Όλα ένα ψέμα

Το βράδυ

Οι μέρες περνούσαν .Είχε περάσει ήδη ένας μήνας από τότε που ήμουν με το Γιάννη . Εκείνος συνέχιζε το παιχνίδι του . Συνέχεια με αγκάλιαζε  και με φιλούσε .Μου άρεσε όμως αδυνατούσα  να το απολαύσω .Ήξερα πως ήταν ψέμα .

Ήταν μέσα της χρονιάς και τα παιδιά από τη σχολή διοργάνωναν  κάθε χρόνο ένα πάρτι για να συγκέντρωσουν  χρήματα  με σκοπό να πάμε εκδρομή  την άνοιξη . Δεν είχα καμία όρεξη να πάω
Όμως η Ξένια με πίεσε οπότε αναγκαστικά έπρεπε να πάω .

Έβαλα ένα λευκό φόρεμα μέχρι το γόνατό  τις μπεζ  γόβες μου και ένα υπέροχο χρυσό κολιέ δώρο του Γιάννη
( ναι καλά διαβάσατε του Γιάννη .Με είχε τρελάνει στα δώρα. Βέβαια εγώ έπρεπε  να το παίζω ανιξερη  και να προσποιουμε  πως όλα είναι καλά χωρίς να δείξω ότι ξέρω τα πάντα για το σχέδιο του )

Άφησα τα μαλλιά μου κάτω .Πήρα το λευκό τσαντάκι μου .Συναντήθηκαν με τη Ξένια και περπάτησαμε  μαζί μέχρι το κλαμπ .

Ξ| Ει κορίτσι σου εχω νέα
Λ| μμ για πες

Ξ| στο πάρτι δεν θα είμαστε μόνες μας

Λ| ε ναι αυτό το ξέρω  θα είναι και τα αγόρια με τον  αθώο Γιάννη
είπα ειρωνικά

Ξ|όχι μόνο .Θα είναι και ο αδερφός μου .Ήρθε από  Την Γερμανία .Τελείωσε τις σπουδές του πρόσφατα και θα μείνει μόνιμα εδώ

Λ| α τέλεια πολύ ωραία .Θα έχω τη τιμή να γνωρίσω και άλλο ένα μέλος της οικογένειας σου λοιπόν
είπα γελώντας

Ξ|ναι θα την έχεις
Έχω μιλήσει στο Νίκο για σένα

Λ| αλήθεια ?

Ξ| ναι το έδειξα και φώτο σου

Λ|μου κάνεις πλάκα είπα γελώντας

Ξ| ναι και επειδή ξέρω τον αδερφό μου πολύ καλά κατάλαβα πως του έκανες καλή εντύπωση

Λ|ενδιαφέρον  μου ακούγεται  χαχχα

Ξ|κάποτε πλιζ πες στο Γιάννη να χωρίσετε να του πεις  πως ξέρεις για το σχέδιο του και να προχωρήσεις

Λ|Λυπάμαι αλλά δεν γίνεται τουλάχιστον τώρα

Ξ|καλααα

Φτάσαμε στο μπαρ .Ήταν όλοι εκεί . Ο Γιάννης με το που με είδε έτρεξε προς τα εμένα και με φίλησε

Γ|μου έλειψες

Λ|και εμένα
είπα προσπαθώντας να φανώ έστω και λίγο πειστική

Ξ|Λοιπόν παιδιά από εδώ ο αδερφός μου ο Νίκος

Ν|χάρηκα παιδιά .Εσύ πρέπει να είσαι η Λυδία
μου είπε και με πλησίασε