Zaman, kimse arasında ayrımcılık yapmayan bir işverendir. Yeni bir güne başlarken herkes aynı sayıda saat ve dakikalara sahiptir. Örneğin zenginler parayla daha fazla saat satın alamazlar. Aynı şekilde bilim adamları yeni dakikalar icat edemez. Ya d...
Okuyucularim bolum cok gec geldi biliyorum bir türlü yazamadim.
Üstüme binen koala ile beraber dengemi kaybedip yere tabiri caizse amele sümüğü gibi yapıştık. Yer, bana o kadar aşık ki her fırsatta beni kendine çekiyor. Kısmetim 1-2 seneye kadar çıkmazsa seninle evlenirim tamam mı yer'ciğim şimdi bırakta rezil olmayalım. Yer, ile anlaşıp üzerimdeki insancığı yana atıp ayağa kalktım, popomu ve bacaklarımı -toz olmadığı halde- temizleyip beni şaşırtan kişiye baktım, Görkem'in burada ne işi var idi.
- Senin ne işin var burada?
Görkem halâ oturduğu yerden son anda akıl edip elini uzattı, elini tutup çektim kendime doğru tamamen ayağa kalkınca bıraktım.
- Hoşbulduk Uzay, iyiyim sorduğun için.
Dedikleriyle beraber gözlerimi devirip elimle dökül işareti yaptım.Ulaç'ın yanındaki sandalyeye attım kendimi popom biraz acısa da onu bir kenara koyup konuya geri yöneldim.
- En son attığın video' dan dolayı böyle bir karar aldım ve buraya geldim.İbnelik uzmanı olarak ilke imza attın bunu da bil istedim.
Görkem ile konuşup anlaşıp masaya yöneldik abim ve yengem de şakalaşarak merdivenden iniyordu, acaba ben ne zaman bu moda gireceğim...
Abimin başlaması ile güzelce kahvaltı yaptım. Buraya geldiğim zamandan bu yana kendimi bir çok şeyde geliştirdim gerek silah eğitimi, fit bir vücuda sahip olmada, dans provaları, dövüş dersleri, yemek yapmada, hatta çocuk bakmada bile.
Herşeyi arkada bırakıp gitmiş isem döndüğümde daha güçlendiğimi göstermem lazım. Yoksa ben mi yanlış biliyorum? Çünkü, genelde filmlerde böyle olur.
Görkem konuşmaya başlayınca nezaket kurallarından biri olarak onu dinlemeye koyuldum.
- Ee hep böyle oturacak değiliz değil mi ne yapıyoruz ?
- Ulaç halacım gel bu tarafa kaybolursan abim bizi atlı karıncadaki oyuncak diye bizi diker, gel hadi.
Ulaç sözümü dinleyip yanıma geldi. Lunaparka geleceğimiz için ben , Görkem ve Ulaç rahat kıyafetler giydik, welcome yazan kapıdan başımız dik bir şekilde adım attık. Ve bizi takip eden korumalar da dahil. Mafyayız sonuçta.
Oyuncakları tek tek denerken aklımda hep birisi vardı. Giray. Çok kısa bir zamanda tanıştığım halde sanki önceden çok iyi tanıdığım biri gibi geliyor ve bir türlü aklımdan çıkmıyor. Hesaplarına bakmak gelse de hep erteledim. Türkiye ye geri döndüğümde yapmadığım ne varsa yapmayı düşünüyorum. 2,3 saatimizi harcayıp, ördek vurma oyunundan bir tane ayıcık kapıp, Ulaç 'ı da korumalardan biriyle eve gönderdim.
Görkem ile en yakın bir Avm 'ye yol tuttum. Mağazalardan birine girip ,pazarda kaybolmuş annesini bulmaya çalışan çocuk misali istediklerimi aramaya başladım. Beğendiklerimi arkamda beni takip eden görevliye veriyordum. Kıyafetlerin arasından geçip kabine ulaştım. Ama fark ettiğim şey ikizim ile aynı anda gelmemiz idi.
Kabine girip deniyorduk hepsini. Hep kabinden aynı anda çıkıyordum, işin garip kısmı ise görevlilerin kabinin karşısındaki koltuğa oturmuş vaziyette onaylıyorlardı. Hiç te yargılamıyordum çünkü, hoşuma gitmişti. Kabine geri girip elime geçeni giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kabinden çıkarken ilk ayağımı yere sağlam bir şekilde çıkarıp bastım. En çekici halimle vücudumu sunarak Görkem 'e baktım o da benim gibi elbise tercih etmişti.
Kısa ve düz elbise ona çok yakışıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Görevliler göz zevkine uyan tarafı destekliyor idi. O sırada bu sesleri duyan takım elbiseli orta yaşlarda -sanırım müdür- bir adam bu tarafa ilerliyor ve gözü bana kayınca olduğu yerde kalıp geri dönüp gitti. Alacaklarımızı belirleyip parasını ödeyip ayrıldık mağazadan. Yeterince alışveriş etmiştim.
Avm den ayrılarak caddeye çıktık. Arabayı buldum ve çantaları bagaja yerleştirmeden koyup arabayı gazladım. Radyo dan şarkı seçen Görkem 'e bakıp gülümsedim ne kadar da müthiş bir ikiz.
-Ne düşünüyorsun ?
Daldığım yerden uzaklaşıp soruya uyacak cevap için beynimde ki karışıklığa katıldım. Uygun cevap olarak;
- Silinen hafızamı düşünüyordum bu zamana kadar neden hiçbir şey hatırlamadım. Sanki bazı kişileri, kısa zamanda tanımış olsam da önceden hep var olan biriymiş gibi.
Yüzümü çevirip çift yumurta ikizime baktım. Birşeyleri anlamış gibi kafasını salladı.
- Kim olduğunu sanırım çok iyi biliyorum.... Giray?
Aynı bedene sahip olmasak da birbirimizi çok iyi biliyorduk. Her ne kadar biraz ayrı kalmış, yaşamış ve benim unutmam sonucu iyiydik. Kafamı aşağı yukarı sallayarak onu onayladım.
- Biraz zaman daha geçsin bilmediklerini de ve Giray 'ıda anlatacağım.
Merak beynimi etkisiz hale getirerek vücudumu ele geçirdi ve yoluna devam etti...
Bugün çok hızlı geçmişti şimdiki halim yemek yemiş, herkesle konuşulmuş, Görkem ile dedikodu yapıp ve üstünü giymiş bir modda yatağın içindeyim. En son olarak kendimi gevşeterek uykuya bırakmam idi. Ve uykuuuuu.
Gözlerimi açmadan önce her zaman yaptığım hareketi yani gözümü ovalayıp ve esneyerek oturdum. Ve içime dolan mutlulukla ağzımdan çıkanları dinledim.
"Sevgili Allah'ım, uyandım, yaşıyorum, sağlıklıyım. Teşekkür ederim. Şikayetlerim için özür dilerim, gerçekten senin yaptıklarına minnettarım."
