Melike çaresiz bir şekilde;
- 'Ne yapsam bu bu adamdan kurtulurum' diye düşünürken annesi odasının kapısını tıklayıp içeri girdi, yanına oturup;
- 'Bu aralar çok durgunsun, hep dışarıdasın, evde durmaz oldun neyin var melikem' diye sordu.
Melike böyle bir kız değildi çünkü. Babasının ölümünden sonra hiç dışarı çıkmazdı.
Annesinin sorusunun üzerine boğazında düğüm oldu hiç bir şey söyleyemedi.
- 'Sana her şeyi anlatabilsem, sana o adamın nasıl pislik biri olduğunu anlatabilsem.' Diye düşünürken yine gözyaşlarına hâkim olamadı. Melike'nin ağladığını gören Halime hanım daha kötü oldu. Kızını içten içe yeyip bitirenin neyin olduğunu bilmiyordu, elinden hiçbir şey gelmiyordu. Sadece kızına sarıldı;
- 'Ne olursa olsun bana anlat annecim' dedi Halime hanım.
Daha 16 yaşındaydı ama yaşadıkları yüzünden yaşıtlarından çok olgundu. Melike hava almak ve kafasını toparlamak için dışarı çıktı. Evinden uzak parkın etrafında dolanırken birden başı döndü ve sendeledi ama ciddiye almadı, yürümeye devam etti. Bir iki adım daha attı ve yere yığıldı. Gözünü açtığında ise endişeyle ona bakan bir çift kara göz gördü. Çok tatlı ve sıcak bakıyordu. Bu bakışlar Melikenin içini ısıtıyordu. Bu duyguyu daha önce hiç yaşamamıştı. En son babasının yanında iken kendini böyle güvende hissetmişti. İçinde tuhaf şeyler olurken ' iyi misiniz ' sesiyle irkildi ve şaşkın şaşkın bakan gözleriyle;
- 'İyiyim' dedi.
yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın canlarım sizleri çok seviyorum. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUMDA Kİ SIRLAR - KARAMSAR
Genç KurguUçurumun kenarında öylece bir noktaya bakarak duruyordu. Ne düşüneceğini bile bilmiyordu. Tek yapabildiği ruhsuz ve donuk bir şekilde küçük adımlarla uçurumun kenarına doğru ilerlemekti. Bir anda omuzunda hissettiği el ile irkildi. Artık hiç kimsesi...
