FROZEN: A Daragon Lovestory

FROZEN || Ch.02

This chapter is now the edited version.

Follow me on twitter: @ChaiiYanEh

On Facebook: ChachiKawaii WP or Novey Jane Dayot

--

FROZEN || Ch.02

The Icy Collision

Hailey's POV

 

"Earth to Hailey! Hailey to Earth!" – Freeza snapped me out while waving her hand right on my face. Nagising naman ako mula sa parang isang dimension kung saan tanging sakit, hapdi, hinagpis, panghihinayang, pagsisisi, lungkot at luha lamang ang makikita at mararamdaman mo. Halatang nagtataka siya kung bakit bigla akong natahimik. Well, for one, I’m contemplating the pains of the past.

"You're spacing out again, Winter!" – pamukaw ni Freeza sakin sabay crossed-arms.

Nagpanting naman ang tenga ko nang marining ko ang pagtawag niya sakin sa pangalang Winter. Alam niyang ayaw na ayaw kong tinatawag na Winter. Sa kadahilanang, ayaw kong banggitin. Kasi naiisip ko pa lang parang gusto ko nang mambasag ng bungo.

Tinignan ko siya ng masama. I gave her one of those dark cold glares I usually do when I’m mad.

"I told you, don't call me by that name!" - galit na sabi ko kay Freeza at agad namang rumehistro ang takot sa mukha niya. Napasandal din siya sa back-rest ng upuan.

"I only did that to get your attention. Kasi naman kanina pa ako salita nang salita dito, wala naman palang nakikinig sa mga sinabe ko. Nakakasakit tuloy ng damdamin." sabay lagay ng kanang kamay niya sa dibdib niya at umaktong animo'y nasasaktan talaga siya.

"What if I rip your heart out and let you bleed to death, will that hurt your feelings, too?" – I eyed her. Ang OA niya kasi eh. Mga nalalaman niya sa buhay.

"Edi patay na ako nun, Hail. Kaw talaga. Para jino-joke lang naman kita. Sineryoso mo talaga." sabi niya sabay pout na parang bata.

Joke? Sana kaya ko ring gawing joke ang sakit na mararamdaman ko ngayon. Sana kaya ko ring tawanan yun na parang korning joke lang. Pero hindi eh. Seryosong sitwasyon to. Na kahit tawanan at balewalain ko, andun parin ang sakit. Lalo na pag naaalala ko siya at nakikita.

Nakikita? Pano kung hindi ko siya makita? Makakalimutan ko kaya ang mga nararamdaman kong to? Baka nga! Pano kung mag-transfer na lang kaya ako ng school para hindi ko silang dalawa makita. Oo tama! Lilipat ako ng school!

Sa isang school kung saan walang nakakakilala sakin.

Nag-dial ako ng number sa phone ko.

"Hello.. Mom.." – I said in a bored tone.

[Oh hello baby, so glad you called. What is it?] – she answered gleefully. I bet her smile’s from ear to ear. It’s not everyday that I get to call her. So I think she’s overjoyed right now. She’s a bit overboard when it comes to me.

"Arrange all my papers. I'm transferring school." – I said straightforwardly. Ayoko nang magpaligoy-ligoy pa.

Napatingin naman si Freeza na halatang nagulat sa narinig niya. Nangungusap ang mga mata niya sa ngayon. Pero hindi ko pinansin at itinuon ang pansin sa sinabi ni Mommy.

[Transfer? But why? I thought you liked it there at St. Dominic?] – she said in total confusion.

Yes. I ‘liked’ it in St. Dominic. But due to the past few events that happened, I must say, St. Dominic is like hell on Earth! And the Satan dweller in there is Blaze.