Vluchtten #2 {Voltooid}

Chapter 14 (The end?)

Link p.o.v.

'Link, luister!' Zei Harm streng. Ik knikte en zei boos:' Wat wil je dan zeggen?!' 'JIJ WILDE F*CKING ZELFMOORD PLEGEN!! IK BEN EEN VRIEND EN WIL JE HELPEN!' Ik wou weglopen maar Harm pakte mijn arm vast. 'Harm, alsjeblieft...' Zei ik. 'Zullen we dit maar gewoon vergeten?' Maakte ik mijn zin af. Harm knikte en knuffelde me, ik knuffelde terug. 'Zullen we maar beneden?' Vroeg Harm toen hij me losliet. Ik knikte en we liepen naar beneden.

Toen ik beneden aankwam zag ik een briefje. Er stond in een haastig handschrift:

Ik ben bij Joost, hij mag uit het ziekenhuis!
Ben zo terug, Jeremy!

Ik zag dat hij haast had want zijn jas en telefoon lagen hier nog. 'Harm, we moeten naar Joost.' Zei ik. Harm was al bezig met zijn schoenen aan te doen. Ik deed mijn jas en schoenen ook aan en we liepen naar het ziekenhuis.

Ik kwam de kamer binnen en ik zag Joost op een stoel zitten. De deur sloot uit zichzelf en ik keek om me heen. Geen Harm en geen Jeremy. 'Joost, ga je mee?' Joost schudde zijn hoofd. Hij ging op zijn knieën en haalde een klein doosje tevoorschijn met een ring. 'Lieve Link... Mijn lieve Link, zou je alsjeblieft met me willen trouwen en mij de gelukkigste jongen op aarde maken?' Ik keek naar hem met grote ogen aan en ik begon te huilen. 'Ja, natuurlijk wil ik dat!' Schreeuwde ik en ik pakte de ring, terwijl Joost opstond. Ik deed hem om en zag dat er iets in gegraveerd stond. JoLi voor altijd Ik begon nog harder te huilen en ik lachte door mijn tranen heen. 'Vind je hem mooi?' Vroeg Joost blozend en hij keek weg. Ik draaide Joost naar me toe en kuste hem op zijn mond. 'Hij is geweldig.' Zei ik toen ik hem losliet en ik liet mij hoofd op Joost zijn schouder rusten. 'Ik houd van je.' Zei Joost en hij friemelde met mijn haar. 'Ik ook van jou.' Ik gaapte en Joost tilde me op. Hij ging zitten op een stoel en legde me op zijn schoot. Een traan viel op mijn hand en ik keek omhoog. Joost huilde en hield mijn hand stevig vast. Ik ging rechtop zitten en vroeg:' Joost, waarom huil je?' Hij slaat zijn armen om m'n middel en zei:' Iets waar jij je geen zorgen over hoeft te maken.' Ik zuchtte en snapte dat Joost er niet over wou hebben. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.

Harm p.o.v.

'Jer, waarom gaan we niet naar Joost?' Vroeg ik. Jeremy trok me mee naar het parkje en we gingen aan het water zitten. 'Redenen.' Ik zag Jeremy uit mijn ooghoek grijnzen, maar hij had ook tranen in zijn ogen. 'Jer, alsjeblieft. Wees eerlijk.' Zei ik streng. 'Jer, wat ga je doen?' Vroeg ik bang. 'Alsjeblieft, vertrouw me.' Zei Jeremy. 'Blijf hier.' Jeremy liep weg en ik gehoorzaamde Jeremy door te blijven.

Hij kwam terug met een klein doosje. Hij maakte het open en er zat een ring in. Ik was verbaasd en wist niet wat er ging gebeuren. Een paar tranen liepen over Jeremy's wangen terwijl hij op zijn knieën ging. 'Harm, wil jij je leven spenderen met mij en....' Hij slikte even, maar ik wist wou hij wou zeggen. Het liefst zou ik schreeuwen:' Ja!! Ja, ik wil!' Maar ik wachtte geduldig af. 'En met me trouwen?' Tranen begonnen sneller over zijn wangen te stromen en ik vloog hem on zijn hals. 'Ja! Ja! Honderd procent ja!' Schreeuwde ik. Mensen keken ons raar aan. Jeremy stond op waardoor ik hem los moest laten. Hij begon te lachen toen hij de verbaasde blikken zag. Hij zei lachend:' Ze snappen echt niks van liefde.' Ik begon ook te lachen en kuste Jeremy. Toen we elkaar loslieten lieten we onszelf op het gras vallen en keken naar de helder blauwe lucht. De ring die ik uit het doosje pakte glom in het zonlicht. Ik deed hem om en pakte Jeremy's hand vast. Ik ging dicht tegen hem aanliggen, mensen floten naar ons en we werden op uitgescholden. Maar ze deden ons niks net zoals de woorden die ze riepen. Ik deed mijn jas uit en legde hem onder mijn hoofd, langzaam viel ik inslaap.

Link p.o.v.

Ik werd wakker in mijn bed. Ik hoorde de bel gaan en ik liep naar de overloop. Joost deed open en ik zag een jongen in de deur opening staan. De jongen liep naar binnen maar Joost hield hem tegen. 'Nick, rot op.' Zei Joost pissig. Dan herinner ik het me weer. Hij was een van die gasten bij het zwembad. 'Joost, laat het me uitleggen.' 'Nick, alsjeblieft. Rot op uit dit huis!' Schreeuwde Joost boos. Nick keek verliefd naar Joost en kuste hem. Joost duwde hem gelijk van zich af en schreeuwde nog bozer:' Gek! Wat doe je?! Ik ben verloofd!' Nick rolde met zijn ogen en zei:' Wat boeit mij het? Ik hou van jou en jij houdt van mij.' 'Hoe kan ik ooit van jou houden?' Gromde Joost. 'Jij wou uitleg, hier heb je het! Ik haat homo's ook al ben ik het zelf! Dat komt door jou en je klote vriendje!' Ik zag dat er tranen over Joost zijn wangen rolden en hij pakte Nick op bij zijn kraag. 'Je mag mij uitschelden maar laat Link hier buiten.' Nick lachte en zei:' Link, wat een kut naam voor een kut kind.' Joost pakte Nick op en 'gooide' hem naar buiten. Hij sloot de deur en liet zichzelf er tegen aan zakken. Tranen stroomden over zijn wangen. Ik rende naar beneden en zei:' Joost!'

1. Happy Easter!!
2. JULLIE DACHTEN ZEKER DAT DIT HET EINDE WAS?!!
NEE!!! MWHUHAHAHA!!
Hij is wel bijna afgelopen maar, ik vind het leuk om nog even door te schrijven...
Doei!