Walang pagsisidlan ang tuwa ng dalaga sa sinabi ni Wazy. Pero may gusto ba siya sa binata? O pagmamahal lang man?
Napaisip ang dalaga dahil sakanyang nararamdaman para sa binata. "Wazy?" Malungkot na tawag nito.
Mapait na ngumiti ang binata sakanya. At hinawakan ng pisngi nito. "Don't rush things, Claire. I can wait." Sabi nito.
Malungkot na napangiti ang dalaga sa binata. Ipinuwesto in Wazy ang kamay into sa baba saka umaktong nag-iisip. "If our feelings is not mutual then, probably today I will give my very best for you to love me back, Claire." Sabi nito saka hinawakan ang kamay ng dalaga.
"Ngayong araw tandaan mo wala sa bokabularlyo ko ang paiyakin ka, I'll promise you'll be happy with me." Hindi nakasalita ang dalaga sa halip ay mahinang napatango ito at simpleng ngiti lang ang ibinigay sa binata. "Alright!"
Rama ba ang desisyon no Claire?
Siguro naman Oo. Sa mga lumang bahay ay may mga lumang gamut. Ngunit ang iba dito ay hindi na halos magamit bagkos sa sira sira na. Pumasok sila sa is a sa naglalakihang bahay. Napatigil so Claire dito ng marealized na familiar ang kabuan ng loob ng bahay.
Tila nagsusumamo ang puso niya, ngunit bakit? Iginaya ng binata ang dalaga sa lumang upuan ng kahoy. "Ano ba hinagawa nation dito?" Tanong ng dalaga.
"Sa ganitong magubat na lugar? Dapat mating maranasan ang mag haunting ng mga hayop lalo't may sinag pa ng araw. Alam no namang pagsapit ng gabi ay kusang nawawala ang mga hayop." Mahabang lintanya nito. Napatango Malang so Claire sa katotohanan na ipinamumukha ng lugar sakanila.
Biglang napaisip si Claire. Namimiss niyo baba ako mom? Dad? Or are you searching for my whereabouts now?
Kaso walang boses ng ina't ama ang sasagot nito sakanya. Talaga bang sa lugar na ito ang huling tatapakan niya? Pero marami pa siyang gustong puntahan at pasyalan. Hindi sa ganitong lugar kundi sa masasaya at puro shopping ang inaatupag nito.
Lumabas si Wazy na may dalang baril na halatang panggamit pang haunting. "Ayos na siguro 'to." Singhal nito. "Gusto mobang gumamit ng baril Claire?" Tanong nito.
Umiling ang dalaga at ngumiti. "I'm more comfortable kung ikaw ang gagamit niyan." Qika ng dalaga. "Tara." Aya ng binata saka lumabas ng lumang bahay.
Sa loob ng gubat masarap langhapin ang hangin, napakapresko. Napakaganda siguro kung simpleng trip lang ito ng barakada nila na pumunta sa ganitong lugar at mag camping ng masaya at walang halong hinagpis bawat bukas ng talukap nila sa umaga.
"Aw, look the deer beating its co-deer." Wika ng binata ng makita ang dalawang usang naglalaban. Nakita ito ni Claire at naawa sa isa na may maikling sungay na nagtatagisan ng lakas sa usang may mahabang sungay.
"Aw, I wish can someone will make taste its own medicine." Usual ng dalaga.
Ipunuwesto ni Wazy ang baril sa direksyon ng usang may mahabang sungay. "Because I have this big heart to those being bullied I will help that deer." Singhal ng binata.
"Hah! Bago yan ah? Has a big heart to those bulli—the fvcked!" Biglang napatakip ng tenga at napaupo so Claire ng biglang kalabitin ni Wazy ang gantilyo ng baril.
"Sapul!" Masayang wika ng binata. Nabaling ang atensyon nito Kay Claire tapos natawa. "Ow, sorry my dear love."
"How you make me fall for you kung ganon lang rin ang gagawin mo?" Nagagalit na pahayag ng dalaga. Napatayo ng kusa so Claire at tinabig ang kamay sanang tutulong sakanya. "I don't fvcking need that." Singhal nito.
BINABASA MO ANG
12 Midnight
Short StoryPlay along on his mini game, you cannot quit, all you need to do is to win before you can escape. Try not to take it seriously and you will taste your death at exactly 12 midnight.