Gale's Games ~Part 2

14. Trainingsdag 1

We stappen de wagen af en ik loop meteen naar de lift. ik heb nergens meer zin in. Ik zoef in mijn eentje naar boven en ga meteen op mijn bed liggen. De deur op slot. Ik heb even tijd voor mezelf nodig. Het is pas 10 uur. Morgen zal Effie me wel weer wakker schreeuwen. Ik schud even deze vervelende gedachte van me af en stap even lekker onder de douche. Daarna trek ik een jongingbroek aan en een dik vest. Ik pak een boek uit de kast en plof onder de dekens. Ik sla het boek open en ontdek dat het over Snow gaat. Dat is wel interesant...

Tijdens de donkere dagen van Panem, zat onze held Snow in de vergadering van het Capitool. 'Er moet wat gebeuren!' had hij gezegd. 'Ik heb een plan.' Hij vertelde het verhaal over onze Spelen. Iedereen ging snel accoord met het idee. We zouden het maar één keer doen, alleen om de districten af te schrikken. Snow werd president en vertelde het verhaal van de Spelen aan het volk. Hij vertelde plotseling bij de toespraak aan onze districten dat het een jaarlijks evenement zou worden. Eigenlijk hadden we dit niet afgesporken, maar we lieten hem maar gaan. Hij zou vast wel weten waar hij het over had. Ook vertelde hij dat wie er niet mee zou werken, het avoxen werden. Dit was een nieuwe term, het waren bedienden waarbij de tong werd afgehakt. Er werd ook vertelt dat er verschillende mannen uit het Capitool werden geselecteerd om "Vredebewakers" te worden. Zij zouden de districten aanpakken en korte metten met tegenstanders maken. Vijanden werden vermoord. Tegenstanders werden avoxen. De districten werden onderdanen. Één man zou alle macht hebben. Één evenement met 24 moorden.

Schokkend lees ik het verhaal. Dus eigenlijk heeft Snow dit allemaal bedacht?! Niet met groepen?! Ik blader door het boek en ik vind een kaartje met een slordig handschrift. Het blaadje is al oud. Er staat 24-5-3045. Het is nu 3095, dus dit is al 50 jaar geleden. Nieuwsgierig lees ik het kaartje.

Lief dagboek,

Vandaag is iets vreselijks gebeurd. Een paar dagen geleden maakte President Snow bekend dat er een kwartkwelling zou worden gehouden waarbij er twee keer zoveel tributen de arena in moesten. Mijn vrouw, Annabel, die net 34 was geworden, zou mentor worden van district 11. Ze kwamen haar 5 dagen geleden halen. Annabel protesteerde en zou niet meewerken. Als ze na 2 dagen zich nog niet had bedacht, zouden er gevolgen komen. En die zijn gebeurt. Gisteren kwamen ze binnenlopen met een mega mes. 'Waar is mejufvrouw Annabel?!' schreeuwden ze. Annabel kwam de hoek om en ze trokken haar aan haar haren mee naar de keuken. Ik gilde en ik schopte de bewakers. Ze duwden me omver en bindden me vast aan de stoel. Ook Annabel werd vastgebonden, maar bij haar trokken ze haar mond open en trokken haar tong eruit. Dat was de laatste keer dat ik Annabel heb horen schreeuwen. Haar tong werd afgehakt en ik wist dat ze een avox was. Mij lieten ze nog zitten en lieten me aanzien dat mijn zoontje, Kyko en dochtertje, Madelief, werden gemarteld en afgevoerd. Mij trokken ze mee en nu zit ik in een deze kamer te wachten op mijn dood. Ik ben te oud voor een tribuut, maar ik zou morgen worden vermoord. Het maakt me toch niks meer uit. Mijn familie is uitgemoord. Ik hoop dat iemand mijn briefje leest, wat eigenlijk als dagboek is bedoeld. Deze lezer moet Panem veranderen.

Bas.

