Link p.o.v.
We kwamen aan bij het zwembad. We liepen naar binnen en kwamen aan bij het zwembad zelf. Ik zag Harm en Joost samen op een paar kratten zitten. Joost die zag ons en schreeuwde:' Jongens!' Hij rende naar ons toe en toen pas zag ik de tranen in zijn ogen. 'Wat doen jullie hier?' 'Jullie redden!' Zeiden ik en Jeremy tegelijk. 'Het is hier te gevaarlijk... Link, ga alsjeblieft weg. Ik zeg dat alleen omdat ik van je hou.' Ik keek hem verward aan en zei:' Ik kan jullie hier niet achterlaten.' Joost liep langzaam naar achteren en schreeuwde:' Link, kijk uit.' Hij duwde me aan de kant zodat een jongen op de grond viel. 'Link, ze gaan jou meer pijn doen dan mij.' Zei Joost. De jongen stond op en zei:' Is dit je vriendje Joosie?' 'Ja, dat is hij!' Zei Joost boos tegen de jongen. 'Remco, alsjeblieft... doe mij pijn maar laat mijn vrienden alsjeblieft gaan.' Zei Joost. Remco knikte en knipte met zijn vingers. Een paar mensen kwamen aanlopen en namen mij, Jeremy en Harm mee.
Joost p.o.v.
'Wat wil je met ze gaan doen?' Vroeg ik boos. 'Joost, doe nou niet zo overbezorgd.' Zei Remco. 'Ze zijn mijn vrienden! Ze zijn mijn alles!' Remco lachte en zei:' Jaja... Dus zal je alles doen om ze te redden?' Ik knikte. 'Laat jezelf verdrinken.' Hij wees naar het zwembad. 'Als je beloofd ze dan vrij te laten, ze niks aan te doen en ze niet weer gaat vangen.' Remco knikte en zei:' Beloofd.' Ik hoopte dat ik hem kon vertrouwen en sprong in het zwembad.
Jeremy p.o.v.
De jongen kwam aanlopen. 'Jongens, laat ze maar vrij.' Zei hij. Ze lieten ons los. 'Het is over.' Zei hij met een gemene grijns op zijn gezicht. 'Waar is Joost?' Vroeg Link gelijk. 'Weg.' Glimlachte de jongen. Link keek naar Harm en ze knikten naar elkaar. Ze renden samen weg naar het zwembad en ik rende ze achteraan. 'Het is toch al te laat.' Hoorde ik de jongen nog zeggen. Ik keek in de ruimte maar zag geen Joost. Ik keek in het zwembad en zag Joost levenloos in het zwembad. 'Joost!' Schreeuwde Link en hij dook in het zwembad om Joost te redden. Hij kwam boven en legde Joost op de kant. Harm keek of hij nog ademde, maar voor hij het zei gebaarde hij ons dat we naar buiten moesten gaan.
We waren buiten en Harm zei:' Hij ademt wel, maar zachtjes.' Ik zag in mijn ooghoek dat Link rilde van de kou. 'Harm, jij gaat met Joost naar het ziekenhuis, ik ga met Link naar huis.' Ik wist dat Link geen water had binnen gekregen want hij was nog niet eens twintig seconde onderwater. Harm knikte en Link stribbelde erg tegen. 'Ik wil ook naar Joost.' Zei hij. 'Link, dat gaat niet.' Zei ik streng. Terwijl Harm een ambulance belde liep ik met Link naar de bushalte, want Link is sowieso ziek dus ik wil hem niet een halfuur laten lopen.
In de bus keken ze Link raar aan omdat hij helemaal wit en doorweekt was. Ik zag aan Link dat hij het niet fijn vond dus ik hoopte dat het niet de hele busreis was. Tijdens de busreis zag ik tranen over zijn lopen. 'Link gaat alles goed?' Fluisterde ik. 'Ik wil naar Joost...' Zei Link. Ik pakte zijn hand vast en hield hem vast totdat de busreis klaar was. Ik liep de bus uit en liep samen met Link het kleine stukje naar ons huis. Maar tijdens dat we liepen viel Link door zijn knieën. Ik tilde hem op en liep naar ons huis.
