~UMUDUMSUN~

ukala

Kendimi geri çekmiştim ellerinden kurtuldum daha fazla orda kalsaydım ona sevdiğimi söylerdim aslında hep orda kalmak istiyordum.  Onun kollarında bana bakarken ben ona bakarken öylece zaman dursaydı keşke yıllarca onu izleme fırsatı bulurdum. Ama hayal işte bana baktığını görünce lafa başladım

"teşekkür ederim ama kendim hallediyordum"

"çocuk üzerindeyken mi gerçekten hallediyormuşsun keşke ellemeseydim"

Bişey demeden arkamı dönüp içeri gittim rengim atmış olacakki irem ne oldu diye sormaya başladı ona gitmek istediğimi söyledim. Partiden çıktık ve eve gittik. Sürekli anlatmamı söylüyordu bende anlatmaya başladım.

"ben ellerimi lavoboya gitmiştim sonra çıktım ellerimi yıkarken o çocuk geldi beni öpmeye kalkıştı ben geri çekildim üzerime geldi yere düştüm üzerime çıktı sonra ben gözlerimi kapatmıştım ittirmeye çabalarken üzerimden bi ağarlık kalktığını hissettim ayağa kalkmaya çalıştım bişeye çarptım çarğıtığım yağızın bedeniydi ayağım kaydı tam düşerken belimden yakalayıp kendine çekti çok yakındık knk sonra daha da yaklaşıp hem istenmiyorsun hemde sorun çıkartıyorsun dedi sonra ben kendimi geri çektim teşekkür ettim ben hallediyordum dedim oda çocuk üzerindeykenmi gerçekten hallediyormuşsun keşke ellemeseydim dedi bende bişey demeden yanına geldim"

"oha cidden mi"

"evet"

" üzüldüm ama sevindim de kızım seni kurtarmış ve yakınlaşmışsınız "

"evet ama gözlerinde hala ukalalık vardır"

"hemen bişey olmasını bekleme kızım"

"haklısın zor bi geceydi hadi yatalım"

"tamam"

Sabah kalktık giyindik her zemanki gibi annem evde yoktu tabi giyindik çıktık servis geldi okula gittik okuldan içeri girdiğimde yağız yine ordaydı yanında ege hakan vardır bişeyler konuşuyorlardı biz içeri doğru giderken bizi fark etmişlerdi bakmışlardı yağız da ilk defa bakmıştı hem ukala hem garip bakıyordu biz bakışırken bakışırken açıms yağızın yılışık sevgilisi funda gelmişti. Içeri geçtik biz kantine geçtik.
Çok geçmeden yağızlar geldi.  Tabi funda da ben meyve suyumu içiyordum. Bi masaya oturdular funda yağızın dibinden ayrılmıyordu yağız nasıl katlanıyordu bu kıza gerçi yağızın istediklerini yapıyordu hep birlikte olmak istese olurdu belki olmuşlardı bile ama bu ihtimal bile kalbimi acıtmıştı.  Biz otururken yanımıza yağızın arkadaşlarından samet geldi elini omzuma atmıştı elini iktirdim sonra gitti neden böyle bişey yaptığını anlamamıştım. Yağızlar bize bakıp gülüyorlardı bu çok sinirimi bozuyordu. Kalkıp sınıfa gittik.  ders başlamak üzereyken yağızlar geldi hepsi bana bakıyordu. Anlamıyordum ne oluyordu ama takmadım ders başlamıştı.  Dersin ortasında arkamdaki kız çığlık atmıştı. Ona doğru döndüm ve benden kaçtı kaçınca gözümden bi damla yaş düştü insallah düşündüğüm şeyi değildir dedim Içimden ve elime kapşonuma attım elime bişey geliyordu elimi geri çektiğimde avcumun içinde bir kara fatma vardı. Sınıfatki bazı kızlar çığlık atarken bazıları kahkaha atıyordu gözümden düşen yaşlara engel olamıyordum hoca bana dönüp

"kızım noluyo o elindeki ne"

Dedi ve arkadan yağızın sesini duydum.

