rest çekmiş Akşamlar

git demek asillere yakışır

Öyle rastlarsın bir yerde
Kalbin bi ayrı atar heyecanlanırsın
Geceler baya bi uzar
Sabahlar olmak bilmez
Onun İçin beklersin sabahları
Garip bir serçe telaşı sarar her defasında
Paniklersin
Dünya onun etrafında dönmeye başlar
Koşulsuz seversin
Gün gelir elveda der sebepsiz
Herşey yolundayken
Hayatının tam ortasına sıkar kurşunu
Kaskatı kesilir ölürsün
Sakın kal deme bırak gitsin
Gidene kal demek zavallılara yakışır
Hatıralar acıtır
Artık geceler uzar en sonuna kadar
Gündüzlerine sarkar acıların
İşkenceden çıkar gibi çıkarsın sabahlara
Uykuların uykusuz çarelerin çaresizdir
Kipriklerinde asılı siluetini görmemek için
Kan çanağı gözlerini kaparsın
Kaçırır sın bakışlarını olmadığı yerlere
Döndüğünü duymak ister söyleyemezsin
Ölmek ister ama inadına yaşarsın
Sakın dön deme dönmeyene
Dön demek acizlere yakışır
Bir akşam kapın çalar
Getirir geriye onu pişmanlık lar yasası
Başı öne eğik bir suçlu gibidir
Adettendir misafire ikram
Hoşgeldin der buyuredersin içeri
Sobayı yakar
masaya bi tabak daha koyarsin
Özür üstüne özürler diler senden
Anlatır bir şekilde bahanelerini
Sen öylece utangaç yüzüne bakarsın
Sabah olunca kahvaltıda
Son sözünü söylersin
Çok sözcüğe gerek yoktur
Güle güle dersin usulca
Güle güle
Hak etmiştir o bunu çoktan
Hak edene git demek Asalet işidir
Hak edene git demek asillere yakışır
Cemal Arikan