Schreeuwend word ik wakker uit mijn nachtmerrie. Het was vreselijk. Ik was net die ene "Bas". Ik moest mentor worden voor district 12 en ik weigerde. Mama werd avox, ik werd vermoord en Rory, Vick en Posy werden gemarteld. Ik baad helemaal in het zweet, gadverdamme. Het is pas 6 uur en ik durf echt niet meer te gaan slapen. Nog helemaal naschokkend loop ik naar de badkamer. Ik zie er niet zo heel geweldig uit. Onder mijn ogen staan grote wallen en mijn gezicht is helemaal nat van het zweet. Ik smijt mijn kleren op de grond en stap even snel onder de douche. Na het douchen trek ik een spijkerbroek en een sweater aan. Langzaam sjok ik naar de eetkamer, hopend dat Effie er nog niet is. Ik heb geen zin om dat geschreeuw 's ochtends om half 7 al aan te horen. Ik hoor stemmen uit de kamer. Zachtjes leg ik mijn oor tegen de deur. Geen zware stemmen, dus geen Haymitch. Avoxen en bedienden kunnen/mogen niet praten en Katniss praat niet zo hoog. Effie hoor ik wel, maar de andere stemmetjes kan ik niet onderscheiden. De deur schuift open en het beeld verbaasd me. Effie zit er, zonder make up! Ze is echt heel mooi zonder al die rommel en pruiken. Ze heeft prachtig roze wangen en een beetje oogschaduw op. Haar blonde, krullende haren hangen mooi over haar schouders. Ze heeft geen felle kleuren aan, gewoon een rood jurkje. En dan de andere personen. Het zijn twee meisjes. Ik schat de een 9 en de ander 11. Ze hebben allebei twee vlechtjes in en een roze jurkje aan. 'Gale!' gilt Effie geschrokken. 'Wat.. Wat doe je hier?!' 'Ss... Sorry...' fluister ik en ik wil al weglopen, maar het meisje van 9 rent naar me toe. 'Ben jij de echte Gale Hawthorne?' vraagt ze met bewondering in haar stem. Ik knik. 'Blijf maar even,' zegt Effie en ik plof op de bank. De meisjes gaan nieuwsgierig om me heen zitten. 'Mama,' zegt het ene meisje. 'Mogen we hem vertellen wie wij zijn?' Effie knikt en schuifelt naar de bank. 'Ik ben Bells,' zegt het meisje wat ik 11 schatte. 'Ik ben 12 jaar en dat is mijn zusje Hanna, zij is 9 jaar. Is mijn mama jou begeleider?' Ik knik. 'Ja, je mama is een begeleider,' glimlach ik. Ik praat nog wat met de meisjes en ze zijn heel lief. Effie loopt ondertussen al weg en komt na een half uur weer helemaal opgetut en aangekleed terug. 'Nu ben je niet meer mooi,' zegt Hanna verdrietig. 'Vind je dat ook zo lelijk, Gale?' vraagt Bells lachend. Ik knik glimlachend. 'Jullie moeten gaan, lieverdjes van me,' zucht Effie en de meisjes vallen in haar armen. 'Dag mama,' zegt Hanna. 'Tot gauw,' fluistert Bells en dan lopen ze weg. Ik vraag me af waar ze heen gaan. Bezorgd komt Effie tegenover me staan. 'Beloof je niks te zeggen?' vraagt ze angstig. 'Beloof je je mond te houden over wat je hebt gezien?' Ik knik. Zuchtend valt Effie op de bank. 'Capitool modus aan,' zucht ze diep. Ik grinnik. 'Het komt wel goed,' zeg ik tegen haar. Ze knikt en huppelt naar Katniss' kamer.

Aan het ontbijt bespreken we met Haymitch onze technieken. De belangrijkste twee onthoud ik wel. Ik moet bondgenoten maken en juist wel mijn kwaliteiten laten zien. Dat moet ze afschrikken. Na het ontbijt staan Katniss en ik op en lopen naar de lift. Daar zoeven we naar beneden en zijn we de laatsten die binnenkomen. De vrouw van de training legt weer dezelfde regels als vorig jaar uit. Ik vind het niet interessant, ik vind het leuker om naar alle tributen te kijken. District 1 en 2. Te arrogant. 3. Te nerdig. 4. Te oud. 5. Raar. Eigenlijk zijn ze allemaal raar. Schijnbaar is Atlanta klaar en loopt iedereen naar een onderdeel. Ik begin bij de bijlen, waar Johanna ook al staat. 'He Gale,' zegt ze met een scheve glimlach. 'Oh, wat háát ik het Capitool...' Ze zucht heel diep en ik lach. 'Kun je goed met bijlen overweg?' vraag ik aan haar. Ze knikt. 'Kun je het me leren?' vraag ik voorzichtig. Ze lacht en geeft me meteen een les. Het is echt leuk, Johanna is echt super aardig. Ik kan het goed met haar vinden. We hebben ook een beetje dezelfde ideeën over het Capitool. Na een uur bijlen gooien loop ik naar de overlevingstechnieken, waar Mags al bezig is. 'Hé,' zeg ik zachtjes. De oude vrouw maakt een klein gebaartje waaruit ik "hoi" opmaak. Ze kan niet praten. Wat zielig. Ik maak wat vishaken met haar. Ze is echt heel lief, maar in de arena zou ze me alleen maar ophouden. Met de lunch zit ik bij Katniss, Seeder en Chaff uit 11. Ik vind hun een beetje... apart. De vrouw valt nog wel mee, maar de man is echt raar. De rest van de dag gooi ik wat messen met de mensen uit 1 en 2, die zich al meteen beroeps noemen. Ze zijn echt te arrogant voor woorden, dus ik ben er al snel klaar mee. Ik ga als laatste nog met Finnick naar de drietanden. Hij leert me wat trucjes. Ik mag hem wel, alleen meent hij zich een beetje te veel. Voor de rest zou ik hem wel als bondgenoot willen. Het is alleen jammer dat hij persé met Mags wil. De trainingsdag is snel afgelopen en ik stap in de lift met Katniss. 'En?' vraag ik als we naar boven zoeven. 'Ja, het ging wel,' zegt ze verveeld. Ik glimlach. Boven staat Haymitch ons al op te wachten. 'En?!' vraagt hij opgewonden. 'Bondgenoten?' Ik knik een beetje en Katniss ook. We lopen naar de bank en ploffen op het zachte leer. 'Wie hadden jullie in gedachten?' vraagt Haymitch. Hij kijkt mij als eerste aan. 'Uhm...' zeg ik. 'Johanna.' 'Goede keus,' zegt Haymitch met een knipoog. 'Nog meer?' 'Finnick,' zeg ik. 'Heel goed, Gale,' zegt Haymitch tevreden. 'En jij, Katniss?' 'Wiress en Beetee,' zegt Katniss vastberaden. Raar kijk ik Katniss aan. Die idioten?! Nou ja, 't zal wel. 'Oké, wie nog meer?' vraagt Haymitch. 'Mags...' zegt Katniss voorzichtig. Ik zucht diep. 'Hier hebben we ook niet veel aan!' roep ik en ik ren naar mijn kamer. Ik doe het strakke trainingspak uit, neem een douche en bestel eten op mijn kamer. Geen zin in hoofdvragen in de eetkamer. Het eten is snel op en ik besluit maar even niet te gaan lezen voor het slapen. Misschien wel zo veilig.