'Jer... ik ben misselijk.' Zei Link zacht. Ik legde Link op de bank en legde een emmer naast hem neer. Ik liet het bad volstromen zodat hij kon opwarmen en legde een stapeltje kleding voor hem neer.. 'Jer...' Ik hoorde aan Links zijn stem dat hij spijt had. 'Wat?' Vroeg ik. 'Ik heb over gegeven... Het spijt me...' 'Daarvoor had ik toch die emmer neergezet? Wat spijt je dan?' Ik liep naar beneden en hielp Link omhoog. Hij kleedde zich om en legde zijn doorweekte kleding naast de badkamerdeur zodat ik ze in de was kon doen. Ik spoelde de emmer om en legde er ook een naast zijn bed. Ik legde een deken op de bank voor als hij daar wou liggen en begon daarna YouTube video's kijken.
Ik liep naar boven om te kijken of alles goed ging omdat ik mijn naam hoorde. 'Jer, kan je even helpen?' Ik hoorde dat Link zich niet goed voelde. I, liep de badkamer in en zag Link zitten op de rand van het bad. 'Waarmee?' 'Ik ben heel duizelig...' Zei Link. 'Moet ik je weer dragen?' Link knikte beschaamd. 'Je hoeft je niet te schamen.' Ik voelde aan zijn voorhoofd. 'Je hebt koorts, dus het mag nu.' Ik tilde Link weer op en liep voorzichtig naar beneden. Link hield me stevig vast. 'Vertrouw je me soms niet?' Zei ik lachend. 'Jawel, maar ik ben al zo misselijk.' Zei Link zacht. Toen ik beneden was liep snel naar de woonkamer en legde Link op de bank. Hij trok de deken over zich heen en zei:' Het spijt me...' 'Waarvoor?' 'Dat je dit allemaal moet doen!' 'Weetje nog dat ik ziek was en jij en Harm voor mij én Joost moesten zorgen.' Link knikte. 'Dit is het gene wat ik terug doe.' Link glimlachte zachtjes en sloot zijn ogen. 'Truste Link.' 'Truste.' Ik liep maar naar boven en belde Harm om te vragen hoe het met Joost ging.
Harm p.o.v.
Joost werd in de ambulance gelegd en we reden naar het ziekenhuis. Na een tijdje werd ik gebeld door Jeremy. Hij vroeg:' Hey, hoe gaat het met Joost?' Ik antwoordde:' Ik weet het niet... nog geen uitslag. En met Link?' 'Koorts...' Zei Jeremy. Ik glimlachte zachtjes en zei:' Lukt alles daar wel?' 'Ja... alleen Link voelt zich schuldig.' 'Snap ik ook wel, zo'n arme jongen uitbuiten.' Lachte ik. Ik hoorde Jeremy lachen maar daarna zei hij:' Maar wel ff serieus, wat moet ik doen? Jij bent altijd zo goed met praten...' 'Zeg gewoon wat in je opkomt, wees aardig, want hij heeft je nodig.' 'Bedankt Harm.' 'Graag gedaan.' 'Maar ik moet ophangen... Link roept me. Hou van je.' 'Hou ook van jou.' Zei ik en ik hing op. 'Iemand voor meneer Bouhof?' Hoorde ik een arts zeggen. Ik stond op en liep naar hem toe. 'Uhm... het spijt ons, maar er is een kans dat hij het niet overleefd.' Zei de arts. Tranen kwamen in mijn ogen. 'Hij ligt in een coma en we zijn bang dat hij er niet uitkomt... tenzij er een medisch wonder gebeurd.' Ik begon te huilen en zei:' Gaat u er alles aan doen om hem wakker te laten worden?' Vroeg ik huilend. De arts knikte en zei:' Natuurlijk doe ik dat.' 'Dankuwel dokter.' De arts liep weer weg en ik bleef alleen achter. Ik liep naar buiten en nam de bus mee naar huis. Maar de busreis verliep iets anders... ik liep de bus uit en werd opgewacht door een paar pesters van vroeger. 'Awh is Harmpje aan het huilen?' Vroeg er een. Ze trapten me in elkaar en stolen mijn geld. Maar ik stond op en liep verder naar mijn huis.
