Secret Love Kiss|L.S

Dit is geen goed teken

POV: Louis
Nadat Luke is weggegaan heb ik na lang wrikken mijn handen los gekregen. Er waren helemaal rode striemen in mijn polsen gekerfd maar nu doet het al minder pijn dan eerst. Ik ben maar op het bed gaan zitten die in de kille ruimte staat. Er is nergens een raam te bekennen. Niets wat ook maar een beetje licht naar binnen haalt. Alsof ik onder de grond zit. Al is dat in mijn gedachten een geschreven feit. Hoe Luke er net uit zag toen hij me aankeek.. Hij was werkelijk wanhopig. Zijn liefde voor Zayn is zo groot dat hij zich rare dingen in zijn hoofd haalt. Hij gelooft werkelijk dat als hij mij hier vast houd Zayn verliefd op hem wordt. Mensen doen rare dingen als ze verliefd zijn. Daar weet ik alles van. Zuchtend laat ik mijn kin op mijn opgetrokken knieën rusten. Mijn geliefde heeft misschien nog niet eens door dat ik weg ben. Hoewel die nachtmerrie snel waar zal worden aangezien ik vermoed dat ik hier nog wel even zit. Ik ben niet bang voor Luke. Hij is eerder een gevaar voor zichzelf dan voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat hij mij echt kwaad durft te doen. Ik staar naar de vloer die op sommige plekken nat zijn van.. ik gok van lekkage. Ik loop erheen, doop mijn vinger erin en schrijf op een droge plek van de grond: HARRY. Net als ik zijn wondermooie naam met een har omlijnd heb slaat de deur met een klap open. Luke staat daar en zet een bord eten op mijn bed neer. 'Ik ga vandaag weer naar school maar zoals ik al zei blijf jij hier' zegt hij. Zijn stem klinkt niet meer zo kwaad als eerst. Eerder gekwetst. 'Kan ik dan even met je praten als je terug bent?' vraag ik. Zijn pupillen worden kleiner en zijn mond valt open. Ik snap zijn reactie wel. Hij had deze vraag zeker niet verwacht. 'Best' is zijn korte antwoord waarna hij zijn lippen op elkaar perst en naar de deur loopt waar hij zich nog een laatste maal omdraait. 'En probeer vooral niet te ontsnappen. Ik weet je te vinden'. Voordat ik nog iets kan zeggen gooit hij de deur weer dicht waarna hij hem op slot draait. Ik laat me op de grond zakken en staar naar Harry's naam die ik zojuist op de grond getekend heb. Wat moet hij wel niet denken als hij zomenteen op school komt?

POV: Harry
Ik heb het ongelukkige vermoeden dat Louis boos op mij is. Gisteren was hij niet op onze afspraak en steeds als ik hem belde nam hij niet op. Dat is niets voor hem. Ik heb besloten om vandaag met hem te praten op school. Misschien is er wel iets gebeurd thuis? Ik zou het niet weten. Zodra ik het schoolplein op wandel zie ik tot mijn grote opluchting Niall lopen. Hij is Louis' beste vriend dus de kans is groot dat hij weet waar Louis is. Ik versnel mijn pas net zolang totdat ik naast hem loop. 'Hi Niall, heb jij Louis gezien?'. 'Nee ik dacht dat hij gisteren naar jou toe ging om zijn lied af te maken' antwoord hij een tikkeltje verbaasd. 'Ja dat was ook het plan maar hij is niet komen opdagen. Hij neemt ook zijn telefoon niet op'. Niall bijt pijnlijk op zijn onderlip. 'Dat is niets voor Louis'. 'Denk je dat hij boos op mij is?'. Niall schud zijn hoofd. 'Nee dat denk ik niet.. Ik zal hem eens proberen te bellen'. Zodra Niall het nummer intoetst worden mijn ogen automatisch vergroot als ik de andere kant op kijk. Ik stoot hem aan en zodra hij dezelfde kant op kijkt als ik drukt hij Louis weg en sluit zijn telefoon af. Louis' ouders lopen met de directeur van de school mee naar binnen. Niall en ik kijken elkaar hulpeloos aan. Als zijn ouders op school komen zonder hem.. dan is er iets goed mis.

POV: Luke
Met knikkende knieën loop ik het schoolplein op. Wat als iemand me gisteren gezien heeft? Wat als ze nu al hebben gemerkt dat die rat weg is? Ik zie volgens mij nu net zo wit als een pasgewassen laken. Hoewel ik weet dat ik hem goed verborgen heb giert er toch angst door mijn lijf. Ik loop zo onopvallend mogelijk in de richting van de kluisjes. Met trillende vingers probeer ik de sleutel in het sleutelgat van mijn kluisje te doen. Dat is de druppel. Ik moet echt even rustig doen nu. Ik neem een grote hap lucht en blaas die langzaam weer uit. Alles komt goed. Niemand gaat merken dat ik Louis verborgen heb. Ik ga het enkel aan 1 iemand vertellen. Alsof mijn gedachten de toekomst kunnen voorspellen staat Zayn opeens naast me. Ik was zo druk bezig dat ik hem helemaal niet heb horen aankomen. Ik snak bijna naar adem als hij zo dicht naast me staat. Zijn donkere ogen gaan tot in de kern van mijn botten. Zijn zwarte haar glinstert bijna in het licht wat door de schoolramen naar binnen schijnt. Hij heeft op dit moment veel weg van een disneyprins. 'Luke kan ik je even spreken?' vraagt hij zacht. Ik knik nog altijd verdoofd van zoveel schoonheid. Hij buigt zich langzaam naar voren en fluistert zacht in mijn oor: 'Laten we onze ruzie maar vergeten, er moeten nu belangrijkere dingen gebeuren'. Ik slik even. Dit kan iets goed of iets slechts betekenen.. Zayn mag het zelf invullen..
-----------------------------------------------------
Ik denk dat de meeste al weten dat optie 2 in het verhaal gaat voorkomen.
Maar oordeel niet te snel!
Er kan nog van alles gebeuren.
Ik heb nog veel meer verassingen in petto😏😏
LoveYouu❤❤❤