Vluchtten #2 {Voltooid}

Chapter 9

Joost p.o.v.

Ik werd wakker, maar niet naast Link. Ik was bij een oud verlaten zwembad, waar nog wel water inzat. 'Is Joost eindelijk wakker?' Ik herkende de stem. Het was de stem van Remco, de grooste pester van de middelbare. 'Ik denk het wel.' De stem van Sascha... een pester van de basisschool. 'Wat gaan jullie doen?' Schreeuwde ik. 'Dat weet je best.' Remco kwam naar me toe lopen. 'Je bent een sukkel... je hebt een van míjn vrienden pijn gedaan. Nu ga jij daarvoor boeten.' Sascha kwam ook aanlopen met een mes in haar handen. 'Welke vriend?' 'Je weet wel... in dat ziekenhuis.' Beelden flitsten weer voorbij en ik viel voorover. 'Heb je nog steeds die aanvallen?' Vroeg een andere stem opeens. Het was Nick. 'R-rot op...' Zei ik met moeite. Braaksel kwam naar boven en ik gaf over. Het was vooral bloed. 'Walgelijk!' Schreeuwde Sascha. 'Joost!' Schreeuwde iemand naast me. Ik kon me niet concentreren dus ik wist niet wie het was. Langzaam werd alles zwart.

Harm p.o.v.

Ik zag vast aan een paal en zag dat Joost een aanval krijgt. 'Joost!' Schreeuwde ik. Hij sloot zijn ogen. 'Wat gaan jullie doen?!' Schreeuwde ik in paniek. 'Oh, lieve Harm... dat weet je echt wel.' Een jongen pakte Joost zijn mobiel terwijl een andere jongen me losmaakte. 'Sas, doe je ding!' Ik zag dat de telefoon op mij gericht was en ondertussen kuste het meisje dat blijkbaar Sas heette me. Ze sloeg me en daarna liep ze weer weg. 'Goed gedaan Sas.' Zei de jongen. 'En dat filmpje versturen we ff naar jou lieve vriendje.' Zei de jongen met de telefoon met een smerige grijns. 'Niet doen!' Schreeuwde ik. 'Wie houd ons tegen?' Vroeg Sas lachend. Ze liepen weg en ik pakte snel Joost zijn mobiel die de jongen had neergelegd. Ik stuurde een bericht naar Link

U: Link, geloof niks van wat je krijgt... wij (Ik en Joost... Joost ligt te slapen) zijn het niet! Het zijn de pesters van Joost!

Ik sloot zijn mobiel al en ging zitten tegen de paal.

Joost werd langzaam wakker en keek me recht in mijn ogen aan. 'Harm...' hij rende naar me toe. Tranen kwamen in zijn ogen en ik zei:' Joost, rustig, niet huilen. Alles komt goed, ik ben bij je.' Joost zei:' Daarom huil ik juist...' Ik keek hem verbaasd aan. 'Ik wil niet dat je in mijn problemen verzeilt raakt...' Ik trok Joost in een knuffel. 'Awh, zijn de twee homootjes aan het knuffelen?' 'Rot op Nick! Je bent het zelf ook!' Zei Joost bot. Nick zei:' Was het.' 'Waarom haat je mij dan?! We waren vroeger beste vrienden!' Schreeuwde Joost. Ik zag tranen in zijn ogen. 'Zeg ik nog wel Joost, zeg ik nog wel...' Zei Nick en hij liep weg. Joost trapte tegen de paal waar ik eerst aan vast zat en mompelde:' Wat een kut gast...' ik knik en zei:' Joost... ga eens zitten.' Joost luisterde naar wat ik zei en ging zitten. 'Wat is de echte reden dat je die aanvallen weer kreeg?' Joost schrok van mijn vraag en zei:' Zoals ik al zei, door die ene operatie in dat gekkenhuis.' 'Joost, ik zie aan je dat je liegt.' Zei ik half boos. 'Harm... jij hebt toch ook geheimen?' Vroeg Joost. Ik knikte en zei:' Maar wat heeft dat hiermee te maken?' 'Misschien met dat jij al mijn geheimen wilt weten...' Zei Joost terwijl er weer tranen over zijn wangen stroomden. 'Joost, ik wil je helpen.' Zei ik. 'Misschien omdat ik me sneed! Misschien omdat ik gestoord word! Misschien omdat ik mezelf voor de gek houd!' Schreeuwde Joost boos en hij ging staan. Ik schrok en hij zag het, maar hij zei niks. 'Joost...' mompelde ik. 'Misschien omdat de enige die me nog in leven kon houden in een fucking ander werelddeel zat!' Schreeuwde Joost nog bozer. 'Joost...' mompelde ik nog een keer. 'Misschien omdat ik nog steeds twijfel aan of ik wel hoor te leven! Het komt niet door een of ander hersen ding, dat heb ik verzonnen! Het komt omdat ik een f*cking k*t mens ben en niet thuis hoor hier!' 'Joost!' Schreeuwde ik en ik ging ook staan. 'Wat!' Schreeuwde Joost. 'Waarom wisten we dit niet?' Vroeg ik. 'Omdat ik me schaam...' zei Joost zacht en huilend. Ik sloeg mijn armen om hem heen en zei:' Joost, is Link degene die jou in leven hield?' Joost knikte zachtjes en zei:' Door hem voelde ik me eindelijk niet als die sukkel... maar als Joost...' Ik liet hem los en zei:' We gaan naar Link toe... dat beloof ik...'

Jeremy p.o.v.

Ik zat huilend boven. 'Jeremy?' Vroeg Link en hij klopte op mijn deur. Ik deed open en Link knuffelde me gelijk. 'Wat is er gebeurd?' Vroeg hij. 'H-Harm...' 'Heeft hij je een bericht verstuurd?' Vroeg Link. Ik knikte verbaasd dat hij het wist. 'Geloof dat niet! Het zijn de pesters van Joost die ze gevangen houden!' Opgelucht knuffelde ik Link. 'Maar, we moeten ze wel helpen.' Zei Link. Ik knikte en liet het filmpje zien waarin het meisje Harm kuste. 'Volgens mij is dat het verlaten zwembad.' Zei ik. Link knikte en zei:' Laten we daar dan maar heen gaan.' We trokken onze jas aan en renden naar het zwembad.

OEWH SPANNEND!!