Jeremy p.o.v.
'Jer...' Hoorde ik en Harm hing op. 'Wat is er Link?' Vroeg ik. Link was erg wit en gaf over. 'Ik voel me echt niet goed.' 'Wat heb je dan?' 'Hoofdpijn, misselijk...' 'Je hebt koorts hé. Of heb je dat nooit eerder gehad ofzo?' 'Jer, ik heb dat inderdaad nooit eerder gehad! Wel al een paar keer flauw gevallen... maar nooit echt ziek ofzo...' Ik schrok van zijn antwoord. 'Link, doe gewoon rustig. Ik ga je temperatuur opmeten en alles komt goed. Ik pakte een thermometer en een glas water met een aspirine. 'Doe je mond maar open en tong omhoog.' Zei ik. Link deed wat ik zei. Ik legde de thermometer in zijn mond en zei:' Nu wachten op de piep.' Link deed zijn mond weer dicht en ik legde het water met de aspirine op de tafel. Ik hoorde de piep en haalde de thermometer uit zijn mond. '40.' Zei ik. 'Is dat hoog?' Vroeg Link. Ik knikte en zei:' Jawel, maar nog niet zo hoog dat je naar de dokter of het ziekenhuis moet.' Link knikte en pakte het water met de aspirine en at eerst de aspirine op en daarna dronk hij wat water. Hij ging weer liggen en ik ging naast hem zitten op een stoel. Totdat ik de deur hoorde en ik een huilende Harm in de deuropening zag staan.
'Harm, wat is er gebeurd?' Harm was doorweekt omdat hij buiten keihard regende. 'Aangevallen en... en...' Verder kwam hij niet. Ik pakte een glaasje water voor Harm en hij dronk het leeg. 'Er is een kans dat Joost het niet red...' Zei Harm zacht en hij begon harder te huilen. 'Wat?!' Link schoot overeind en begon ook te huilen. 'Het spijt me...' Harm verbergde zijn gezicht in zijn handen. Ik tilde Harm op en legde hem op mijn bed neer. Ik pakte pakte een setje kleding voor hem en zei:' Ga hierna maar in mijn bed liggen, ik kom er zo aan.' Ik wist dat ik warmere dekens had dan Harm dus legde ik hem in mijn bed neer. Ik liep snel weer naar beneden waar Link nog steeds zat te huilen. Ik tilde hem ook op en legde hem in zijn eigen bed neer. 'Link, als het niet lukt moet je het maar zeggen.' Link knikte en ik liep naar mijn kamer. Harm had zijn schone pyjama aangetrokken en ik trok er ook een aan. Ik ging bij Harm in bed liggen. Ik hoorde hem nog zachtjes huilen en ik begon ook te huilen. 'Jer... we gaan Joost missen hé?' Ik knikte en zei:' Natuurlijk gaan we hem missen.' Zei ik zacht. Harm kroop dicht tegen me aan en ik voelde me weer veilig. 'Harm... Wat gaan we doen met Link als Joost het niet red?' Vroeg ik. 'Troosten... er voor hem zijn.' Ik knikte en viel langzaam inslaap.
WHAAAHHHAAA IK BEN DOOD!!!
Door de video van JSS.......
JE LEEST
Vluchtten #2 {Voltooid}
FanfictionDEEL TWEE VAN GEVLUCHT!!! Huilend rende ik weg... 'Ik wil ze nooit meer zien. En dan ook echt nóóit meer.' Link, Jeremy, Joost en Harm wonen samen. Alleen wat nou als ze moeten vluchten? Gevoelens, liefde, vriendschap, haat... Ze wouden het liefst...