rest çekmiş Akşamlar

mağlumu derya

Vakti gelince
Dalından düşer yaprak
Soyunur ağaç mevsimine
Kışı bekler,vuslati bekler
Nasıl olsa bahar gelecek
Yine yesillenecek.
Bende bekliyorum
Hala bıraktığın yerde
Hapsettin kendini duvarların ardına
Hapsettin benide
O kalın duvarların içine
Pulu sende yapıştırılmış
Bir mektup bile gelmedi
Kaç bahar geçti...
Vakti geldiğinde ölür insan
Soyulur çırılçıplak
Anadan uryan geldiği gibi
Saltanat omuzlarında
Gider maglumu deryaya...
Ama böyle,
Vakitsizse ölüm
Çırpınır  yurek can vermez
Ölüm bile ölüm gibi gelmez
                                Cemal Arikan