Secret Love Kiss|L.S

Een kleine verassing

Luister liedje voor beter beeld van dit hoofstuk! ;)
----------------------------------------------------
POV: Louis
Ik waardeer het nog steeds dat Harry tegen de politie heeft gelogen. Hij heeft gezegd dat hij niet wist wie de dader was en dat hij me daar per toeval gevonden had met Niall. Ik daarin tegen vertelde de politie dat ik een goedje had binnengekregen waardoor ik me niet meer kan herinneren wie mijn ontvoerder was. Het verbaasde me nog dat ze het geloofden. Harry begrijpt nog altijd niet waarom ik Luke in bescherming neem. Ik wel. Ik wil namelijk niet dat hij wordt geholpen. Niet wordt bestraft. Mijn gedachtes vallen weg door geklop op de deur. Zodra ik binnen zeg stapt mijn vriendje naar binnen. Harry neemt plaats op mijn bed en geeft me een kus. 'Alles goed?'. Ik haal mijn schouders op en leg mijn lied weg. Harry staart er kort naar. 'Was je aan het schrijven?'. Ik schud mijn hoofd. 'Nee dat zouden we samen doen. Ik dacht enkel na over.. ideeën'. Harry kruipt dichter naar me toe. 'Wat voor ideeën?'. Ik bijt even op mijn onderlip. 'Intimiderende'. Hij geeft een kus op mijn wang en trekt me van het bed af. 'Kom mee ik moet je wat laten zien' zegt hij. 'Wacht wat? Maar wat gaan we doen?'. 'Dat zeg ik nog niet. Kom nou maar mee'. Met een verward gevoel loop ik Harry achterna. We nemen plaats in zijn auto waarna we wegrijden. Waarheen weet ik niet. Waarom weet ik niet. Ik kijk hem schuin aan vanonder mijn wimpers. Hij grijnst voor zich uit terwijl de ondergaande zon zijn gezicht verlicht. Er wordt de hele weg geen woord gezegd. Harry rijd de stad uit. Het verkeer word met de minuut minder en de lucht kleurt langzaam roze vermengt met oranje. Zo'n lucht die je enkel in films en boeken ziet. Na een tijdje zet hij de auto weg waarna we uitstappen. 'Harry wat doen we hier?'. Hij gaat voor me staan en veegt een plukje haar uit mijn gezicht. 'Sluit je ogen'. Ik kijk hem even verbaasd aan. 'Vertrouw me'. Ik zucht even maar sluit dan toch braaf mijn ogen. Ik voel hoe Harry mijn handen pakt en me stapje voor stapje naar voren begeleid. Ik hoor het geluid van water wat tegen rotsen klotst en de grond onder me verandert langzaam in zand. Ik heb al een vaag vermoeden van waar we zijn. Het zachte zand onder mijn voeten maakt dan weer plaats voor iets hards en hobbeligs. Het is zeker geen grond maar ik kan niet plaatsen wat het dan is. Wat ik wel weet is dat het geluid van de zee steeds harder word. Als een soort ruis wat mijn gehoorgang vervult. Harry gaat achter me staan en slaat zijn armen om mijn middel heen. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en geeft me een kleine kus in mijn nek. 'Open je ogen' fluistert hij in mijn rechteroor. Ik open ze en hap bijna naar adem als ik zie waar we zijn. We staan op een rots dat boven de zee staat met het zand achter ons. We kijken naar de bergen waardoor we omringt zijn. De zon zakt langzaam weg achter de bergen en lacht ons vriendelijk toe. De vogels zweven als wolken boven het heldere zeewater wat kalm en vredig onder ons ligt. Ik voel Harry's warme armen om me heen. Ik voel hoe de wind zijn haar tegen de mijne aanblaast. Hoe zijn longen zich volzuigen met de zuivere lucht om ons heen. Ik schud langzaam mijn hoofd. 'Harry dit is magisch.. hoe weet jij van deze plek?'. 'Ik kwam hier vroeger altijd met mijn vader toen ik klein was. Nu ga ik vaak alleen als ik me alleen voel. Toch heeft hij me altijd gezegd dat ik deze plek aan niemand mocht laten zien. Behalve als ik degene had ontmoet die licht in mijn duisternis weet te brengen'. Ik draai me om en pak zijn handen stevig vast. Zijn groene goud omlijnde ogen staren me vertederend aan. 'En heb je diegene gevonden?' fluister ik. Harry pakt mijn kin vast en trekt me dichter naar zich toe. 'Ik denk het wel'. Hij drukt zijn lippen op de mijne terwijl ik mijn armen in zijn nek werp. Voor sommigen een perfect fotomoment. Voor mij? Het beste wat er bestaat. Zodra Harry en ik loskomen voelt hij in zijn rechter zak. Hij haalt er een kleine armband uit. Het is een gouden en onze namen staan er met een hart ingegrift. 'Dit is voor jou Lou. Mocht je je ooit alleen voelen.. kijk dan hier naar. Dan heb je deze plek niet nodig noch het verlangen ernaar'. Ik kijk toe hoe hij het bij me omdoet. Ik staar ernaar alsof het een godsgeschenk is. 'Harry.. zal ik ooit nog zonder jou kunnen?'. 'Ik vrees van niet.. maar dan heb ik nieuws voor je'. Hij dwingt me om hem aan te kijken. 'Ik ook niet niet zonder jou'.
------------------------------------------------------
LoveYouu Xxx