Chapter 3

57 8 0
                                    

Harm p.o.v.

Ik zat op een tak in de boom dicht bij het meer. Ik hoorde dat iemand onder mij kwam zitten. Hij zuchtte en hij praatte zachtjes tegen zichzelf. Misschien was het wel gemeen, maar ik begon hem af te luisteren. Zijn stem kwam me bekend voor, ook al wist ik niet wie het was. Hij zei zachtjes:' Ga terug... ze missen je. Nee, dat doen ze niet! Je kan beter terug gaan voordat er iets gebeurd... Doe het, spring... niemand zou je missen. Jawel, je vriend zou je missen....' het was een tijdje stil... totdat ik hem 'Stop!' hoorde schreeuwen. Huilend sprong hij op en ik zag zijn gezicht. Ik schrok toen ik wist wie het was en zijn stem niet herkende... 'Wat doe jij hier?' Schreeuwde ik en ik sprong uit de boom. 'Harm...' Zei hij. 'Het spijt me...' Maakte hij zijn zin af. Hij barste in huilen uit en viel in mijn armen. 'Stil maar, het komt goed.' Troostte ik hem.

Link p.o.v.

Ik liep zenuwachtig door de kamer rond. 'Link, doe eens rustig.' Zei Jeremy. 'Ja.. maar... Joost....' zei ik. 'We hebben gezocht, maar ga nu alsjeblieft eens zitten.' Tegenstrijdig ging ik zitten. 'Je moet rustig zijn. Alles gaat goed met Joost, dat weet ik zeker.' Zei Jeremy. 'Maar wat als hij weer iets met zijn aanvallen krijgt?' 'Dan gaat hij niet dood, ze zijn minder heftig dus alles komt goed.' Ik wist dat hij gelijk had, maat alsnog knaagde er iets vanbinnen.

Vluchtten #2 {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu