Vluchtten #2 {Voltooid}

Hoofdstuk 24

Link p.o.v.

Ik zat op het bed van mij en Joost en Joost zat naast me. Jeremy en Harm zaten voor ons op een stoel. 'Ik wil hier niet zijn.' Zei ik zachtjes. Jeremy en Harm keken elkaar raar aan en zeiden:' Waarom niet?' Joost zuchtte en zei:' Ze haten ons omdat we... anders zijn.' Zijn stem klonk gebroken. Joost staat opeens op en loopt de kamer uit. Ik wil achter hem aangaan, maar Harm houdt me tegen. 'We moeten achter hem aan.' Zei ik. Harm schudde zijn hoofd. 'Hij komt wel terug.' Ik slikte even en keek nog eens naar de deur, daarna knikte ik en ik ging weer zitten. 'We moeten hier nog even blijven...' Zei Jeremy zachtjes. 'Waarom?' Vroeg ik. Harm keek verbaasd naar Jeremy. Jeremy's gezicht trok rood weg en hij zei zacht:' Een verrassing.' Ik en Harm keken hem verbaasd aan. Jeremy zuchtte en ik zag aan hem dat hij het niet prettig vond. 'Jer, als je wil mag je gaan.' Harm keek me met een dodelijke blik aan. Jeremy stond op en liep ook weg. Harms blik keerde van me af naar de grond. Zijn blik veranderde van boos, naar een andere emotie die ik niet kan plaats brengen. Ik sloot mijn ogen en het laatste wat ik hoorde was een deur die zich sloot. Ik opende mijn ogen en daar zat ik dan... Ik mijn eentje op een bed van een hotelkamer... Gezellig...

Joost p.o.v.

Ik liep de trap af en liep naar een park aan een andere kant van het bos. Ik heb niemand hier ooit mee naar toe genomen en bijna niemand wist dat dit park bestond. De mensen van dit bos noemden het soms ook wel 'Het verboden bos' omdat er zoveel LGBT stelletjes zijn. De ouderen wilde  de jongeren leren dat ze slecht zijn... Ik ging zuchtend aan de vijver en ikging langzaam met mijn hand door het water. Ik zag twee meisjes aan de overkant zitten. Ze schoven dicht naar elkaar toe. Een moeder met een kind van een jaar of zes/zeven liep langs het park. Het kind had een groen rugzakje om en de moeder liep met een kinderwagen. Het kind bleef staan en zei:' Kijk mamma! Je zei dat dit bos verboden was!' De moeder glimlachte beschaamd naar ons toen we haar boos en verontwaardigd naar haar keken. 'Uhum, kom maar Lies. We gaan weer.' De moeder liep weg maar het kind bleef staan. Ze bleef ons drieën aanstaren. Dat de moeder ook niet merkte dat haar kind weg was... Het kind liep neer de vijver toe en deed haar rugzak van haar rug af. Ze deed hem open en pakte een papieren bootje uit haar tas. Ze legde hem in de vijver en bleef ernaar staren, hij was al te ver om terug te pakken voor het kind, terwijl ik er makkelijk bij kon. Het kind ging zitten en bleef naar het bootje kijken. De moeder kwam terug en zei:' Lies, ik wil niet dat je met deze dingen omgaat!' Zei de moeder boos en ze pakte het kind stevig bij de arm. Ik zag tranen in het kinds ogen staan. 'Mam, waarom zijn ze anders?' Vroeg het kind. De moeder keek haar boos aan. 'Ze zijn op hetzelfde geslacht of veranderen van geslacht.' Het kind aarzelde alleen pakte daarna haar moeders hand. Ik en de twee meisjes zuchtten. We waren niet anders... We zijn nog steeds mensen. Ik hoorde mijn mobiel gaan. Ik keek wie het was. Link. Ik drukte hem weg. Ik had even geen zin in gezeik. 'Joost....?' Ik keek achter me en zag Harm. Ik zuchtte. Ik stond op en wou weglopen, alleen hij hield me tegen. 'Weet Link dat je hier bent?' Ik schudde mijn hoofd en vroeg:' En Jeremy?' Harm schudde ook zijn hoofd. Ik ging weer zitten. Ik deed mijn schoenen uit en liet mijn voeten door het natte gras kietelen. Het was rond negen uur in de ochtend... Ik zuchtte en liet mijn hoofd ook op het gras vallen. Harm ging naast me liggen en zei:' Wist je al lang dat dit hier was?' 'Jep, dit is het verboden bos. Misschien hebben Jers ouders je er wel wat over verteld.' Harm draaide zich naar me toe en vroeg verbaasd:' Is dat dit bos?' Ik knik en ik zag Harm schrikken. 'Waarom ben je hier? Het is hier slecht... Hier zijn slechte mensen.' Ik ging rechtop zitten en keel om me heen. 'Harm... Wij zijn die slechte mensen.' Harm keek me verbaasd aan. Ik schudde mijn hoofd en stond op. 'Blijf hier maar, dan zie je het vanzelf.' Zei ik en ik liep weer weg.

Jeremy p.o.v.

'Ja, ik zie jullie morgen zes uur.' Zei ik en ik hing op. Toen moest alleen Harm nog zoeken... Ik keek naar de lucht, het begon al donkerder te worden. 'Kom op Harm...' Ik liep door het dorp, alleen vond Harm niet. Het begon uiteindelijk ook koud te worden. Ik trok mijn vest verder omhoog. Ik begon te rillen van de kou. Ik zuchtte en liep weer naar ons hotel. Ik liep omhoog en trok de deurklink maat beneden. 'K*t... Link heeft de sleutel.' Ik liep weer naar beneden en ik zag Link aankomen. 'Link! Heb jij de sleutel?' Vroeg ik. Link knikte en we liepen samen naar boven.

'Kom op...' Zei ik zachtjes. 'Dit is de voice-mail van 06- Spreek een bericht in na de piep.' Piep! Ik zuchtte en zei:' Harm, neem op, of kom alsjeblieft naar het hotel. Ik maak me zorgen.' Zei ik zachtjes. Ik drukte mijn mobiel uit en zei tegen Link:' Heb je Joost te pakken kunnen krijgen?' Link schudde zijn hoofd. Ik ging zitten. We zouden opblijven totdat Joost en Harm terug kwamen. Niet dat dat heel moeilijk was...

Wat denken jullie dat de verassing is?
Ik ben benieuwd!!
BYE!!