Gale's Games ~Part 2

4. District 10 & 9

Ik lig in bed te woelen. Het etentje in district 11 was erg lekker, maar vreselijk. Allemaal Capitool mensen die zich heel wat menen. Ik heb maar een beetje nors gedaan. Ik kan toch niet slapen, dus ik maak het licht aan. Het is nu 3 uur. Over 4 uur staat Effie alweer te gillen... Ik schud die gedachte even van me af en loop naar de boekenkast. Ik blader in wat boeken en vind mijn briefje terug. Ik bekijk het nog een keertje goed. Opeens valt me op dat er onderaan het blaadje een pijltje staat. Ik leg het briefje neer waar ik hem heb gevonden en kijk waar de pijl naar wijst. Een groot, dik boek. Ik pak het uit de kast en lees de titel:

"Het Capitool en hun districten."

Interessant... Ik pak het boek mee en plof weer in bed. Ik blader een beetje door. Ik zie het verhaal over De Donkere Dagen. Hoe de Spelen zijn onstaan. Dan komt er allerlei informatie over de districten. District 3, elektriciteit. District 4, vissen. District 11, landbouw. En daar komt mijn district. District 12, steenkool en mijnen. Ben je een man, dan is werken in de mijn verplicht vanaf 18 jaar. Ik hoef niet te werken, want ik heb de Spelen gewonnen. Allerlei regels en verplichtingen. Ik blader door en kom iets boeiends tegen. District 13. Ik lees iets wat ik nog nooit heb gelezen. Wat ik nog niet wist. En het is belangrijk.

"District 13 is aan de grond gelijkgemaakt tijdens De Donkere Dagen. Het Capitool weet dat de overlevende personen uit het district ondergronds verder leven. Het Capitool laat dit niet weten aan de districten, uit angst voor een nieuwe opstand. Ze leven verder onder de grond en laten Panem zo verder met rust. Zo zal er vrede zijn. Lang leve het Capitool."

'Wakker worden Gale!' gilt Effie en slaat de gordijnen open. Ik schrik wakker. Heb ik alles vannacht wel opgeruimd? Ik zie dat alles weer netjes op zijn plaats staat en zucht van opluchting. 'Over 5 minuten eten, Gale!' roept Effie nog en huppelt de kamer uit. Ik stap moeizaam uit bed en trek een joggingbroek met een vest aan. Niet te moeilijk, ik word dadelijk toch aangekleed. Ik sjok naar de eetkamer en kom onderweg Katniss tegen. 'Hey,' zeg ik tegen haar. 'Hoi,' zegt ze nors terug. Ik ga voor haar staan. 'Waarom doe je zo?' sis ik naar haar. 'Je doet niet je best!' roept Katniss harder. 'Ik wil mijn familie beschermen Gale!' Ik zucht en zeg haar dat ik beter mijn best zal doen. Niet dat ik dat meen. Maar ze lijkt opgeluchter. Fijn. We lopen naar binnen en eten wat broodjes. Ik heb echt zin in zoet eten en smeer heel veel jam op mijn boterham. Effie roept dat we moeten gaan en ik loop naar mijn coupé. Er ligt een zwarte spijkerbroek, een bruine sweater en een blauwe muts en handschoenen. De bruine, leren enkellaarsjes vind ik echt mooi. Ik neem nog snel een douche en trek de mooie kleren aan. Ik wrijf over het zachte stof en kijk tevreden in de spiegel. 'Gale! We zijn er!' roept Effie terwijl ze op mijn deur bonst. Ik trek de deur open en Effie sleurt me naar de uitgang. Katniss staat er ook al. Ze kijkt me verdrietig aan. Ik probeer een "het komt wel goed" blik op te zetten. Ik ken de kinderen uit district 10 niet. Maar hun dood raakt me ook. We stappen uit de trein en worden begeleid naar het gerechtsgebouw. We staan voor de deuren en we horen de burgemeester praten. 'Hier zijn ze, de enige echte winnaars van de 74e Hongerspelen, Katniss Everdeen en Gale Hawthorne!' Er wordt geklapt en de deuren gaan open. Ik zie de foto's van de twee kinderen. Het jongetje was nog maar 14 en het meisje 16. Nog steeds te jong. Katniss begint te praten, ze leest eigenlijk meer het briefje voor. Het is allemaal onzin en het gaat erover hoe goed het Capitool wel niet is. Dan mag ik eindelijk praten. 'Ik wil jullie vertellen dat ik het niet eens ben met wat Katniss net heeft vertelt,' begin ik met een moedige stem. 'Het Capitool is niet geweldig. Vinden jullie dit normaal? Wat er hier gebeurd? In ons land? Dat wij kinderen moeten leveren zodat ze elkaar kunnen vermoorden? Dat er elk jaar 23 families hun kinderen verliezen? Dat er al 1725 kinderen hieraan zijn gestorven? Dat kan toch niet! IK vind dit niet normaal. Als we zo door blijven gaan, blijven er geen families meer over! Dit is belachelijk en dit moet stoppen. Ik wens de families van deze twee moedige kinderen succes met het verwerken van hun verdriet.' Ik doe een stap naar achteren. Sommige mensen klappen uit angst, maar heel veel steken hun vuist in de lucht als teken van vechtlust. Tevreden kijk ik vooruit.

