Benimle Yan

- PAMİR ARSLAN -

-'sorunlu musun sen!'
Diye cırladığımda bana gerizekalıymışım gibi bakan bir adet dudağı patlamış olan karanlık adamım bulunduğu doğrudur.

'Öldürseydin canım çocuğu ne olacak.'
'Kime diyorsam zaten ben!'
Diye pansuman yapmaya çalışırken, söylenmeye tabiki devam ediyordum. Ki,
Karanlık adamım dudaklarıma yapışıncaya kadar.

...

Berkeyle tartışmanın sonucu kolumu tutarak okuldan ayrılmaya yeltenmiştim ki iki adım sonrası karanlık adamıma çarpmamla durdum.
Karşımda yüz kasları son derece gerilmiş, eli yumruklu her an birisinin haşatını çıkaracak gibi duran adama baktım şaşkın, gözü yaşlı kirpiklerimin arasından.
Beni kenara itip çocuğun kolundan tutup okulun dışına atmasıyla üstüne atlayıp yumruklaması bir olmuştu.
En son gördüğüm de, yerde can cekişen berkenin kulağına karanlık adamımın tehdit içerikli sözleri olmuştu.
Sonrasıda işte beni arabasına atıp evime getirmesiydi..

...

-Karanlık Adamdan-

Çok konuştuğu için ve, (gerçekten sadece sussun diye yani fesat düşünmeyelim:) dudaklarını öpüp geri çekilmemle, eli havada pamuğu tutmuş bir şekilde ifadesiz bakan afraya gülmemek için kendimi zor tuttum.

Afrayla bir çok kez karşılaştık ama o yoğun hayatından dolayı beni fark etmedi. aslında onu ilk çalıştığı kafede bir çocuğu terslerken gördüm, uzaktan kendini beğenmiş havalı bir kız gibi dursada dikkatimi çekmeyi başarmıştı.

...

-'çok konuşuyorsun sus azcık.'
'Kızım far görmüş tavşan gibi ne açtın gözlerini bakıyorsun.'
'Afra?'
'Hey sabır, gel tamam tuvalete yüzünü yıkayalım.'

Evet. O anki şokla çocuğun yüzüne mal mal baktığımı aynanın karşısına geçince farkına vardım.
Neyseki ben kendim giderim deyip, ayaklarımı kıçıma vura vura koşup gelmiştim hemen tuvalete.

Yüzüme soğuk suyu çarptıktan sonra kendime geldim.
Başkalarının ilk öpücüğü nede özel/güzel olurmuş oysaki, ama ben şuan ne hissedicegimi bile bilmiyorum. Peki ya adını bile bilmedigin bir manyak senin ilk öpücüğünü alsa sen ne hissederdin?

...

Sanırım benim için en iyisi hiç birşey olmamış gibi davranmaktı.
İçeri girdiğimde, serbest serseri sitiliyle oturan bir karanlık adam nasıl bu kadar yakışıklı olabilirdi pes doğrusu.

-'bu arada sen neden okula gelmiştin?'
'Aslında asıl soru okulumu nerden buldun?'
Diye soru yönelttigimde rahat tavrıyla,

-'sana dün telefon aldım ve 20 kez aramama rağmen bir kez bile bakılmadı'

-'unuttum.'
'Ayrıca adını bile bilmediğim insanların bana emrivaki yapmasını kabul etmiyorum.! Prensip meselesi olarak.'

Cenesi kasıldığına göre sanırım kızmıştı.
'Afra beni sinir etme.! O telefon kullanılacak. Bir daha söyletme sakın.'
'Berke midir nedir o çocukla karşılaşırsanız bile bana söyle mutlaka'
'Bu arada bir kaç gün seninle burda kalıcam haberin olsun şimdi duşa giriyorum.'
Tsortünü çıkarıp banyoya doğru yürürken vücudunun kusursuzluğunu izliyordum,

-'tamam canım hiç önemli değil'
Ağzım kulaklarımda gözlerimden kalp çıkarken, söylediklerini yeni idrak etmiştim.
'neyyy!!'
'Neden'
'Gitsene ya kendi evin yok mu senin!'

Banyoya dogru yürürken arkasını dönerek,
-'çok konuşuyorsun yine susturmamı ister misin.'
Diyince mecburen susmak zorunda kaldım.

Telefonunu anahtarlarını ve cüzdan gibi bitakım eşyalarını koltuğun yanındaki masaya koyup gitmişti.
Cüzdanının ucundaki görünen kimliğiyle, ayaklarım istemsiz sevinç dansı yapmaya başlamıştı bile.

Bir kerelikten bişey olmaz diyerek elimi kimliğe heyecanla uzattım.
Bir yandan karanlık adamım gelmesin diye kapıya bakıyor.
Bir yandan da heyecandan kalbim çıkmasın diye kalbimi tutuyordum.
Sanırsın ajan filmindeyim.

Kimliği aldığımda karanlık adamımın adını 'Pamir Arslan' olduğunu öğrenmistim.
Bana aldığı telefonla bütün sosyal medya hesaplarını Hatim etmeme rağmen birsey bulamamam da hayal kırıklığına yol açmıştı.
Ta-ki pamir'in adına bir fan sayfası bulana kadar.

Arama motoruna Pamir arslan yazdığım da karanlık adamımın ünlü iş adamlarından olduğunu o zaman ağzım açık bir şekilde öğrenmiştim.

Elimde kimlik ve telefon, ağzım beş karış açık kafamı kaldırdığımda kapının önünde sinirli karanlık adamım olduğunu görünce sadece yutkuna bilmiştim..