Vluchtten #2 {Voltooid}

Hoofdstuk 18

Harm p.o.v.

Ik liep samen met Jeremy naar binnen. Toen ik binnen was hoorde ik mensen huilen. 'Joost, Link?!' Schreeuwde ik. Jeremy deed zijn jas uit en rende naar boven. Ik deed hetzelfde en zag Jeremy staan in de deuropening. 'Gaat alles goed?' Vroeg Jeremy voorzichtig. 'Dat zie je zelf toch ook wel?!' Schreeuwde Joost meer overstuur dan boos. 'Joost, rustig! Hij bedoelt het goed.' Zei Link huilend. Joost begon nog harder te huilen en rende weg uit de kamer. 'Link, wat er gebeurd?!' Vroeg ik bezorgd. 'N-Nikki... Z-Ze hee-eeft ze-elfmoord gepl-eegd...' Zei Link huilend. 'Omg...' Zei ik en ik sloeg een hand voor mijn mond. Ik rende naar de badkamer en sloeg op de deur. 'Joost, Joost, laat me erin!' Schreeuwde ik. 'Rot op!' Schreeuwde Joost. Link kwam naar me toe en legde een hand op mijn schouder. Met zijn andere hand veegde hij zijn tranen weg en hij zei:' Laat hem maar even...' 'Hij gaat zichzelf pijn doen...' Link knikte en zei:' Laat hem gewoon even...' Ik zuchtte en knikte. Misschien is dat inderdaad het beste voor hem.

Na een paar uur kwam Joost eruit. 'Joost, kom eens.' Zei ik. Joost gehoorzaamde me en ik keek naar zijn armen. Geen sneeën, geen make-up, niks. 'Niks...' Zei ik verbaasd. Joost knikte en zei:' Ze was alles voor me...' Hij keek levenloos voor zich uit. Link stond op en sloeg een arm om Joost heen. 'Joost, weet je wanneer de begrafenis is?' Vroeg hij. '21 mei...' Zei Joost zachtjes. 'Over een halve week...' mompelde Link. Joost knikte en keek Link aan. 'Wij gaan wel even naar beneden.' Zei ik en ik trok Jeremy mee.

Joost p.o.v.

'Link, wil jij mee gaan dan?' Vroeg ik. 'Tuurlijk! Ik zal er altijd voor je zijn.' Ik knuffelde Link en zei:' Bedankt.' 'Geen probleem. Ik hou van je.' Zei Link. Ik liet hem los en kuste hem zachtjes op zijn voorhoofd. 'Joost, het komt goed. Ik za, er voor je zijn.' Ik liep naar mijn kamer en ging op bed zitten en Link naast me zitten. 'Ik ga slapen.' Link keek op mijn wekker en vroeg:' Wil je dat ik bij je lig?' Ik knikte. Link zei:' Ik ga me dan even omkleden.' Link kwam terug in zijn pyjama toen in nog bezig was. Ik zag hem blozen terwijl zijn ogen op mij gericht waren. Ik keek hem aan met mijn t-shirt in mijn handen. 'Lukt het?' Vroeg ik lachend toen ik doorhad dat Link aan het staren was. Link zijn hoofd werd rood en zei:' S-Sorry.' Ik deed snel mijn t-shirt aan en gaf hem een vriendelijke por. 'Maakt niks uit joh.' Zei ik en ik ging in bed liggen. Link ging dicht tegen me aan liggen. Ik sloeg mijn arm om hem heen en viel langzaam inslaap.

Link p.o.v.

Ik werd hoorde Joost zachtjes mompelen:' Het spijt me Link... Voor alles. Ik ben een loser...' Ik keek naar zijn gesloten ogen. 'Joost...' Zei ik zachtjes. Joost antwoordde niet, maar ik zag hem trillen. Ik trok hem dicht naar me toe, totdat ik voelde hoe erg hij zweette. Ik keek op de wekker en ik zag dat het 3 uur was, maar ik moest Joost wakker maken. Ik ging rechtop zitten en zei:' Joosy, wakker worden....' en ik schudde zachtjes aan zijn schouders en keek naar hem. Joost schrok wakker en schoot overeind tegen mijn kin. 'Sorry.' Zei Joost toen hij door had wat er aan de hand was. Joost pakte snel een washandje en hielde hem tegen mijn kin. 'Joost, gaat alles wel goed?' Vroeg ik. Joost zei niks en keek langs me heen. Ik haalde mijn hand voor zijn gezicht  en zei:' Hallo, aarde aan Joost?' Joost keek me aan en ik zag angst in zijn ogen. 'Het spijt me.' Zei hij. 'Waarvoor?' 'Het gene wat is gebeurd... En het gene wat gaat gebeuren.'

Ja, Joost is een sadfles...
Rip