rest çekmiş Akşamlar

sen aşk ben aşık

Öyle alelade bir dille anlatamam seni
Çok özel sözcükler bulmaliyım
Yalnız"aşk"diyerek anlatılmaz bu sevda
Hic söylenmemiş cümleler kurmalıyım
Önce aklımı alıyorsun başımdan
Yağmur yüklü bulutların üstünde geziyoruz
Sonra kayboluyorsun aniden
Gök yüzünde saklambaç oynuyoruz
Başımız daki kavak yelleri ile serinler ken
Mutluluğun kuytusunda dinleniyoruz
Hic bir kuvvet bozamıyor ambiansimizı
Odun ateşinde cay gibi demleniyoruz
Keskin bakıyorsun ama narin gözlerin
Güneşin rengi var saçlarında
Samanyolu gizli sanki kaşlarında
Yanaklarında bitmez bir tebessüm gamzelerin
Masallar prensesi gibisin
Ama sen masal değil gerçeksin
Sen gelince dünya bir başka dönüyor
Ayın şavkı ufuklara siluetini çiziyor
Karanlıklar bile sen varken aydınlanıyor
Çiçekler açıyor mevsimli mevsimsiz
Korkmayan güller bile mis gibi kokuyor
İlkbaharda çiçeklerin taze tonunda
Bütün acılardan azade uçarısın
Ne kadar arasalar bulamazlar gün ışığında
Ask diye yanan benim efkarımsın
Bazan pervasız bir balık
Azgın girdaplar ortasında
Kimi zaman göçebe bir kırlangıç
İlkbaharla yazın arasında
Dikensiz bir gülsün bazen
Otların bile bitmediği uçurumun kıyısında
Anlatmak o kadar güç ki seni
Sen anlatılmaz sen ancak yaşanırsın
Ne zaman ellerini tutsam
İçim ulpermeyle dolar
Mutluluktan adeta uçarken biz
Bütün kötü duygular hasetinden ağlar
Gezdigimiz her mekâna huzur taşırız
Dağlar taslar bütün evren aşk kokar
"Aşkın" adı biz oluruz
Senin adın"aşk " olur
Benim adım ise"aşık" ...
                                              Cemal Arikan