Zaman, kimse arasında ayrımcılık yapmayan bir işverendir. Yeni bir güne başlarken herkes aynı sayıda saat ve dakikalara sahiptir. Örneğin zenginler parayla daha fazla saat satın alamazlar. Aynı şekilde bilim adamları yeni dakikalar icat edemez. Ya d...
Arkadaşlar böyle olmuyor ama, hikaye güzel degilse bana neler yapacağımı onerin bari! Lütfen
Keyifli okumalar😆😊😀
-Efendim. Görkem -. ....... - Bilmiyorum ne zaman geleceği mi ? -. ......... - Sonra konuşalım mı? .....
Ilk uyandigim zamanla şimdiki halim arasında dağlar kadar fark var kendimi topladım. Spora gidip bütün sinirimi atıyorum, daha çok düşünme zamanım oluyor. Sadece birini özledim benle konuşmasını.. Giray.. Öyle çok bir anımız olmadı ama bilmem aklımın ücra köşelerine girmeyi başardı.
Her gün rutin işlerim, sabah erken kalk koşuya git, ondan sonra dövüş dersleri al , silah eğitimi vb.
Ulaç ta beni çok yoruyor bugün değişik bir aktiviteye katılmalıyım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koşu için kıyafetleri giyip, komodinin üstündeki telefonu kapıp aşağıya yol aldım. Hızlı hareketlerle kapıya yönelip kimseyi uyandırmamak adına kapıyı sessizce açıp parmaklarımın üstüne durarak dışarı çıktım iyiki kapılar gıcırtı yapmıyor :Zengin olmak bunu gerektirir sanırım.
Zaten evin alanı tam bir orman yolu olduğu için kolaylıkla koşu mu burda yapabiliyorum.
......................
- Ya Ulaç rahat dur, bak halâ devam ediyorsun.
Beyefendinin canı sıkılmış, ben onunla oynamazsam evi dağıtacakmış. Bak şuna büyümüşte küçülmüş. Zaten koşu yaparken kendimi kaybedip saatlerce koşuyorum. Telefonumu cebimden çıkartıp saate baktım.
Al işte dövüş dersine az kaldı. Şimdi nasıl yetişeceğim diye bir derdim yok, çünkü dövüş hocası evdeki spor odasında öğretiyor. Koştuğum icin üstümü değiştirmem gerek. - Elizabeth. Elizabeth
Şu bakıcı gelse de Ulaç tan beni kurtarsa ya. Elizabeth kapıdan içeriye bir göz gezdirdi ve ben de sabit kaldı. Ulaç ı kucağına alıp gitti. Halimden anlaşılıyordu sanırım.
Merdivenleri 2'şer 3'er çıkarak odama girdim acelem vardı kim dövüş hocasını bekletmek ister .
Havalar aşırı soğuktu ama evin içi sıcak olması nedeniyle kalın değilde ince giyiniyorum. Geçen hafta her sokak bembeyazdı. Ama bu hafta karlar erişmişti. Odadan çıkıp yavaş yavaş aşağı inmeye devam ettim. Depo katına inip sağdaki 2.ci kapıyı araladım. Bedenimi içeriye atıp hocanın görüş alanına girdim beni görünce suratına bir gülümseme yerleştirdi. O da turkceyi az çok biliyordu hocanın adı, Sam. - Sam seni beklettim biraz.
Elimi uzattım ve selamlamak adına. - Uzaycım, önemli de yil haydi nerede kaldık.
Ben ısınma hareketleri yapıp Sam 'in karşısına geçtim. Ilk dersimde Sam beni iyi pataklamıştı. Ama şuan ilk günkü Uzay yok. Sinsice sırıtıp hamle yaptım. Hemen karşıladı. Ve dövüşmeye başlamış olarak bulunuyoruz. .........
Ayaklarımız bizi kaldıramayınca yerdeki sünger e attık kendimizi Sam 'la. Bu son dersimizdi. Herşeyi öğrenmiştim ondan. Bugün ondan numarasını almalıyım.
- Sam, give me your phone number please Konuşmamla beraber Sam ın dikkatini kendime topladım. Pozisyonu mu değiştirerek ona bakarken Sam de hemen oturma pozisyonuna girdi.
- Of course zafer kazanmışcasına dudaklarim havalandı. Telefonumu cebimden çıkarıp, uzattım. 2 saniye sürmeden hemen bana uzattı. Benden de hızlı yazıyor, e herkes kızlara çok telefonla uğraşıyorsunuz diyorlardı nerde ADALET?
Sam ayağı kalkıp elimi tutmak için elini uzattı. Ayağa zıplayarak kalktım . Arkadan ayak sesi gelince kafamı biraz hareket ettirerek kim diye baktım. Abim i görünce gidip sarıldım. - Uzay.
- Efendim abicigim.
-Iıı.. n..nasıl geçti sıkıldın mı ?
Ne söyleyecekti de lafı değiştirdi.
- Çok güzel de neden erken geldin?
Abim ağzını açmıştı ki arkada gelen telefon melodisi bütün gergin havayi dağıttı.
- Hello, Yes I'm Özür diler bakışlarla bize bakınca hemen odadan yukarıya çıkmak için merdivenlere yürüyoruz . - Bak şimdi bugün sana bir kıyak geçmek istedim o yüzden dışarıya çıkmana izin veriyorum. Istediğin gibi gez.
Ağzım az kalsın yerle ilişkiye girecekti ki yarı yoldan döndürdüm. - Hadi canım Araf DUMAN benim dışarıya çıkmama izin veriyor. Öldüm mu ben bu yoksa rüya mı? Yok yok kesin öldüm.
Ben sesli hir şekilde düşünürken Araf sıkılmış olmalı ki hemen eliyle ağzımı kapattı. - Biraz daha devam edersen vazgecerim. Eli halâ ağzımı kapattığı için sadece kafa sallayabildim. Elini çekince hiç beklemeden odama çıkıp giyinmek için hızlı hir şekilde merdivenden çıkıyorum. Araf arkadan bana bir kaç mesaj bırakmıştı deli kız sakin ol yoksa vaz mı geçmeliyim?
Odamın kapısına ulaşıp dolabımın kapağına yapıştım , ve kapiahi hareket ettirerek icini tarıyorum . Bu mu yoksa bu mu yok yok kesin bu, buda olmaz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merdivenlerden hoplaya hoplaya iniyorum sakin sakin. - Yürüyerek mi gidiyorsun abicigim hııı? Arkama dönüp yamuk gülen adama baktım.
- Arabanın anahtarı girişte askılıkta Ben ölecek miyim acaba yoksa bana iyi davranması hiç hayra alamet değil.
Anahtarı kapıp dış kapıyı açtım, Arabanın kilidini düğmeye basıp kaldırdım.
Hadi bebeğim göster kendini. Arabaya bindim ve gazi kökledim . 20 dakika sonunda tam dışarıdaydım. Arabayı bir yere park edip sokak ta yürüyorum tam olarak böyleyim.
Yanımda bir tane kawasaki geçince bir hoş oldum. Hayalimdeki motorr. Yürürken başımı önüme eğip şapkamla kendimi gizliyorum neden bunu yaptığımdan bir haber ama sanki biri beni takip ediyormuş gibi. Dalgın dalgın yürürken birine çarptım fakat ben sanki yere çakılmışım gibi hissettim.