"bazılarımız alışkanlıklarından vazgeçemiyor Hocam"

Dedi.  Diğerleri daha da kahkaha atarken irem konuştu.

"kesin sesinizi yanlışlıkla girmiş olmalı siz yaptınız dimi"

Dedi yağızlara doğru tabiki cevap gelmişti.

"neden tanımadığım ezik bi kızla uğraşayım inan daha önemli işlerim var"

"sizde gülmeyi kesin"

Iremin sesini sınıfta yankılanmıştı.
Hoca da bana dönüp.

"cemre nedir bu kara fatma olsyı ya önceden küçüktün şimdi kocaman kız oldun"

Hoca bile inanmıyordu. Yavaşça ayağa kalktım irem de kolumu tutmuştu.  Onlara doğru yaklaşıp

"mutlumusun şimdi yine yaptın yaptınız yine rezil ettiniz mutlumusunuz"

Bunları söylerken gözümden yaşlar akıyordu.

"senden nefret ediyorum yağız senden de arkadaşlarındanda"

"sen benden nefret edemezsin"

"nedenmiş"

"çünkü beni seviyorsun da o yüzden anlamadım mı sandın sence ben o kadar salak mıyım"

"be-"

Lafımı bitiremeden kahkaha atmaya başladı.

"gerçekten çok safsın sen ya hep biliyordum cemre bu yüzden de rezil ettim seni gerçekten bunca zaman sevdin mi beni ne o günün birinde seni seveceğimimi düşündün benim gibi birinin senin gibi bi ezikle olabileceğini düşündüren neydi acaba"

Ben daha da ağlarken o gülerek bu sözleri söylemişti.
Ve bende söylemeye başladım.

" aslında haklısın salağım senin gibi bi duygusuzun beni sevebilceğini sandım aslında en büyük salaklığı senin sevilmeye değer olduğunu düşündüğüm de yaptım sen sevilmeyi haketmeyen ukalanın tekisin yağız demir "

Sözlerimi dinlerken sinirlenmişti umrumda değildi artık yetmiş ti yaptığını aşağılsmalsr şskalar ukalalıklar ayağa kalktı kolumdan tutup beni dışarı çıkardı bahçedeydik ikimiz tekrar ben kolumu çekmeye çalıştıkça o daha da sıkı tutuyordu.

"bırak kolumu canımı yakıyorsun"

"senin gibi biri nasıl benim hakkımda böyle konuşur"

"neden söylediklerim zoruna mı gitti"

"sen beni nerden tanıyorsun da sevilmeye değer olmadığımı söylüyorsun"

Burda bi hatırası canlanıyor yağızın 10 yıl önceki bi anısı annesiyle olan yağız 7 yaşındayken.

( " anne lütfen gitme bırakma bizi "

"bırak beni seni sevmiyorum"

"anne lütfen gitme anne"

"senden nefret ediyorum anlıyormusun nefret"

"anne neden böyle konuşuyorsun lütfen gitme bırakma beni annecim"

"senin yüzünden oldu herşey senin yüzünden açıldı aramız babanla sen doğduktan sonra"

"anne beni neden sevmiyorsun"

" çünkü sen sevilmeye değmezsin anladın mı ")

Şimdiki zamana döndü.

"çünkü sen kaba ukala birisin herşey senin yüzünden oldu senin yüzünden anlıyormusun senin yüzünden dalga geçiyorlar benimle niye bu kadar kötü davranıyorsun artık umrumda değil çünkü artık seni sevmiyorum"

"yapamazsın 11 yıldır beni seviyorsun"

"artık sevmiyorum"

"sus bana beni sevmediğini söyleyemezsin ben sevilmeye değmeyen biri değilim"

Böyle demesine şaşırmıştım.  Gözlerinde acı vardı sanki kalbinin bir yerinde kanayan bir yarası varmış gibi sonra hemen yine soğuk yağıza döndü.

"yada sevme umrumda değil anladın mı siz kadınların ne düşündüğü umrumda değil sevilmeye ihtiyacım yok"