'Belachelijk Gale!' roept Effie uit. Ik hebzogenaamd het etentje bij de burgemeester verpest. Ik at met mijn handen en schrokte een beetje. Effie bleef maar MANIEREN! roepen, maar ik trok me er niks van aan. Als ik naar bed ga, wil Katniss weer bij me liggen. 'Waarom?' fluister ik tegen haar. 'Nachtmerries,' fluistert ze terug. Ik druk haar tegen me aan en vallen in slaap. Ik twijfel of ik Katniss het briefje moet laten zien. Het gaat tenslotte om ons allebei. Ik laat het maar even rusten en val in een onrustige slaap.

'AAAAH!' Ik word midden in de nacht wakker van Katniss die hysterisch aan het gillen is. Natuurlijk weet ik wel waarover. Ik probeer haar te sussen. 'Shhhh Katniss, je bent veilig hier,' fluister ik terwijl ik haar vasthoud. 'Ik ben bij je...' Katniss wordt langzaam rustig en komt bij. Ze veegt haar tranen weg. Ik sta op en ga een glaasje water halen. Ik loop terug en zie dat Katniss het boek "Het Capitool en hun districten" heeft gevonden. Ze tilt het boek op en kijkt me vragend aan. Het kaartje van de rebellen valt eruit. 'Lees maar,' zeg ik tegen haar. Ze leest het kaartje en bladert door het boek. Ze is ook erg geïntereseerd in het stukje van district 13. Ik zie aan haar gezichtsuitdrukking dat ze het net heeft gelezen.Maar haar is iets anders opgevallen. 'Gale....' fluistert ze. 'Kijk...' Ik kom snel naast haar zitten. Ze wijst naar een foto van de ashopen en de puin in district 13. 'Wat is er?' vraag ik aan haar. Haar vinger gaat naar een gebouw dat nog half overeind staat. Geschrokken kijk ik naar het symbooltje waar Katniss naar wijst. Het is een combinatie van mijn ketting en Katniss' spotgaai in een met daaronder het woord "Rebellen."

*de volgende avond na de toespraak*

Ik lig in bed met Katniss aan mijn zij. Ze leest het boek "Het Capitool en hun districten." Vandaag heb ik weer een vreselijke toespraak gehouden. Dat we moeten vechten. Alle mensen staken hun vuisten in de lucht en klapten niet. Uit ellende hebben de vredebewakers ons halverwege onze speach van het podium gehaald en de menigte mensen weggestuurd. Het was weer een rotzooi en remoer. Volgens Effie liepen we achter op schema en hadden we geen diner in district 9. Maar ik weet diep in mijn hart heus wel dat het diner is afgelast vanwege mij. En eerlijk gezegd ben ik daar best trots op. Katniss legt het boek weg en knipt het licht uit. Het wordt vast weer een nacht met nachtmerries en ik val zelf ook in een niet zo prettige slaap.