21.Bölüm

308 21 7
                                        

Ne şimdi bu ne demek ben konuşamıyacakmıyım? Gözlerimin dolduğunu hissettim.. kafamı  Ali'ye çevirdiğimde 'üzgünüm' dercesine kafasını eğdi. Doktor Ali'ye konuşmaya başladıktan sonra bana bakıp gülümsedi.

"Hasta mızın dinlemesi lazım." Deyip Ali'nin çıkması için koluna dokundu. Ali bana döndü burukça gülümsedi, kapıya yöneldiklerinde içeriye  paldır küldür biri girdiğinde başı mı hışımla kaypıya yönelttim. Serkan karşımda dikiliyordu.. burnu ve gözleri kızarıktı. Ilk beş saniye bana baktıktan sonra yanıma gelip elimi tuttup öptü.

"Açelya ben üzgünüm, o fotoğragflar geçek değil. Hepsi fotomontaj. Yemin ederimki. Evet onun yanına gittim ama mecburdu-."  Ali Serkanın sözünü kesip konuya atladı "Kes lan. Yalan söyleme siktir git." Dedi elini havya sallayarak.

Doktor ikisinfinde çıkmasını söylediğinde ikisininde kafası bana döndü. Ali ensesini ovalayıp sinirle çıktı. Serkan'sa yanımdan kalkıp "Kapıdayım birşey olursa seslen." dedi. Tabi haberi yoktu daha benim konuşamadığımdan. Gözlerimi kapatıp derin nefes aldım. Kapının yanındaki Pencereye baktım.. Serkan'la Ali konuşuyorlardı, Serkan Alinin üstüne yürümeye başlayınca Teyzemi gördüm. Onunda haberi vardı demek. Alini elini Serkana uzatarak konuşuyordu. Sanırım bügün olanları anlatıyordu...

Teyzem kapıyı açıp içeriye girdiğinde gülümsemeye çalışıyordu. Elimi tutup yatağın kenarına oturdu.

"Canım iyimisin." Elini başıma koyup saçlarımı okşadı. "Annenlere haber verdim.. buraya geliyorlar.. ama senin kaçırıldığını söylemedim.. annen duyarsa kahrolur ve bana güveni hiç kalmaz senin araba kazası yaptığını söyledim. Gerçekleri söylemezsek olurmu tatlım." Dedi dudaklarını ağzının içine çekerek. Konuşmaya çalıştım ama olmadı. Sadece başımla onayladım. Teyzem kendince haklı, annem beni Teyzeme emanet ettimişti, annein hayal kırıklığına uğratmak istemezdi.

2 hafta sonra..

Hastaneden geleli iki hafta olmuştu, yavaş yavaş konuşmaya başlamıştım.Ali hergün yanıma uğruyordu ve beni kaçıranların kim olduğunu öğrenmeye çalışıyor. Serkan'sa her defasında özür diliyordu. Umrumda mı? Hayır. Onun yüzünden başıma neler geldi annem le kavga ettik ve beni şimdi geri eve götürmek istiyor. Oysaki ben buraya alıştım. Gitmek istemiyordum. Sevdiklerim.. Sevdiğim burdaydı.

"A-nne.. hayır gelmi-yorum." Odaya girip kapıyı yüzüne kapattım. Bu her ne kadar yalnış hareket olsada gitmek istemiyordum.

Annem kapıya vurarak hala evin içinde bağrıyordu hiç beni düşünmüyordu. Biliyordu benim burda ne kadar kalmak istediğimi.

Teyzem onu sakinleştirmeye çalışıyordu. "Gülçin doktor üstüne gitmeyib demişti. Lütfen." Dediğini duydum.

"Teyze ben konuşurum." Serkanın sesini duyduğumda kapıyı kitlemek için ayağı kalktığımda Serkan çoktan odaya girmişti.

Aklıma dün gece dedikleri geldi. O kızla görüştüğünü fakat öyle birşey olmadığını söylemişti. Fotoşop. Çok gerçek duruyordu. Ve o mafya gibi adamlar yada mafya olan adamların beni kaçırdığı söylediğimizde dişlerini sıkıp gözleriyle biryere odaklanmıştı.

"Iyimisin?" Sorusuyla düşüncelerimden sıyrılıp ne dediğini algıaaya çalışıyordum.

"Ev-et." Boğazım acımıştı bunu söylerken.

"Me-riç ner-de, bir haf-tadır yok?" Dedim kaşlarım çatarak.

Ellerimi tuttu. "Küçük işleri var. Onları hallediyor." Dedi

Onu affetmiş miydim? Bilmiyorum, ellerimi çekmek istesemde çekemedim. Iyice kavrayıp yatağa oturttu.

Elimin içini okşayıp öptü. "Bak kızma ama Annen haklı, bir süre burdan uzak durmalısın burda işler karıştı ve sana zarar gelmesini istemiyorum." Tekrar öptü ve gülümsedi. "Herşey haledeyim. Seni geri getireceğim. Söz." Dedi.

Belki haklıydı burası cidden karışmıştı Meriç'in neden ortalıkta olmadığını biraz olsun tahmin edebiliyordum.. o adamların kim olduğunu arıyordu. Ali'de arıyordu ama yanıma geliyordu hergün.

"Ha bu arada Ali seninle olucak. Her nekadar onu sevmesemde sana en iyi orda o bakıcağından şüphem yok, zamanım oldukca seni arıyacağım tamamı güzelim." Dedi. Sadece kafamla onayladım.

"Peki nereye gideceğiz." Gözleri irileşmişti. Bir dakika normal konuşmuştum, bu beni biraz mutlu etmişti. Bunu oda farketmiş olu ak ki kafasını aniden bana çevirmişti.
Gülümseyip."Almanya" dedi

---
"Anne. Üzülme en kısa zamanda geliceğim."dedim ona sarılırken. Ali bize doğru gelip biletlerin hazır olduğunu söylediğinde herkesle sarıldım. Serkan... ona da sarılmak için adım attığımda gözlerinde hiçbir ifade yoktu. "Seni özliyeceğim.'' Dedim ve kollarımı daha sıkı sardım."Birde bana sor."deyip alnıma öpücük bırakıp geri çekildi.

---
evet uçak sefamız başlasın....

Offf. Vote verin yazsasım gelmiyooor yoksa. Sizi yinede seviommm ama vote verin daha cok sevim dkdhsojslnfus

Kuzenim! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin