen aan.

A/n

Totaal geen excuus voor waarom ik zo lang niet heb geüpdate, alleen dat ik en geen inspiratie of motivatie had.

Het is nu 12.55 am en ik ben naar jodel muziek aan het luisteren, want, fun fact about me, ik heb jodelen altijd al geweldig gevonden, sinds ik zes ben en Jessie in Toy Story 2 jodelt.

Ja, ik weet het, het is vaag.

X,

Fleeingpeanuts