rest çekmiş Akşamlar

beni tanır

Karanlık gecelerin kuytusunda
ara beni
Yıldızların yağmurlara saklandığı zamanlarda
Islak kaldırımların yalnızlığında
ara beni
Yağmurun bir hışımla vurup geçtiği zamanlarda
Bu öksüz geceler
bu yalnızlık beni tanır

Denizlerin çekildiği yerlerde
ara beni
Çatlamış toprağın kimsesizliginde
Rüzgarların sert estiği yerlerde
ara beni
Kırılan dalların çaresizliğinde
Bu çaresi imkansız en zor çileler
beni tanır

Beyhude geçmiş gündüzlerde
ara beni
Uyunamamis kahırlı sisli geceler ertesi
Şehrin en kalabalık sokaklarında
ara beni
İnsanların orta yerinde yalnızlık öncesi
Bu kuru kalabalıklar
beni tanır

Uyuyamadığında düşlerinde
ara beni
Vicdanınla aklın arasında kaldığında
Çektiğin acının nedeninde
ara beni
Vefanın anlamını tam olarak anladığında
Altıncı hislerine sor onlar
beni tanır

Köprü altlarında kimsesiz çocuklarda ara beni
Gazete kağıdını yorgan yapanlar hani
Işıklarda mendil satan yetimlerde
ara beni
Kendi sümügünü kazağının koluna silen
Bu zalım acıların cilekesleri
beni tanır

Okuduğun şiirlerin satır aralarında ara beni
Gözyaşlarımla yazdığım sensiz zamanlarda
Eski şarkıların guftelerinde
ara beni
Ağlamaktan soyleyemedigim hani
Kendine Sor.tanımadığın sen,
"beni tanır"
Cemal Arikan