Gale's Games ~Part 2

10. Je problemen zijn niet over als je thuis bent..

Ik lig in bed en staar voor me uit. Naar het plafond. Ik ben weer thuis. In mijn vertrouwde huis in district 12. In de winnaarswijk, in mijn rijkdom bed. Ik hoor de zachte adem van Vick in mijn nek uitgeblazen. Hij is vannacht naast me komen liggen. 'Gale, ik ben bang,' had hij bang tegen me gezegd toen hij mijn bed instapte. 'Voor die oude meneer. Met die enge ogen.' Ik wist meteen wie hij bedoelde. Het was natuurlijk Snow. Ik had hem tegen me aangelegd en hij was in slaap gevallen. Daarna heb ik ook wel even geslapen, maar ik lig nu al 1 uur wakker en het is pas half 7. Ik ben doodmoe. Katniss en ik zijn nu net 2 dagen terug. Ik heb gehoord dat het met Katniss ook nog niet zo geweldig gaat als met mij. Ik heb haar nu een paar keer gezien en ze is nog steeds doodsbang. We zijn allebei ook uitgeput van de Zegetour. Ik leg Vick voorzichtig neer en ik loop naar de badkamer. Ik stap stilletjes onder de douche en blijf er ook wel even onder staan. Het warme water doet me goed. Ik ontspan weer een beetje. Na een kwartiertje stap ik eruit en trek wat kleren aan. Rory komt binnenlopen. 'Hé Gale!' roept hij en hij geeft me een knuffel. 'Hé boef,' glimlach ik en ik loop naar de kamer van mijn zusje, Posy. Ze ligt al zachtjes te kraaien. 'Hallo klein prinsesje,' fluister ik zacht en ik kietel haar op haar buik. Ze lacht heel hard en ik til haar op. Aan de hand loop ik met haar naar de badkamer. Dit is wat ik gemist heb. Mijn moeder staat in de douchecabine. Rory doet zijn haren voor de spiegel en ik stop Vick en Posy samen in bad. Iedereen is al vrolijk en we zingen allemaal samen een liedje. Rory loopt naar beneden om het ontbijt klaar te maken en mijn moeder loopt met een handdoek om haar heen naar haar kamer. Ik droog Posy af en Vick doet het zelf. Posy krijgt van mij een mooi jurkje aan en ik doe wat gel in Vick's haren. Hij vindt het prachtig en loopt trots naar beneden. Posy laat trots zien dat ze al zelf de trap af kan lopen en ik schuif aan de ontbijttafel.

Ik loop zachtjes door het bos en pak mijn pijl en boog uit de boom. Ik loop zachtjes naar het meertje. Onderweg haal ik mijn strikken op. Bij het meertje ga ik aan de kant zitten. Ik staar over het water. De vogels zijn zo rustig. Als ik mocht kiezen wat ik mocht zijn, zou ik een vogel willen zijn. Vrij vliegen en geen zorgen. Geen zorgen voor President Snow. En een familie rustig in het bos. Ik sukkel even weg, maar na een tijdje ga ik toch maar weer verder. Onderweg schiet ik nog een eekhoorn. Ik heb een goede vangst. Katniss zal zo wel komen en nieuwe vallen zetten. Ik heb geen geduld om daar op te wachten. Ik ben al bijna bij het hek als ik allemaal geluiden hoor. Het is geen dier. Het zijn mensenvoetstappen. En stemmen. Ik loop zo zachtjes mogelijk op het geluid af. 'Hierheen, snel,' hoor ik een vrouwenstem. 'Hier is een hutje!' Ik ga voorzichtig nog iets verder. Ik ben aangekomen bij het jagershutje. Er stappen twee mensen naar binnen, ik zie nog snel dat het twee vrouwen zijn. 'Hallo?' roep ik zo hard mogelijk. Ik hoor duidelijk dat de mensen schrikken. 'H..Ha..Hallo?' vraagt een stem. Ik loop door het deurtje en zie twee wanhopige gezichten. Twee vrouwen.  Een jonger meisje en een wat oudere vrouw. Ze zijn duidelijk niet van ons district. 'Alsjeblieft, doe ons niets,' fluistert de wat oudere vrouw wanhopig. 'Nee nee, ik doe niks,' zeg ik sussend. Ik ga op het bankje tegenover ze zitten. 'Hebben jullie honger?' vraag ik. Ze knikken gretig en ik doe mijn eekhoorn aan het spit. Ik maak een vuurtje in het midden. 'Vertel eens, wie zijn jullie en wat doen jullie hier?' Ik kijk ze doordringend aan en de oudere vrouw begint te praten. 'Ik ben Bonny en dat is Twill. We komen uit district 8 en zijn op weg naar district 13. We zijn gevlucht uit ons district. Er is daar een opstand en het is er niet zo veilig. We bestudeerden al langer beelden uit district 13 en we hebben uitgevonden dat er nog leven is. Twill was een leerling van mij en ik werkte samen met haar na school in de kledingfabriek. We hebben daar een Vredebewakerspak gestolen en zij naar mijn huis gegaan. De fabriek ontplofte vlak daarna en allebei onze families zijn overleden. De rest van ons district dacht dat wij nog binnen waren en het niet overleeft hadden. We grepen onze kans en hadden ons laatste eten en kleding gepakt. We hadden het Vredebewakerspak aangedaan en het bos ingevlucht. Het duurde langer dan we dachten nadat Twill haar enkel verzwikte. We hebben het koud en al dagen geen eten meer gehad. Jij en Katniss zijn onze enige kans op een nieuw Panem. Jullie moeten ons en de andere districten helpen.' Ik moet even bijkomen van het verhaal. IK geef ze mijn eekhoorn. 'Wat een verhaal,' fluister ik. 'Laat me je enkel eens zien, Twill.' Twill doet haar broek verlegen om hoog en haar enkel is helemaal blauw. Gelukkig heb ik altijd alles bij me. Ik maak haar enkel nat met koud water en verbind hem zachtjes. Daarna schenk ik wat water voor ze in en maak ik wat krukken van hout. Na een half uurtje staan ze weer langzaam op. 'We moeten weer verder,' zegt Bonny zachtjes. 'Hier,' zeg ik en ik geef ze mijn handschoenen. Ik heb er thuis toch zat. Dankbaar trekt Twill ze aan. 'Heel erg bedankt,' zegt Bonny. Twill knikt stilletjes. 'Heel veel succes en ik beloof dat ik jullie kom helpen,' zeg ik stuk voor stuk tegen ze. Ze strompelen weer langzaam weg. Ik zwaai ze nog even uit en loop dan langzaam weer terug naar het hek. Wat een verhaal. Die arme mensen. Kon ik maar meer weten over de opstand in de districten. Ik bots zo tegen Katniss aan. Ben ik eens een keer die aan het dromen in plaats van Katniss. Ik verontschuldig me. 'Gale,' fluistert Katniss zachtjes. 'Ik moet met je praten.' Ik kijk haar heel serieus aan. 'Gale, weet je nog waar we het over hadden bij de vorige Spelen, vlak voor de Boete?' vraagt Katniss. Ik knik. We wilden ontsnappen naar het bos. Weglopen uit ons district. 'We moeten vluchten,' zegt Katniss wanhopig. 'We moeten gaan, Gale, voordat ze ons vermoorden. Ze zullen ons vermoorden.' Ik kijk wanhopig terug. 'Katniss, er is een opstand aan de hand,' begin ik tegensputterig. 'We moeten vechten! We zijn hoop!' Katniss wil al protesteren, maar ik ga verder. 'Wat gebeurd er met de andere families?' zeg ik al wat bozer. 'Hé? Met de families die blijven! Mij maakt het niet uit wat jíj doet. Maar ik blijf hier.' Mijn stem komt een beetje eng over, denk ik. Ik ben ook wel boos. Opeens komen er auto's aanrijden over het zandpad. Ik duw Katniss snel omlaag en we bukken op de grond, achter een struik. De auto's met het Capitool embleem rijden district 12 binnen. Katniss en ik blijven stil liggen. Totdat we opeens een schot horen. En niet zomaar een schot. Het is het schot van een kogel uit een pistool.

Ik ren zo snel mogelijk met Katniss ons district in. De Vredebewakers stappen uit de auto en slaan random mensen. Ze branden krottenhuisjes af en gooien mensen bezitten op een hoop vuur. Katniss rent naar Ripper om haar oog te verbinden. Ik zie in mijn ooghoek nog snel dat onze oude hoofdvredebewaker wordt afgetakeld en er een nieuwe, oude, agressieve man klaarstaat. Vredebewakers schoppen mensen langs een vrijgemaakt pad. Een Vredebewaker wilt net op mijn oude vriendin, Madge, gaan rossen met hun stok. Ik schop de Vredebewaker weg en val hem aan, maar 4 andere Vredebewakers hebben me alweer in een houtgreep vast. De hoofdvredebewaker komt aanlopen en spuugt de woorden in mijn gezicht. 'In de paal,' spuugt hij uit. '40 Zweepslagen.' Ze slepen me naar de paal en mijn shirt wordt aan stukken gescheurd. Mijn bovenlijf is bloot en ik word vastgemaakt aan de paal. Mijn handen zijn helemaal vastgebonden, ik krijg ze niet meer los. Een groep mensen komt geschrokken om de schaampaal heen staan. De nieuwe Hoofdvredebewaker pakt een zweep en gaat in zijn eerste houding staan. Ik bereid me voor op de eerste klap. Misschien val ik wel dood neer. Ik knijp mijn ogen dicht en voel hoe de zweep omhoog gaat om neer te klatsen op mijn rug....

Heeeeeyyy,

Blijf alsjeblieft tips geven en als je het leuk vond: VOTE!

Xxxx Marieke