Een herkenbaar masker

1.7K 84 17
                                    

POV: Louis
Zayn's woorden staan nog vers in mijn geheugen en ik zal dan ook zeker niet vergeten wat hij gezegd heeft. Ik ben wel blij dat hij me niet wat heeft aangedaan. Hij is veel sterker dan ik dus hij had het zo kunnen doen. Ik weet eigenlijk niet waarom hij het niet gedaan heeft. Misschien was het medelijden wat zijn gedachten had overspoelt? Of was het misschien puur zijn gevoel voor menselijkheid? Ik zal het waarschijnlijk nooit weten. Ik heb niets tegen Niall gezegd over de onverwachte ontmoeting met Zayn en die vrienden van hem. Hij zal vast en zeker weer bezorgd zijn en willen dat ik met Harry praat. Dat ga ik dus echt niet doen. Ik ga Harry hier niet mee lastig vallen. Net op dat moment gaat de deurbel van beneden. Een schel geluid vanuit een leeg huis. Een huis wat enkel gevuld is met de slagen van mijn hart. Ik open de deur en zoals ik al verwachtte staat Harry daar. We hebben weer afgesproken voor bijles vandaag. Toch doet het me nog altijd pijn dat hij doet alsof die kus niet gebeurd is. Ik laat hem binnen en zoals gewoonlijk vertrekken we weer naar mijn kamer. Harry merkt echter meteen dat er iets aan de hand is. 'Louis gaat alles wel goed met je?'. Ik knik en neem plaats in mijn bureau stoel. 'Wat zou er aan de hand moeten zijn?'. Harry haalt zijn schouders op terwijl hij op mijn bed plaats neemt. 'Je ziet zo wit..Je weet toch dat je me alles kan vertellen?'. Ik draai mij om en probeer niet meer naar Harry te kijken. Het is gewoon zo vreemd. Sinds we gekust hebben ben ik van niks meer zeker. Het is gewoonweg niet meer wat het was.

POV: Harry
Iedereen met ogen in zijn kop kan zien dat er iets met Louis is. Hij is ontzettend afwezig en hij praat niet zoveel en zo vrolijk als ik gewend ben. Ik loop naar Louis toe en leg een hand op zijn schouder. 'Komt het omdat ik niet meer over onze kus wil praten?'. Ik zie vanuit mijn ooghoek hoe hij pijnlijk op zijn lip bijt. Dat is de reden dus. Ik ken Louis inmiddels wel zo goed dat ik met een simpele handeling al kan zien wat hij bedoelt. 'Laten we nou maar beginnen met de bijles Harry.. Ik wil er niet meer over praten'. Ik neem plaats naast hem en kijk toe hoe hij zijn spullen uit de la pakt. Terwijl hij zijn boeken op tafel legt valt er iets uit het laatje op de grond. Ik raap het op en mijn ogen worden gelijk 3 keer zo groot als ik zie wat ik vast houd. Het is een zwart masker dat glimt als nooit tevoren. 'Louis hoe kom je hieraan?'. De verbaasde toon is duidelijk in mijn stem te horen. Ik kan het gewoonweg niet helpen. 'Oh dat.. dat droeg ik op Prom Night' antwoord hij. Ik loop naar het raam en houd het in het licht. Ik geloof mijn eigen ogen niet. Dit masker krijgt alle kleuren van de regenboog. Het symbool van homo's.. wat Louis en ik zijn. Ik herken dit masker uit duizenden. Geen twijfel mogelijk. Met trillende vingers draai ik me om. Het is zelfs zo erg dat het masker bijna uit mijn handen valt. Ik kijk in Louis' ogen en de blauwe kleur die ik eerst zag is niet meer wat het was. Ik zie zijn ogen nu als twee juwelen die ik eerder ontmoet heb. Twee juwelen waarvan ik niet dacht dat hij daarover beschikte. 'Harry wat is er? Je ziet ineens zo bleek'. 'Louis.. droeg je dit masker echt op Prom night?'. Mijn stem trilt al even snel als mijn handen. 'Ja ik heb het zelf gekocht.. wat is daarmee dan?'. Bij die woorden voel ik me duizelig worden en neem plaats op zijn bed. 'Louis kan je je toevallig een goudachtig masker herinneren?'. Dat is het moment dat hij op staat van zijn stoel. 'Ja.. ik heb iemand met een goud masker gezien op Prom night.. een jongen'. Nu trilt zijn stem ook als nooit tevoren. Al weet ik dat hij er niets aan kan doen. Ik haal diep adem. 'En.. heb je die jongen met dat masker toen ook gekust?'. Ik krijg de woorden nauwelijks over mijn lippen. Louis knikt langzaam en vlak daarna grijpt hij naar zijn hoofd. 'Harry je gaat me toch niet vertellen dat jij die jongen was hé?'. 'Ik moet je dan in dit geval teleurstellen want ik ben inderdaad de jongen met het gouden masker'. Louis schud zijn hoofd. 'Ik geloof het gewoon niet.. wist je niet dat ik de jongen met het regenboogmasker was?'. Ik schud nu op mijn beurt mijn hoofd. 'Nee Louis ik had geen idee.. ik dacht dat het Zayn was die mij die avond gekust heeft'. Louis neemt zuchtend naast mij plaats op bed en pakt mijn hand stevig vast. 'Harry bewijs het'. Zijn stem klinkt nu ernstig kalm. Bijna te kalm. 'Wat?'. 'Je hebt me wel gehoord.. bewijs dat jij diegene bent die me die avond gekust heb.. doe het opnieuw en doe het exact op de manier die je op Prom Night deed'. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik draai Louis in een snelle beweging om op bed en hang boven hem. 'Weet je dat zeker?'. Hij knikt. 'Ik moet het moment herbeleven om zeker te zijn van mijn zaak'. Ik geef een kort knikje en woel door zijn haren waarna ik mijn lippen op de zijne druk. Mijn tong draait rustig en beheerst om de zijne heen met hetzelfde intense en intimiderende gevoel wat ik die avond ook had. Alles om me heen vervaagt en ik zie die nacht weer voor me. Alles verschijnt weer voor mijn netvlies. Het was zo mooi en vol van pracht. Nu pas besef ik dat die jongen nooit Zayn had kunnen zijn. Na een tijdje haal ik mijn lippen weer van de zijne af. Ik buig me voorzichtig naar voren. 'Can I have this dance?' fluister ik zacht in zijn oor. Hetzelfde wat ik die avond tegen hem zei. Louis knippert even met zijn oceaanblauwe ogen maar knikt dan. 'Nu weet ik het zeker Harry.. wij hebben gekust op Prom Night'.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Héhé.. volgens mij hebben veel mensen hier op gewacht 😉
Maar juich niet  vroeg.. hier begint alles pas 😏
LoveYouu❤️❤️❤️

Secret Love Kiss|L.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu