Vluchtten #2 {Voltooid}

Chapter 8

Joost p.o.v.

Ik liep naar Links zijn kamer. Ik klopte op de deur en ik hoorde Link:' Binnen.' Roepen. Ik opende voorzichtig de deur en ik zag dat Link schrok. 'Joost... jouw had ik niet verwacht.' Ik glimlachte zachtjes naar hem en zei:' Link... ik wil weer van je houden...' Ik zag tranen in Link zijn ogen en hij schoof wat op zodat ik naast hem kon zitten. 'Joost... ik ben nog maar een paar uur wakker, dit word me iets teveel.' Ik sloeg mijn arm om hem heen. 'Houd je dan niet meer van me?' Vroeg ik zacht. 'Tuurlijk wel!' Schreeuwde Link. 'Maar ik weet even niet wat ik moet zeggen.' 'Zeg dat het je spijt... en hoeveel je van me houd.' Zei ik. 'Joost, het spijt me zoveel... net zoveel als ik van je hou... dus oneindig.' Ik kuste Link op zijn wang en zei:' Dat is goed genoeg. Maar waarom kuste je dat meisje?' Link ging dicht tegen me aan liggen en zei:' Zij kuste mij... ik niet haar.' 'Dan is het goed.' Zei ik en ik ging liggen met Link dicht tegen me aan.

'Joost, ben je hier?' Hoorde ik Harm schreeuwen. 'Hey.' Zeiden ik en Link tegelijk. 'Joost, waarom zit je hier... en waarom liggen jullie bij elkaar?' Vroeg Harm met een grijns. 'Harm, ik heb naar je geluisterd en...' Link maakte mijn zin af en zei:' We hebben weer met elkaar.' Harm grijnsde nog steeds en zei:' Ik laat jullie wel even alleen.' Ik glimlachte dankbaar en Harm liep weg. Ik trok Link dicht tegen me aan en zei:' Sinds wanneer hebben wij weer wat?' Link werd rood, zijn glimlach verdween en vroeg verdrietig:' Zijn we dat dan niet?' 'Tuurlijk wel!' Zei ik en Link glimlachte gelijk weer. 'Joost, je weet toch dat je alles kan vertellen?' Ik aaide Link zijn rug en zei:' Ja, dat weet ik... maar ik wil je daarmee niet lastig vallen.' Link draaide zich naar me om en zei:' Maar ik wil wel dat je me daarmee lastig valt...' Ik ging rechtop zitten waardoor Link heel raar kwam te liggen. Hij ging ook rechtop zitten en zei:' Joost, werd je nog vaker gepest dan alleen op de basisschool?' Ik knikte heel zachtjes. Link sloeg een arm om me heen en zei:' Waarom dan?' 'Omdat ik...' Ik slikte even. 'Omdat je wat?' Vroeg Link. 'Omdat ik homo ben...' Zei ik zachtjes en ik begin weer te huilen. 'Link, het spijt me zo... ik wist dat je het haat als mensen homo haters zijn... ik durfde het niet te zeggen.' Zei ik. 'Joost, het geeft niks... Ging dit door toen ik ook al bij je was?' 'Ja... ik verborg de plekken altijd met make up, kleding of leugens.' Ik begon nog harder te huilen en schreeuwde:' Ik ben een leugenaar. Ik verdien je niet.' 'Joost, je bent het beste wat mij ooit is overkomen. Je verdient mij meer dan wie dan ook.' Link veegde mijn tranen weg en ik zei zachtjes:' Ik haat mezelf Link... en een paar woorden zouden er niks aan veranderen...' 'Joost, zelfs al zouden woorden niks doen, ik zal laten zien hoe mooi jij bent, hoe geweldig jij bent, hoe aardig jij bent.' Zei Link. Een klein glimlachje kwam op mijn gezicht en ik zei:' Link... ik hou van je.' 'Joost, ik hou oneindig veel van jou. Meer dan ik van wie dan ook heb gehouden... kan je dat geloven?' Ik schudde mijn hoofd en Link zei:' Zelfs al geloof je me niet... ik spreek de waarheid.' Ik liet me weer zakken samen met Link en ik hield hem vast in mijn armen. 'Joost, wil je me nooit meer loslaten?' 'Ik beloof je Link, ik zal je voor altijd vast houden.' Na een paar minuten hoorde ik door de ademhaling dat Link sliep. Ik zelf kon niet inslaap komen dus bleef gewoon liggen en had nog steeds Link vast. Iets wat ik altijd zal blijven doen...

Harm p.o.v.

'Wat gebeurd daar toch?' Vroeg ik aan Jeremy. Hij haalde zijn schouders op. 'Het ene moment werd er geschreeuwd en het andere is het helemaal stil...' ik stond op om te kijken. Ik opende de deur en zag dat ze allebei in het bed lagen. Ik hoorde Link zachtjes snurken dus hij sliep. Joost kon ik niet zien. Ik liep weer weg en ging naast Jeremy zitten. 'Harm..' Zei hij zachtjes. 'Ja?' Vroeg ik. 'Ik houd van je... en van Link en Joost.' 'Dat weet ik toch, waarom zeg je dat opeens?' 'Omdat ik bang ben...' 'Waarvoor?' 'Dat jullie op een dag allemaal weg zijn...' Zei Jeremy. Ik glimlachte en kuste hem. Toen hij losliet zei ik:' Jer, als ik weg ben moet er iets heel ergs gebeurd zijn en zou ik mezelf nooit vergeven dat ik jou in de steek liet.' Jeremy bloosde zachtjes. Hij trok me op schoot en fluisterde in mijn oor. 'Ik zou mezelf nooit vergeven als jou iets overkomt.' Ik voelde me slaperig en viel langzaam in slaap.

I'M DEAD DOOR DE OVERLOAD CUTEHEID!!!