Gale's Games ~Part 2

17. Interviews

Ik voel me nu al dood. En ik ben de Arena nog niet eens in. Ik heb nauwelijks geslapen. Ik ben moe, ik heb het koud, voel me vies van het zweten en ik heb honger. Jezus, wat een gezeur. Ik lig op mijn bed. Ik lig een beetje voor me uit te kijken en ik ben nog steeds verbaasd over mijn punt. Tuurlijk zit hier iets achter. Ze zijn echt niet gek hoor. Nou ja, eigenlijk wel. Het zal me niet verbazen of ze hier allemaal een psychische ziekte aan hun hoofd hebben. Laat ik eens beginnen met me te douchen. Overal zit verf en zweet van de sessies. Ik gooi mijn trainingspak op de grond en trek een pyjama en ondergoed uit de kast. Ik stel de douche in en besluit eens 1738393 knopjes aan te duwen. De luchtjes zijn heel apart door elkaar. Ik heb nog nooit rozen en cintroen bij elkaar geroken. Ik spoel me af onder het warme water. Als ik de douche uit stap wordt ik schoon en droog geföhnt. Ik fatsoeneer mijn haar een beetje (met de nadruk op een beetje, het zit nergens naar) en trek de pyjama aan. Eigenlijk hebben we diner, maar ik heb geen zin om aan tafel te zitten met Effie. Het gaat altijd nergens over bij haar. Natúúrlijk kan mijn eten in mijn kamer worden bezorgd en als Katniss ook nog gezellig met haar bordje bij me komt zitten is het helemaal feest. Stilletjes eten we ons eten op. Ik val bijna in slaap, dus ik probeer rechtop te blijven zitten. 'Hoe ging jou sessie?' vraag ik slaperig. 'Niet zo fantastisch,' zegt ze. 'Ik bekeek jou kunstwerk.' Ze slikt een brok in haar keel weg. 'Toen ik district 11 zag moest ik bijna huilen, maar toen dacht ik dat dat geen zin heeft. Ik heb de Snow pop gemaakt als wraak.' Ik knik langzaam. Klinkt logisch. Ik laat een beetje eten op mijn schoot staan. We zitten leunend tegen mijn bed aan in een kleermakerszit. Niet echt dinerachtig. Ik val afentoe een beetje naar voren van de slaap en uiteindelijk plof ik recht met mijn hoofd in mijn stukje vlees in slaap.

Zoals gewoonlijk word ik wakker van Katniss geschreeuw wakker. Dit keer is het dus kennelijk Katniss die mij in bed heeft gestopt. Mijn gezicht zit niet meer onder de saus van het vlees en ik lig onder de donzen, dikke dekens. Oké, kleine paniekaanval van Katniss. Ik ben nog een beetje slaperig en gelukkig wordt Katniss zelf wakker. 'Niks aan de hand,' fluistert ze met een schokkende stem. Ze veegt haar tranen weg. 'Maar... Het was maar... Een nachtmerrie.' Ze schuifelt naar de badkamer en ik hoor de kraan. Ze loopt weer langzaam terug en gaat in mijn armen liggen. 'Ik ben er altijd, Katniss,' fluister ik zachtjes terwijl ik door haar haren strijk. Jij zal altijd mijn beste vriend blijven, wat er ook gebeurd. Vergeet je dat niet?' Ze knikt en wormt zich weer lekker in mijn armen. Oh, was ze nou maar van mij...

Dit keer is het Effie die me wakker schreeuwt. Ze schreeuwt door onze (ja, ik heb hem maar tot onze gedoopt omdat Katniss toch altijd hier is) kamer. 'Wakker worden, zonnestraaltjes!' gilt ze. God, dit is echt net een kinderfilm. Zonnestraaltjes... Hoe verzint ze het. Ik weet wel waarom Effie vandaag zo extreem happy is. Ze mag vandaag ons helpen met de interviews. Ik heb het nog niet zo zwaar, maar Katniss moet ook nog oefenen met die hakken en zo. Effie sleurt Katniss de kamer uit. Ik douche me snel even en trek wat simpele kleren aan. Bij het ontbijt neemt Effie haar eigengemaakte schema nog even door. Het is heel duidelijk, maar natuurlijk ook heel vervelend. Ik ga eerst met Haymitch tactieken bespreken, dan ga ik naar Portia voor mijn kleding en dan geeft Effie me nog tips over "mijn gedrag." Dat laatste vind ik echt onzin, maar het moet van Effie. We proppen allemaal onder dwang van Effie ons ontbijt naar binnen en dan splitsen we ons op.

Effie heeft speciaal voor vandaag geen drank aan Haymitch gegeven en andere verboden drank te geven. Zo is Haymitch er tenminste er een beetje bij. Haymitch en ik gaan naar de woonkamer en ploffen samen op de bank. 'Zo, heb je zelf al iets in je hoofd?' vraagt Haymitch nieuwsgierig. Ik schud mijn hoofd. 'Ik wel,' zegt hij met glinsterende ogen. 'Alle winnaars zijn boos over deze Spelen, Gale. Ze zullen er alles aan doen om de Spelen te stoppen. Ik weet dat jij dat ook graag doet, dus vandaag mag je je gang gaan. Maak er maar weer een lekker potje van.' Ik glinster nu ook met mijn ogen. Eindelijk! Johanna's motto vind ik ook al erg leuk: stop de Spelen maar in je reet. Ik moet er eigenlijk zelf ook nog een verzinnen... Lang tijd om na te denken heb ik niet, want Haymitch gaat meteen verder. 'Goed, natuurlijk moet je weer sterk overkomen,' gaat hij verder. 'Je bent al erg populair door je vorige Spelen, maar extra sponsers kunnen nooit kwaad.' Oké, dat begrijp ik. Hij stelt nog wat vragen die ik dan zo goed mogelijk moet beantwoorden. Meestal gaat het goed, ik kan goed nors zijn en al helemaal op het Capitool.