The Bachelor's Son

TBS 10

Jadyle's Pov

"Tito can I have some ice cream please?" Turo niya sa isang stall

Tumango ako at nauna na siyang lumakad papunta dun. I still can't believe that he's my son. He is my son. I knew it. Nung nagtanong si Kyren kung ilang taon na si Dyle at yung sagot ni Fara sa tanong ko. Nagmukha akong tanga. Kaya pala dati yung titig niya ang weird kasi buntis na siya. At ako ang ama ng dinadala niya. I'm sure about this.

"Sir? Ano ho ang gusto niyo?" Napatingin ako sa tindera na turo ang menu nila

"Ikaw baby, anong gusto mo?"

"Chocolate and ube ice cream in a cone please"

"Yun nga tig-isa"

Matapos gawin, binigay na niya sa bata ang inorder nito. Binayadan ko siya bago kami umupo sa upuan sa ilalim ng kahoy

"Tito oh, this one is for you" abot niya sa ube ice cream.

"Thank you. Akala ko sayo 'to"

"Nah, I don't want to eat by myself. I want us to eat kaya nga dalawa inorder ko" napangiti ako sa sinabi niya. Hindi lang siya matalino, mabait pa

All I could is stare at his face. Man, how did I miss his birth, his first word, his first birthday, his firsts. Pano siya natutong magsalita, lumakad, gumapang, yung ngiti niya gustong-gusto kong makita at maranasan na pinapatahan siya at hawakan siya sa mga kamay at braso ko. I want to experience what to be a dad feels like. But dammit how could I when I thought she's not pregnant?

And why the fuck did they thought that Jess is his father. Akala talaga nila na may nangyari sa kanilang dalawa? Pero pwede nga siguro, shit. I'll know what really happened.

"Do you want some more?"

"Tito! Why you didn't eat that?" tinignan ko ang ice cream ko at binalik din sa kanya

"You want?" Nag-isip siya at nahihiyang tumango

"It's all yours. Busog pa ko. Makita ka lang na masaya okay na ko" kinuha niya ang ice cream ko at kinain agad. Nakipaghigh five pa siya sakin

"Why you're so kind to me tito?"

"Bakit hindi ba pwede?"

"No, no, no! Actually you're the nicest guy I've known and I feel like we knew each other for a long time. I can't really say how I feel when I'm with you but one thing is for sure I'm really really happy" napangitk ako sa sinabi niya at pinisil ang tungki ng ilong niya

Sabi ko na nga ba, anak ko to. Pati siya nakakaramdam ng lukso ng dugo. Hinawi ko ang ilang hibla ng buhok niya kaya napalingon siya sakin at ngumiti.

"Really? I feel the same way too. I feel happy and complete when I'm with you" sabi ko bago ginulo ang buhok niya

Dinilaan niya ang ice cream at tumayo bago nilapit ang mukha niya sakin. Lumundag siya sa upuan at pumunta sa gilid ko para tignan ang mukha ko.

"You're handsome and nice. Ba't wala ka pang girlfriend?"

Napakunot-noo ako sa narinig ko. Ganito ba talaga ang batang 'to? He's straightforward. He's fun to be with.

"May hinihintay pa po kasi ako pero hindi ko alam kong meron nga ba. Baka nga magmahal na ko ng iba" kinain niya muna ang natitirang ice cream at bumalik sa pagkakaupo sa tabi ko. Dumapa siya at tinukod ang dalawang siko sa upuan bago ipinatong ang ulo sa kamay niya

"Why?"

"Hindi ako sigurado eh kung may pag-asa pa ba ako. Ikaw? What would you do if you love someone and you don't know if you have a chance on her?"

"I'll ask her and tell her I love her" napangiti ako sa sinabi niya

"Hindi madali. Hindi mo pa naiintindihan. Bata ka pa para sa mga ganito"

"Tito can I ask a favor?" Umayos siya ng umupo at lumapit sakin

"Ano?"

"Promise me you'll do it"

"Ano nga yun?"

"Promise first and I'll tell you"

"Fine. Promise" nagulat ako ng bigla niya akong niyakap. Napangiti ako sa ginawa niya at niyakap din siya pabalik.

Kahit ganito lang masaya na kong mayakap ang anak ko. Pakiramdam ko tatay na tatay ako sa ginawa ko. Hindi ko man masabi sa kanya sa ngayon pero alam kong masasabi ko rin sa kanya.

"Help me to make mommy and daddy fall in love with each other" halos mahulog ako sa kinakaupuan ko sa sinabi niya.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya samantalang ang saya saya niya pa. Bullshit!

"What?!" Halos mapatayo ako sa ginagawa ng batang 'to.

"But you promise tito"

Oh fuck! Bat ba naman kasi ang tanga ko. Kahit ano pang gawin ko dito wala na kong magagawa sa makulit na batang 'to. San ba nagmana ang anak ko.

"Sige, sige. Why me? At bakit pa kailangang mainlove pa ang dalawang yun?"

Pwede namang sakin na lang gawin yun. Sarili ko pang anak ang may gusto.

"Kasi po I always call them mommy and daddy but they're not really together"

"What's wrong with that?"

"Nothing, I just wanna know how other kids feel when their mom and dad lives together with them. Si daddy palaging umuuwi, oo nandiyan nga siya palagi pero we don't live together"

Gusto kong sapakin ang sarili ko. Naaawa ako sa anak ko. Fuck! I want to tell him right now that I'm his dad. Wala sa sariling napayakap ako sa kanya. Just this moment, I want to embrace him and make him feel that I am here, will support him.

I even cried last night. Crying while smiling inside my car. Nang sagutin ni Fara ang tanong na matagal ko ng gustong tanungin ay dun na nagsimula. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, iiyak ba ko o matutuwa. But in the end I walk away and cry inside my car while smiling. Punching the steer wheel help.

"May problema ba?" Napabitaw ako sa yakap at umiling sa kanya bago tinapik ng marahan ang noo niya.

"Okay then. I'll help you" sabi ko sa kanya sabay kindat. Ang laki ng ngiti niya na yumakap sakin. Niyakap ko di siya pabalik

"Thank you tito!"

"You're welcome"

It's nothing. I'll do everything just for you. Marami pa akong pagkukulang sayo at may mga bagay na hindi ko nagawa bilang isang tatay. I'm willing to do anything just to make you happy, son.

A/N: Hi po pa plug lang ako ng story ko Fangirl, unsee|nt letters haha. Para po 'to sa mga fangirl tulad ko LMAO. Haha yun lang nagplug lang si ako. Hope ya enjoy ;)