Hoofdstuk 17

56 9 9
                                    

Maaike kan alleen nog maar over Zack praten. 'Hij is zoooo knap. En lief. En slim. En attent. En knap. En schattig. Had ik al gezegd dat hij knap was?'
Ik hoor het allemaal maar aan. Ik kijk naar de roze koek in haar hand. En de roze koek in haar tas. Ze maakt geen aanstalten om te delen. Hij is vast voor Zack. Opeens voel ik me heel alleen. Ik probeer een soort van te lachen terwijl ik mijn telefoon pak.
'Uuuucccchhhh nog twee dagen en dan is het vakantie' zeg ik, terwijl ik undertussen met Justin app.
'Oh ja. Zullen we woensdag bij mij logeren? Mijn ouders zijn op vakantie, dus we zijn home aloneeee. Kunnen we onbeperkt Ben&Jerry's eten enzo. En kletsen over Zack. En die van jou natuurlijk.'
'Het Ben&Jerry's gedeelte spreekt me wel aan.'
'Top! Oh ja, Zack fietst straks mee.'
Top. Not.

'Dus toen zei ik: je bent zelf een homo. En toen werd hij boos en hij sloeg me, maar ik sloeg hem harder terug. Bam! Bloedneus. Hij moest nog net niet huilen, haha!' roept Zack terwijl hij al fietsend wild met zijn armen zwaait. Het valt me nu pas op hoeveel gel er in zijn haar zit en hoe glimmend zijn jasje is. Ik hou niet van glimmende jasjes.
Maaike is natuurlijk luid aan het meelachen en ik fiets er stilletjes achter. Wat een gezelligheid. Zack probeert Maaike te zoenen op de fiets, wat natuurlijk wetenschappelijk en natuurkundig praktisch onmogelijk is, dus hun sturen haken in elkaar en ze vallen om. Ik kan net niet op rijd remmen, waardooor ik er bovenop val. Ik sta snel weer op. 'Gotver.' Mompel ik als ik wegfiets. 'Mary, wacht even. Doe nou niet zo kinderachtig,' hoor ik Maaike nog roepen. Puh.

Het GEWELDIGE (en een heel klein beetje chaotische) Leven Van Mary van BerkelenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu