12 Midnight

Epilogue

The final chapter💓
~

Claire Pov

I never thought my life became miserable. But they said expect the unexpected.  I was just crying the whole night. Nasasaktan ako,  labis yung sakit na nararamdaman ko.  Parang pinipiga ang puso ko.

I-I love him, If I tell those words to him. I know he won't believe it.  Why Wazy? Ako selfish? But it turns you were the one who is selfish.  Paano ako? Ang hirap mag-isa.  Iniisip ko palang yon labis na ang sakit at lungkot ang nararamdaman ko. 

But now?  Talagang mag isa na talaga ako.  Napaupo ako sa pagkahiga. Napako ang tingin ko sa lugar kung saan nakahiga si Wazy kagabi.  Kagabi lang nahawakan kopa siya,  kagabi lang nakausap kopa siya.  Ngunit ngayon abo nalang nakikita ko. 

He is gone.  Totally gone.

Ipinahid ko ang luhang tumulo sa mga mata ko.  Here I go again.. Hayss. Pagod na pagod nako.  but it seems na hindi pa pagod ang mga luha ko sa kakaiyak.

I tried to stand still kahit feeling ko anytime pwede akong matumba.  Hindi ko alam kung ano ba itsura ko? But fvck!  Who cares nigga? No one is here. Except saakin! 

Palakad lakad lang ako.  Di ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.  Nakatungo lang ako the whole time.  Wala akong pake kung lapain ako ng mga mababangis na hayop. Mas mabuti pa nga yon. 

Hanggang sa may naapakan akong sementong kalsada.  Napatingala ako.  Hindi ko alam kung nagha-halucinate lang ba ako o hindi.  Pero parang totoo. 

"Hi Claire? Why so dirty bitch?" Ngising tanong saakin ni Limo at kumaway. 

"Limo.. " sambit ko. Am I dreaming?  O minumulto lang niya ako?

"What's wrong? Claire?" Nagulat nalang ako ng  napunta siya sa side ko.  Nanginig bigla ang buong katawan ko nang hawakan niya ang balikat ko.

"Tsk!  Tsk! Tanga as ever." sambit nito.  Dahan dahan akong napatingin sakanya. 

Napatakip ako ng bibig at napaupo nalang sa sahig ng makita ko ang buong kaanyuhan nito.  He is naked with a knife stabbed in his head. What was scary the most?

He is standing infront of me grinning while his  blood flowing in his entire naked body.  Kahit takot na takot ako nakayanan kong tumakbo ng tumakbo basta makalayo lang sakanya.

Palinga linga ako sa likod,  hanggang sa may mabangga ako, napatingin ako kaagad.  Napalakihan ko ng mata ang nakita ko.  Shit! 

"Ahhhh! Oh god." napasigaw nalang ako sa gulat. 

Yung nakita namin na bata noong unang gabi namin dito e nasa klasada parin. Naliligo parin sa kanyang dugo.  Tulad ng kay Limo. There is a knife in her head.  Oh god! What's really happening?

"No this can't be." I murmured.

Dumilat siya at lumgon saakin. "Good to see you dear." Sabay ngiti niya saakin.

"Ahhh!" Sa sobrang takot ko ay napatakbo ako ulit hanggang sa dinala ako sa bahay na kung saan nag stay kaming apat noon. 

Kinalabutan ako nung may marinig akong boses.  "I told you before.  You can't do anything." sabi nito.  Hindi kona siya tiningnan dahil alam kong pareho pareho lang ang makikita ko. 

Tumakbo lang ako ng tumakbo.  Hanggang sa nakapasok ako sa woods. Oh shit!
"Claire! There you are." for how many days. Narinig kona muli ang tinig ni Zen. 

"I've been looking for you." dagdag nito.  Holy...   Omy god! Ano ba talagang nangyayari.  Dahan dahan akong tumingin sakanya.  She is in her usual self.  Naalala kona.  Dito pala siya namatay.  Dito mismo sa lugar na ito.